Απαγορευμένη Αγάπη-

19~

Κεφάλαιο 19ο~

Evellyn's POV

"Marcus..". Λέω ψυχρά μόλις τον αντικρίσω.
"Evellyn". Απαντάει και ο ίδιος έχοντας ένα διαβολικό χαμόγελο στο πρόσωπο του. "ξέρω πολύ καλά γιατί είσαι εδώ αλλά συγνώμη που θα στο χαλάσω, κανένας από τους δικούς μας δεν θα πεθάνει σήμερα!". Δηλώνω δυναμικά κοιτώνταςτον. Αμέσως αφήνει ένα γέλιο ελεύθερο και βγάζει το όπλο του μαζί με άλλους 4 γύρω του, όσο οι υπόλοιποι τα βάζανε με δικούς μας. Στρεφω το βλέμμα μου στον Daniel με νόημα και του δίνω το σήμα να βγάλει το όπλο του.
Κάνω ακριβώς το ίδιο και τους πλησιάζουμε.

Ο Marcus κάνει το ίδιο στους δικούς του και ξεκινάνε να πυροβολανε προς εμάς, πατάω την σκανδάλη την ίδια ώρα σκυβοντας απότομα κάτω για να αποφευγω τις σφαίρες. Ο Bryan κάνει την εμφάνιση του μαζί με άλλους δικούς μας και επιτιθονται σε όλους τους, ακόμη και τραυματισμενοι.
Μένω μόνη στο κέντρο του χώρου με το καθικι τον Marcus.
"Αρκετά οι μαλακιες με τα όπλα". Δηλώνω και το πετάω στο πάτωμα. Κάνονταςτο δίκαιο το πετάει και αυτός και με γρήγορες κινήσεις τον χτυπάω στα πλευρά.

Εκείνος μορφαζει από πόνο και ανταποδίδει τη προσπάθεια να με χτυπήσει. Τον κλωτσάω στο επίμαχο του σημείο και σοριαζεται με αποτέλεσμα να πάω εγώ από επάνω του. Ετοιμάζομαι να τον τελειώσω μέχρι που νιώθω να με τραβάνε προς τα πίσω δύο δικοί του. Κρατώνταςμε και από τα δύο μου χέρια αδυνατώ να κουνηθω και ο Marcus προλαβαίνει να σηκωθεί πλησιάζονταςμε.
"Μικρό, αφελής κορίτσι.. Πίστευες στα αλήθεια ότι μπορείς να τα βάλεις με καποιον σαν εμένα;". Δηλώνει με σαρκασμό και τον αγριοκοιτάζω. "δεν τελείωσε ακόμα". Δηλώνω σίγουρη ότι οι δικοί μου θα με βοηθήσουν και ύστερα κοιτάω τριγύρω. Αυτός βγάζει ένα μαχαίρι που από ότι φαίνεται είχε κρυμμένο και το ακουμπάει στο λαιμό μου." πες αντίο στη συμμορία σου -". Πάει να μου πει έως τελευταία λόγια πριν με σκοτώσει, μέχρι που κάτι απρόσμενο έρχεται.. Ή μάλλον κάποιος.
"δεν το νομίζω". Ακούω τη φωνή του Jack και τον παρακολουθώ που ερχεται στο μέρος μας. Μέσα σε λίγα λεπτά έχει ρίξει κάτω και τους δύο που με κρατάνε και πυροβολεί τον Marcus στο δεξί του πόδι με αποτέλεσμα να πέσει για λίγο. Ανταλλάζουμε ματιές μεταξύ μας και για πρώτη φορά νιώθω ευγνώμων που εμφανίστηκε..
Πανω που πάω να αποτελειωσω τον Marcus πιάνοντας το όπλο μου, μένω άναυδη όταν βλέπω τον Jack να το κάνει για εμένα. Το δάπεδο γεμίζει αίματα και εκείνος με κοιτάει για άλλη μια φορά έτοιμος να με πλησιάσει. "EVELLYN ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ;". Ακούω εναν Bryan που με γυρνάει στο μέρος του και με αγκαλιάζει. Ακόμα μένω να κοιτάω τον Jack και πριν προλάβω να ξεστόμισω κάτι απομακρυνεται. "Είμαι..
Τι απέγιναν οι άλλοι;". Λέω χωρίς να αναφέρω ότι έγινε μόλις. "οι δικοί μας έφαγαν πολλούς τους και μόλις άκουσαν για τον Marcus το έβαλαν στα πόδια. Για άλλη μια φορά έσωσες τη κατάσταση". Απαντάει με ένα χαμόγελο στο τέλος της πρότασης. "Ο Jack τον σκότωσε. Και τώρα με συγχωρείς αλλά του χρωστάω μια συγνώμη.. -". Δηλώνω και με σταματάει πριν φύγω." όχι. Μείνε μαζί μου, δεν αξίζει καν τη σημασία σου αυτός ο μαλακάς! ". Μου φωνάζει και για λίγο μένω να επεξεργαζομαι τη στάση του. "Όχι Bryan αρκετά με τα προβλήματα σου. Έχεις δίκιο ο Jack δεν είναι αρκετό καιρό ανάμεσα μας και το ότι ήταν με τους μπάτσους έλεγε πολλά, άλλα σου είπα πολλές φορές ότι εάν δω κάτι λάθος θα το φροντίσω η ίδια! Σήμερα όχι μόνο με έσωσε αλλά αυτό είχε και ως αποτέλεσμα να φύγουν οι άλλοι. Μας βοήθησε όλους. Για αυτό πες μου τι διάολο σε ενοχλει και δεν με εμπιστεύεσαι;!". Του λέω με ένταση και στρέφει το βλέμμα του προς τα κάτω. Ύστερα πιάνει τα χέρια μου και με κοιτάει στα μάτια." ΓΙΑΤΊ ΣΕ ΘΈΛΩ ΓΑΜΩΤΟ. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΤΌΣΟ ΚΑΙΡΌ; ΑΠΌ ΌΤΑΝ ΜΠΉΚΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΣ ΑΛΛΑΞΕΣ".
Παραδέχεται και μένω να τον κοιτάω σοκαρισμένη. "δεν.. Δεν έχω χρόνο για αυτό". Είναι το μόνο που καταφέρνω να πω σε αυτή τη στιγμή και τρέχω προς τον Jack....

Ο Bryan πράγματι τη θέλει αλλά εκείνη φαίνεται να αδιαφορεί 🙇🏻‍♀️... Και ο Jack έσωσε εκείνη αλλά και την κατάσταση. Τι λέτε να γίνει από δω και πέρα;... 🤔

Τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S