E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
Μετά από αρκετό ψάξιμο τελικά βρίσκω τι να φορέσω και καταλήγω σε ένα απλό μαύρο φόρεμα με το τζακετ μου απο επάνω. Ειναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω σκέφτομαι, αφού έχω καιρο να φτιαχτω για τέτοια περίσταση. Αφήνω κάτω τα ίσια μαλλιά μου, βαφω ελάχιστα τα μάτια μου και αμέσως φοράω και παπούτσια για να φύγω. Πριν τελικά ανοίξω την πόρτα μου παίρνω μια βαθιά ανάσα. Σήμερα θα πάνε όλα καλά Evellyn. Δεν θα αφήσεις καμία σκέψη να σε επηρεάσει, απλά θα περάσεις καλα. Λεω στον εαυτό μου και βγαίνω στον διάδρομο. Ενας Bryan στέκεται και ο ίδιος εδώ αφού από ότι φαίνεται βγηκαμε ίδια ώρα. "είσαι υπέροχη". Λέει με ένα γλυκό χαμόγελο και με κοιτάζει από επάνω ως κάτω. "ευχαριστώ". Απαντάω ανταποδίδωντας το χαμόγελο ή αλλιώς όσο πιο πειστικά μπορώ. "πάμε λοιπόν οι άλλοι έχουν φύγει ηδη, ο Daniel μας περιμένει εξω". Μου λέει και γνέφω καταφατικά. Αμεσως βγαίνω έξω μαζί του. Όπως περιμέναμε βρίσκουμε τον Daniel. Μόλις τον αντικρίζω βλέπω να στέκεται μπροστά από κάτι μεγάλο, το οποίο είχαν καλύψει με έναν μαύρο μουσαμά. "Daniel τι είναι αυτο;". Λεω και πάω να πλησιάσω μα ο Bryan μπαίνει μπροστά μου και τους κοιτάω με περιέργεια. "σου έχουμε μια έκπληξη". Τελικά απαντάει ο Daniel. "δεν χρειαζόταν να μου κανετε-". Πάω να μιλήσω και την ίδια ώρα πετάει τον μουσαμά μακριά. Μόλις δω τι βρίσκεται από κάτω ανοίγουν τα μάτια μου διάπλατα με αποτέλεσμα να χασω τα λόγια μου. Μια ολοκαίνουρια μηχανή έκανε την εμφάνισή της και όχι οποιαδήποτε, αλλά αυτή που θέλω απο όταν πρώτο ήρθα εδώ.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο μου και αυτή τη φορά από τα πιο αληθινά. Αφήνω ένα επιφώνημα χαράς και τους τραβάω και τους δύο να τους αγκαλιάσω. "είστε τρελοί γαμωτο. ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ". Αρχίζω και τους φωνάζω ενώ γελάνε με την αντίδραση μου. "Ευχαριστώ". Φωνάζω πάνω από δέκα φορές και αμέσως ανεβαίνω πάνω της. "ήξερα ότι θα σαρεσει". Λέει ο Bryan και ξαφνιαζομαι. "δικιά σου ιδέα ηταν;". Ρωτάω κοιτάζωντας τον. Εκείνος γνέφει καταφατικά. "εγω-". Παω να μιλήσω και με κόβει. "δεν θέλω να πεις τίποτα, θέλαμε να έχεις τα καλύτερα γενέθλια και αυτά θα έχεις. Τώρα βάλε μπρος τι περιμένεις! ". Δηλώνει με ένα γέλιο στο τέλος της πρότασης. Αμέσως τη βαζω μπρος και ανεβαίνουν και εκείνοι στις μηχανές τους. Πάνε μπροστά μου για να τους ακολουθήσω αφού δεν ξέρω που θα πάμε και έτσι και κάνω. Καθώς οδηγαω τη νέα μου μηχανή νιώθω ήδη ότι έχω ξεφύγει από τη μίζερη ρουτίνα μου. Είναι ότι καλύτερο μπορούσαν να μου κάνουν σαν δώρο. Και εκτιμώ όσα κάνουν για να είμαι καλά, οπότε θα φροντίσω να τους δώσω αυτό που θέλουν.
[...]
Φτάνουμε έξω από ενα δάσος και η δυνατή μουσική ακούγεται από χιλιόμετρα μακριά. Δεν αργώ να καταλάβω ότι πρόκειται για ένα από τα πάρτυ τους και χαμογελάω για άλλη μια φορά.
Jack's POV
Το πάρτυ έχει ξεκινήσει και το μέρος έχει γεμίσει κόσμο. Έχουν ανάψει μια φωτιά στο κέντρο, ενώ στις άκρες υπάρχει ένα μπαράκι και ο Dj με συνοδεία δύο τεράστια ηχεία. Παίρνω μια μπύρα και κάθομαι σε έναν κορμό μπροστά από τη φωτιά όπου και άλλοι άκυροι καθοντουσαν δίπλα μου. Ο καθένας είτε θα χόρευε, είτε θα πίνε η απλά ήταν έτοιμοι να βγάλουν τα ρούχα τους. Πόσο μάλλον οι σάχλες γκόμενές που με είχαν βάλει ήδη στο μάτι. Δεν δίνω σημασία σε κανέναν και απλα συνεχίζω να πίνω απόλαμβάνοντας τη μουσική. Την ίδια ώρα ολο το πλήθος γυρνάει προς μια κατεύθυνση και προφανώς υποδέχονται κάποιον αφού το μόνο που ακούω πια είναι ενα δυνατό "έκπληξη!". Χωρίς να μπορώ να διακρίνω ποιος ήρθε πλησιάζω περίεργος. Το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε δύο γνωστα δερμάτινα μπουφαν. Και δεν είναι αυτοί που με κάνουν κολλήσω στη θέση μου σαν πάγος, αλλά το άτομο στη μέση. Evellyn...
Evellyn's POV
Ενα ολόκληρο πλήθος κάνει την εμφάνιση του και με υποδέχονται φωνάζοντας έκπληξη. Η μουσική ξανά μπαίνει πιο δυνατά πλέον και αφού συναντάω και τα υπόλοιπα μέλη τους ευχαριστώ όλους. Είχαν έρθει διάφορες συμμορίες που ξέραμε από παλιά, ακόμα και άνθρωποι που είχαν ακούσει για το πάρτυ. Όταν τελικά σκορπίστουν ξανα όλοι το βλέμμα μου πέφτει πάνω στη φωτιά, καθως κοιτάζω τον χωρο. Δεν αργώ να αισθανθώ δύο μάτια να με καίνε ολόκληρη και όταν κοιτάξω προς τα εκεί βλέπω τον τελευταίο άνθρωπο που θα περίμενα σήμερα, να στέκεται εκεί σαν στήλη άλατος και να με κοιτάει. Jack....
Όλα άρχισαν όμορφα για τα γενέθλια της Evellyn μα τι θα συμβεί τώρα που ο Jack και εκείνη θα βρίσκονται στο ίδιο μερος;... Η κατάληξη θα είναι το ίδιο ωραία; 👀
Χευυ, αντε νωρίς και αυτό :') Συγγνώμη που μου πήρε λίγο παραπάνω από βδομάδα αλλά πλέον γράφω όσο πιο συχνά μπορώ δεν αφήνω! Ελπίζω ναστε καλά τα λέμε στο επόμενο ❤️ ~S
