Απαγορευμένη Αγάπη-

29~

Κεφάλαιο 29ο~

Evellyn's POV

Ξυπνάω μετά από λίγες ώρες με ενα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη μου, το οποίο αμέσως κόβεται όταν καταλαβαίνω ότι ο Jack έχει φύγει. Σηκώνομαι και φοράω τα εσώρουχα μου ώστε να ντυθώ. Ενας απρόσμενος ήχος με διακόπτει και τελικά βλέπω έναν Jack να βγαίνει από την τουαλέτα μόνο με μια πετσέτα γύρω του. Ενα αίσθημα ανακούφισης με διαπερνάει αφού δεν έφυγε στα αλήθεια.. Για λίγο πίστεψα ότι μόνο εγώ άρχισα να βλέπω όλο αυτό αλλιώς, καθώς παρασύρθηκα από την έλλειψη εμπιστοσύνης μου άλλη μια φορά. "Καλημέρα. Έκανα ντουζ εδώ, ελπίζω να μη πειράζει". Λέει με ένα χαμόγελο αυτάρεσκα. "νόμιζα ότι έφυγες". Λέω μέσα από τα δόντια μου και του πετάω τη μπλούζα του. "χμ κάποια νευριασε;". Ρωτάει σαρκαστικά και με πλησιάζει ενώ κάνω βήματα προς τα πίσω. Αποφεύγω το βλέμμα του και δάγκωνω τα χείλη μου κρατωντας το χαμόγελο μου που πάει να φανερωθει. Τοποθετεί το χέρι του στο πιγούνι μου και σηκώνει το πρόσωπο μου έτσι ώστε να τον αντικρίσω. Νιώθω τη καρδιά μου να πάλλεται πιο γρήγορα. Το μισώ όταν μου ασκεί επιρροή σκέφτομαι και την ίδια ώρα σκαλωνω αφού ενώνει τα χείλη μας. Αμέσως ανταποδίδω το φιλί και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του ενώ εκείνος τα βάζει γύρω από τη μέση μου.
Καθώς έχουμε χαθεί ο ένας στα χείλη του άλλου ξαφνικά ακούγεται η πόρτα μου και μπαίνει μέσα ο Daniel. Ξεπνοοι σταματάμε και ένα γελάκι βγαίνει από τον Jack με το πρόσωπο του Daniel στο θεαμα μας. "Εγω- εμ. Δεν ήθελα να διακόψω δεν ήξερα ότι εσείς..-"
Δηλώνει άβολα και γέλαω και εγώ. "Daniel ηρέμησε όλα καλα, πήγαινε στους άλλους και θα έρθουμε και εμείς". Του λέω και γνέφει καταφατικά κοιτώντας μας και τους δύο ολο νόημα αυτή τη φορα. Ύστερα φεύγει όπως του ζήτησα. Αμέσως ντύνομαι με ότι βρίσκω στη ντουλάπα μου γρήγορα και αφού κάνω τα απαραίτητα ετοιμάζομαι να βγω και εγώ." Evellyn, περιμενε". Με σταματάει άλλη μια φορά ο Jack και τον κοιτάω. "Ας αφήσουμε την ρουτίνα για μια φορά . Θέλω να περάσω τη μέρα μαζί σου".
Δηλώνει και περιμένει νευρικά την απάντηση μου.
"δεν μπορώ να το κάνω αυτό.. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Τόσο καιρό κάνεις μας δεν είχε σχέση μεσα στην συμμορία ήταν κάτι σαν κανόνας για όλους ώστε να μην πληγωθεί κάνεις. Και εαν ήμουν ήρεμη που μας είδε ο Daniel είναι επειδή είναι σχεδόν σαν αδερφός μου". Απαντάω σοβαρή και φαίνεται να ενοχλείται με τα λόγια μου.
"καλώς ". Πετάει ξερά και φεύγει χωρίς να πει λέξη, πριν από εμένα. Τραβάω τα μαλλιά μου από τα νεύρα μου αφού ξέρω ότι το γαμησα. Αλλα δεν έχω επιλογή και η συμμορία είναι πάντα πρώτη, κάποια στιγμή θα το αποδεχτεί..πρέπει να μείνει μόνο μεταξύ μας για τώρα. Διακόπτω τις σκέψεις μου και εγώ και πηγαίνω στον κεντρικό χώρο για να τους συναντήσω όλους.

Jack's POV

Έχω έρθει στη ταράτσα μόνος αγνοώντας τη "σύσκεψη" τους για τώρα. Με ενόχλησε πραγματικά αυτό που μου ζήτησε και ας είναι μόλις η αρχή σε κάτι μεταξύ μας. Δεν γουστάρω να κρύβομαι από κανέναν και κάτι μου λέει μέσα μου ότι για αυτό ευθύνεται ο μαλακας ο Bryan. Μην τον πληγώσει και κλαίγεται σαν φλώρος. Τις σκέψεις μου σταματάει το τηλέφωνο. Ως γνωστού είναι ο πατέρας μου και αυτή τη φορά μες τα νεύρα μου του το σηκώνω. "αποφάσισες να το σηκώσεις Λοιπόν!". Λέει όλο ειρωνεία με το που το σήκωνω και ρολαρω τα μάτια μου. "τι διάολο θες;". Απαντάω με ψυχρότητα χωρίς να με νοιάζει τι θα πει αυτή τη φορά. "θέλω να πιστεύω ότι όλο αυτό είναι ενα καλό φτιαγμένο αστείο ετσι;. Ξέρω τον γιό μου και δεν θα πηδιοτανε με μια του δρόμου.
Πόσο μάλλον μια που κατηγορείται για πολλα". Λέει μες τα νεύρα και δεν αργεί να επηρεάσει και εμένα όσο ακούω να μιλάει με αυτό το τρόπο για εκείνη. Αμέσως σηκώνομαι και σχηματιζονται γροθιές στα χέρια μου." ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΩΣ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΕΚΕΊΝΗ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ". Φωνάζω εκτός ελέγχου και είμαι σίγουρος ότι θα με ακούσουν κάτω αλλά αδιαφορώ. "ύστερα από αυτό τι νομίζεις ότι θα γίνει; εναντιονεσαι στο ίδιο σου το αίμα για τι; για να γίνεις ενας δολοφόνος και να έχεις μια κατεστραμενη ζωή όπως εκείνα τα σκουπίδια;. Μήπως θες να σου θυμίσω τι έγινε την τελευταία φορά που είχες αλλάξει πριν πάρεις τον αλλο δρόμο -.
Πάει να πει και άλλα για να με πληγώσει φέρνοντας τη μάνα μου στη συζήτηση. Τόσο πουστης ειναι.. Τα μάτια μου είναι υγρά από νεύρα αυτή τη φορά. "έχω πάρει ήδη την απόφαση μου.". Είναι το μόνο που λέω δίχως να ξοδέψω αλλο σάλιο για αυτόν και κλείνω το τηλέφωνο. Ύστερα το πετάω από την οροφή. Να πάει να γαμηθει και αυτό θα κάνω μια νέα αρχή σε ολα εδώ,μαζί της.

Cleo's POV

Δεν έχω σταματήσει να κλαίω από όταν ήρθα σπίτι μου. Πίστευα ότι όντως θα ξανα είχα τον Jack όπως κάποτε.. Ολο δικό μου. Δεν ξέρω τι του συμβαίνει αλλα ξέρω ότι ο παλιός χαθηκε. Δεν θα αθετουσε καν την υπόσχεση του. Εκεί που είμαι χαμένη με όλα όσα γίνονται το τηλέφωνο μου δονειται και το σηκώνω με περιέργεια αφού είναι από το τμήμα. "cleo;. Νομίζω ότι πρεπει να μιλήσουμε για τον γιο μου". Ακούγεται η γνώριμη φωνή του πατέρα του και μένω κάγκελο......

Και κόπηκε απότομα κλασσικα.. 😌
Τι πιστεύετε ότι θα γίνει ανάμεσα στον Jack και την Evellyn;. Και ο πατέρας τι πρόκειται να κάνει ύστερα από την απόφαση του Jack;. Πόσο μάλλον τι θα πει στην cleo;.

Γεια σας! 🙃Ναμαι μετά από καιρό λοιπόν, ανέβασα όπως είπα. Ελπίζω να σας άρεσε γιατί είχα πράγματι καιρό να γράψω και είχα χάσει τη ροή μου. 😅 Τα λέμε στο επόμενο λοιπόν, δεν ξανά Χάνομαι!
~S