E~ "πέτα το όπλο σου κάτω και τα χέρια ψηλά!". Φωνάζει και γελαω πλησιάζοντας τον. "καντο". Του λέω με αλαζονεία.
J~ "Καντο" μου λέει με αλαζονεία και χωρίς να το περιμενω πετάει το όπλο της και μου δίνει τα χέρια της ως ένδειξη ότι παραδίνεται. Χωρ...
Ανεβαίνω στην μηχανη μου μαζι με τους υπόλοιπους προσπαθώντας να αγνοήσω ότι μόλις έγινε. Οι πορείες που κάνουμε είναι σημαντικές για εμάς καθώς είναι κομμάτι από όσα περναγαμε και θέλουμε να δώσουμε στον κόσμο ένα μάθημα. Το μόνο πρόβλημα για άλλη μια φορά θα είναι οι μπάτσοι.. που σαν καλοί μαλακές θέλουν μόνο να τις διαλύουν αγνοώντας τι παθαίνουν τα άτομα κατά τη προσπάθεια. Μια φευγαλέα σκέψη μου πηγαίνει στον Jack που για πρώτη φορά θα είναι με το μέρος μας και όχι με εκείνων. Εκεί θέλω να τον δω.. Θα φανεί με ποιον πραγματικά είναι. Λέει η κλασσικά, καχυποψια μέσα μου. Την ίδια ώρα εκείνος εμφανίζεται και δεν αργώ να στρεψω το βλέμμα μου εκεί. "τα πηγαίνετε πολύ καλά βλέπω". Μου λέει ο Daniel που είναι δίπλα μου με τη δική του μηχανή και του χτυπάω το μπράτσο ενώ ένα γέλιο πάει να μου ξεφύγει. Χωρίς να ανταλλάξω κουβέντα με κανέναν ξεκινάω να πηγαίνω, πρώτη με τη μηχανή μου.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Οι υπόλοιποι με ακολουθούν και δεν μπορώ να μην κοιτάξω τον Jack ακριβώς πίσω μου. Η εικόνα του στη μηχανή είναι απλά καυλ- Πάω να σκεφτώ, όταν εκείνος με προσπερνάει και μου σκάει ένα χαμόγελο. Είναι τόσο εκνευριστικά καλος σε αυτό!. Ρολαρω τα μάτια μου και τον περνάω μέχρι που τελικά φτάνουμε στο κέντρο της πόλης γρήγορα, λόγω της ταχύτητας. Όλοι αφήνουμε της μηχανές σε ένα από τα γνωστά στενά μας και ετοιμάζουμε όπλα και μολότοφ σε ετοιμότητα. Ο Bryan παίρνει τη πρωτοβουλία να ξεκινήσει ο ίδιος τη πορεία και τα μέλη τον ακολουθούν καλύπτοντας το πρόσωπο τους με Fullface. Τους κανω το νόημα να τον ακολουθήσουν όλοι και μένω πίσω με τον Jack.
Jack's POV
Κάνω ότι κάνουν και ίδιοι με τις μάσκες και μένω πίσω μαζί της εσκεμμένα. Καλό θα ήταν να μην περάσω μπροστά από αστυνομικούς για τώρα. Δεν θα αργούσαν να με αναγνωρίσουν και η συμμετοχή μου σε πορεία της συμμορίας θα περιπλέκε το θέμα με τον πατέρα μου. Όσο και εάν πλέον η εμμονή του να τους πιάσει με εκνευρίζει, πρέπει να κρατήσω χαμηλό προφίλ. Ποιος θα το περίμενε να φτάσω σε αυτό το σημείο, ενώ απλά ημουν το ίδιο χαμένος στην ιδέα του. Υποθέτω ότι ξύπνησα.. "ακολουθησεμε". Προστάζει η Evellyn και βγαίνει από το στενό. Την ακολουθώ όπως θέλει και εκείνη κρύβεται πίσω από κάποια αυτοκίνητα. Το κέντρο είναι γεμάτο κόσμο και σχεδόν είχα ξεχάσει τον χαμό που γίνεται όταν είσαι με τους μπάτσους. Είναι περίεργο αίσθημα να είμαι ξανά εναντίον τους. "Evellyn -". παω να της απευθυνθώ και με διακόπτει βάζοντας το χέρι της στα χείλη μου ως ένδειξη να κάνω ησυχία. Το βλέμμα μου αμέσως πέφτει σε δύο "τσιράκια" όπως τους αποκαλώ του πατέρα μου. Τους πληρώνει παραπάνω για να κάνουν τις δουλειές του και κάτι μου λέει ότι δεν είναι εδώ για καλό. Πυροβολισμοί αρχίζουν να ακούγονται από όταν οι κάποτε δικοί μου ορμάνε στον Bryan και τα μέλη αμυνοντας τους εαυτούς τους με τις ασπίδες. "τώρα! ". Φωνάζει η Evellyn και τρέχει προς τον δρόμο όπου ρίχνει μια μολότοφ προς την αστυνομία. Μένω πίσω δίχως να ξέρω πως να αντίδρασω αφού δεν θέλω να εμφανιστώ. Την ίδια ώρα τα τσιράκια τη παίρνουν είδηση και τη σημαδευουν με το όπλο. "EVELLYN ΠΕΣΕ ΚΆΤΩ". Φωνάζω με ένταση και της ρίχνουν. Χωρίς να επιτρέψω να της συμβεί κάτι πηδαω μπροστά της και τρώω εγώ την σφαίρα για χάρη της....
Ο Jack είναι καλά;..😳 Η Evellyn τι θα κάνει;.. Και τι θα ακολουθήσει σε εκείνο το μέρος;...
Νάτο και σημερα😌. Απρόβλεπτη η εξέλιξη.. Τι λέτε να γίνει τώρα;.. Εύχομαι να σας άρεσε τα λέμε στο επόμενο ❤️ ~S
