GEÇMİŞİN SIRRI 'ACCİO' (ASKIDA)

#2

Emir Can İğrek - Nalan ⏮️▶️⏭️

İksir dersinin bitmesi ile iki kız kendini dışarı attı. Hermione yanında ki kıza dönüp ağzını yoklamaya başladı.

"az önce derste, bizimle birlikte el kaldıran kızıl bir kız vardı. Kimdi o?"

Sophia yanındaki kıza dönüp konuşmaya başladı.

"O Lily Evans, muggle doğumlu. Çok fazla konuşmuşluğumuz yok ama aramız da kalsın onu birkaç kez gizli gizli slytherin öğrencileriyle birlikteyken görmüştüm."

Ahh gerçek Lily Evans ile ilgili ilk ipucu.

"peki şu herkesin çapulcular dediği kişiler kim?"

"ahh onlar hogwarts'ın belalıları. Sinirlerini bozan herkese oldukça kötü şakalar yaparlar. Özellikle Snape, hatta ona takma isim taktılar sümsüküs."

Hermione Profesör Snape ve James Potter'ın aralarının kötü olduğunu biliyordu ama bu kadarını düşünmemişti.

"neden özellikle Snape?"

"aslında Potter ve onun kanları hiç uymamıştı. Onunla sürekli uğraşıyordu. Ehh diğerleri ile kardeş gibiler o yüzden onlar da onun yanında."

Pekala konu Lily Evans değildi ve buna sevinmeliydi. Aklına gelen şey ile patavatsızca konuştu.

"peki senin neden arkadaşın yok. Yani özüre dilerim benim haddi-"

"sorun değil iki yüzlü insanlar ile muhatap olmaktansa kimse ile uğraşmıyorum."

Kızın kararsız yüzüne bakıp konuştu.

"altında farklı bir anlam varmış gibi."

Sophia ofladı ve etrafı kontrol etti.

"sana güvenebilir miyim?"

"elbette asla kimseye birşey söylemem cadı sözü."

"Potter oğlanı okulun ilk yılı hep peşimdeydi. 11 yaşındaydım ve hiç birşeyin farkında değildim. Hergün gelir iltifat ederdi. Sonra öğrendim ki bir ona benim üstümden amortentia veriyormuş. İksirim etkisi geçince bana gelip bağırdı çağırdı gitti. Herkes benden bildi ama ben değildim."

Kızın artık hıçkırarak ağladığını fark eden Hermione hemen sarıldı. Sophia, kucağında hıçkırarak ağlıyor içini döküyordu.

Kendisini dolu gözlerle izleyen bir çift gözü farketmeden, hissetmeden.

***

İkili sabah ki olayı unutmuş akşam yemeği yerken hiç dertleri yokmuş gibi gülüyorlardı. Çoğu bakış onlar da olsa bile onlar umursamıyordu. Çoğu kişi ya da herkes Sophia'yı böyle görmemişti. İlk yılında yaşanan o olaydan sonra.

Harry Sophia'ya bakıyor, mutlu oluyordu. Lily Evans ile karşılaşmış ve konuşmuştu. Ah Merlin insanı ondan korusun. Katlanılacak gibi değildi. Sophia ile hiç konuşmamış ama ona ısınmıştı. Sirius'un sesi ile düşünceleri son buldu.

"hayırdır Down Brian'a aşık mı oldun?"

Harry yüzünü sokabileceği en kötü şekle soktu.

"hayır. Kardeşimin yanında görüyorum iyi biri gibi ama benlik değil, hem de hiç"

Annem o benim lütfen vaftiz baba.

Yanında ki James'in -yoksa baba mı demeliydi emin değildi-derin bir nefes verdiğini duydu. O rahatlamış mıydı?