"Believe It's Exist"

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ ꜱɪx:

𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝚂𝙸𝚇

Chloé stop him for being so stubborn. "Don't! Kami na rito ayaw namin na maging maldita ka uli. Alam muna". She was annoyed by that.

"Ouch you smack me! It's hurts". Ani ni hermina sa ginawa ni Chloé para kumbinhihin siya. "Why face?". Inarapan lang siya nito saka suminyas na bumalik sa cabin niya.

Pero hindi naman niya ito pinakinggan. "You'll regret what you've done". She pointed Evan with a glaring look.

Tumalikod siya saka nagmamarsiyang lumayo sa kaibigan. "Am I that stubborn to be look like a child". Tumigil muna siya sa paglalakad bago tuluyang lumayo.

Nasa duyan siya ngayon at habang nakahiga doon ay palagi niyang iniisip ang binasa.

'Wait! Why am i thinking about him?'. Pinilit niyang matulog sa duyan kaso hindi talaga siya makatulog dahil palaging nasa utak niya ang binata.

Umiiling-iling siya at sa pag-iling-iling niya may nakita siyang isang yacht na kulay itim at may pangalan sa gilid nito.

Nakatitig siya sa pangalan nito dahil hindi masyadong makita. "Ma—mack....?". Shw hummed and continued staring the yacht.

Mukhamg papunta ito rito, mga ilang minuto narin ay nakatitig parin siya at nahagilap ng kanyang mga mata ang pamilyar na mukha.

'Oh! My! God!'. Di niya mapaniwalaang narito ito. "What that man doing here?". Pagtataka niya. "Baka nalaman niyang nandito si Evan". May kirot siyang naramdaman sa puso niya at para itong tinutusok. "I'm so negative baka narito lang ito kasi nag-alala sakin". Pero di talaga mawala sa iyon sa isipan niya.

Wala talaga siyang ganang umimik sa binata dahil doon sa naisip niya kasi kanina binanggit nanaman nito ang pangalan ni Evan.

She's truly upset about that, kaya naman mukhang nakita ito ni Chloé kasi ang tulis nitong makatitig sa binata kanina.

Kaya naman sumakit ang ulo niya, at mas sumakit pa ito kasi hindi siya sinundan ng binata. "Why am i thinking about him! As alway! Arhhhhh!". Kunot-noong sinabunutan niya ang sariling buhok.

Dahil sa inis at galit hindi niya mapigilang lumuha. "I'm so sensitive". Inabot at tinapik-tapik niya ang kanyang dibdib.

Nakatingin sa sa mga alon hanggang di niya namalayang ilang oras na siyang nakatayo, tinignan niya ang relo. It's already 4pm.

Babalik na sana siya pero may biglang yumakap sa likuran niya, alerto naman siyang pumaligwas sa pagkakayakap nito pero bigo soyang gawin iyon kasi pamilyar ang pabango nito.

Dahil sa pag-uusap nila ng binata kanina sa tabi ng dagat habang nakayap ito sa likuran niya, ay gumaan naman ang puso niya hindi na ito mabigat kagaya kanina.

That man!

I'm looking forward on what happened to that bitch today and tomorrow.

Hindi niya talaga palalagpasin nag ginawa nito, kasi never ever siyang ginanon ng ibang tao. But that bitch started it.

ALA-UNA na nang hapon nga hindi siya pwedeng lumapit sa binata dahil nasa mga kaibigan ito at siya naman nakatabi rin sa mga kaibigan niya

Naghihintay siya ng tamang oras para makalapit na siya pero nabigo siya dahil nagsimulang mag-kwento si Hermina sa nakaraan nito.

"You know what?". Tinignan siya nito na hindi naman niya alam kung anong isasagot. "Your lucky, cause you have a happy life with that man who loves you". Namula naman sita pero sinagot muna nita ito.

"Alam mo, hindi ko muna yan sa sagutin kasi hindi naman guro ako mahal ni Charles. Sa totoo lang arranged lang naman ang lahat eh". Malungkot naman siyang nakaupo sa buhangin.