DÖVMECİ GÜZEL // FİNAL

|20|

(bölüm düzenlendi)

Nare'nin ağzından.

"Nare uyan hadi abim geldik."

kulağıma ulaşan seslerle kaşlarımı çatıp gözlerimi yavaşça araladım. Renas abi bana doğru eğilmiş beni uyandırmaya çalışıyor.

"Şükür be kızım 5 dakika oldu uçak ineli seslerden uyanırsın dedim ama uyanmadın."

kendimi düzeltip gerindim.

"Uyandım abi işte hadi gidelim. ben hala çok yorgunum ya sanki üzerimden tır geçmiş gibi."

Kemerimi çözüp ayağıya kalktım, sırt çantamı omzuma asıp Renas abimin arkasından yürümeye başladım.

Uçaktan tamamen çıktığımızda esen rüzgarla ürperdim.

Sırt çantama özenle koyduğum kapşonlu hırkayı alıp giydim. Kapşonunuda kafama geçirip Renas abiyi takip etmeye başladım.

Burnuma dolan kokuyla dudak büzdüm lanet olsun çok güzel kokuyordu. Bu hırkanın sahibi kim. Müge ablaya gidiceğim sahibini bulsun bana.

Önünde durduğumuz arabaya binip kemerimi taktım. Renas abinin araba galerisinde bulunan bebeklerden biriydi bu arabada.

Adam para sıçıyor aq.

"Abi ben kendimi çok yorgun hissediyorum uyusam eve kadar olurmu?"

Renas abi dikiz aynasından bana bakıp tekrar yola çevirdi gözlerini.

"Güzelim iyimisin? Hastaneye gidelimi? Bu kadar yorgun olman normalmi?"

"Normal abi iki gündür durmadan ordan oraya gidiyorum gayet normal"

Kafasını salayınca koltukta kendimi geriye doğru kaydırıp uzandım. Gözlerim kendiliğinden kapanıp uykuya teslim olmuştular bile.

&&&

Renas'ın ağzından.

Arabayı sitenin garajına bırakıp arabadan indim. Arka koltuğun kapısını açtığımda Nare'm üzerindeki hırkaya sarınmış uyuyordu.

İç çektim yaşadıkları kolay değildi. O insanlar ise hiç normal değildi. İnsan kendi öz kızına kıyabilirmi.?

Kafamı iki yana salayıp Nare'nin kol altlarından tutarak kucağıma aldım. Gözlerini biraz açıp etrafa baktı sonra ise bacaklarını belime sardı. Bir kolumu beline sarıp sıkıca tutum onu.

Evin önünde duran korumalardan birine elimle arabayı gösterip evin bahçesine girdim.

Kapıyı çoktan açmıştılar salona girmeden annemin Nare için hazırladığı odaya girip onu yatağa bıraktım. Üzerine kalın yorganı örtüp anlından öptüm.
Havalar yeterince soğumuştu hasta olmasındı.

Odadan çıkıp salona girdim. Koltukta oturan annemin yanaklarından sulu sulu öpüp yanına oturdum.

"Nare'm uyudumu oğlum.?"

"Uyudu annem çok yorgundun zaten geç oldu bizde uyuyalım sabah dışarda yaparız kahvaltımızı."

Annem kafasını salayıp bir süre yüzüme baktı.

"Ula it herif sen hala bana gelin getirmedin öldüreyimi ula seni."

"Anne başlama yine biz karadenizli değiliz nerden geliyor bu konuşma."

Annem kafama vurup ayağıya kalktı.

"Bana bak Renas bana eli yüzü düzgün helal süt emiş bir gelin getir artık oldun 30 yaşında hala bir gelin getiremedin bana. Şerefsiz oturma burda git yatağına uyu. Haydi Allah rahatlık versin"