Sa isang Restaurant sa town proper ng Burgos dinala si Luna ng sinakyang taxi mula sa kanyang tinutuluyan na Hotel. Literal na tanghali na talaga siya nagising dahil na din siguro sa sobrang pagod niya sa biyahe ng nagdaang araw. Mag aala-una na din ng hapon ngayon, hindi na talaga siya makapag-hintay pa na makita at makausap si Oscar. Gusto niya lang matapos ang pakay niya dito para maka balik na sa Israel at makapag umpisa na sa trabaho bilang isang hanap na dentista.
Maganda ang ambiance ng restaurant mula sa labas, madaming nalaman ang naka paligid at malawak din ang parking area. Meroong naka paskil sa labas na Mid East Resto na siyang pangalan ng restaurant. Ganito ang mga disenyo ng restaurant sa Israel, kalimitan ay gawa sa bricks at hindi sa simpleng hollow blocks lang na madalas ginagamit sa pag buo ng mga bahay at establisyimento. Nginitian agad si Luna ng security guard pag pasok niya sa loob ng restaurant. Ala una pasado na ng hapon pero madami pa din ang kumakain sa loob. Siguro nga masarap ang mga sineserve na pagkain dito. Luna smile thinking her so called husband is one of the best chef in the country. Mukhang malayo na talaga ang narating ni Oscar loob ng ilang taon. Nag lakad siya sa loob ng restaurant para mag hanap muna ng mauupuan, pero agad niyang nakilala ang isang lalaki na naka upo sa may bandang dulo ng resto. May mga kasama ito na mukhang kumakain din, nag tatawanan at nag kwekwentuhan ang mga ito. Pero hindi siya pwedeng magka mali si Oscar nga ang nakikita niya na naroon.
"Weizman.." Tawag ko kay Oscar ng lapitan ko ang lamesa kung na saan ito. Tatlong lalaki ang naroon at dalawang babae. Nagulat pa si Oscar ng makita ako, he should. Ilang taon din kami hindi nagkita na dalawa.
"L-Luna?" Oscar said with disbelief, kinusot kusot pa niya ang mga mata para maka siguradong hindi nga siya namamalikmata.
"Kailangan nating mag-usap." Seryosong sabi ko, lahat ng naroon ay naka-tingin sa akin.
"What are you doing here? Kailan ka pa andito sa Pilipinas? Napa-tayo si Oscar ng ma-realize niyang hindi talaga siya namamalik-mata. Luna is really here infront of him.
"Last night, and we need to talk Oscar. Bakit hindi ka nag-file ng divorce after nating ma-kasal? Akala ko ba ikaw ang magfa-file nun!"
Dire-diretso kong sabi sa kanya, ayoko ng magpa-ligoy ligoy pa kung ano ba talaga ang pinunta ko dito.
"Kasal?" Gulat na sabi ni Gerald.
"Nag-pakasal ka na pare? Kailan?" Segunda ni Eros.
"Asawa mo siya? Hindi halata!" Sabi ni Abigail matapos inumin ang hawak na softdrinks.
Lahat ng kaibigan ni Oscar ay sa kanilang dalawa naka-tingin. Oscar friends visited him, he just came back from Zambales two days ago, nag catering kase ang restaurant niya doon sa kasal at personal siyang tumulong mag-luto sa mga chef niya. At ngayon nga ay sinaluhan niyang kumain ang mga kaibigan ng tanghalian. Si Eros, ang mag asawang si Abigail at Gerald at si June at asawa nitong si Angela ang kasama niya.
"Teka bakit parang kasalanan ko? Diba dapat dalawa tayong umayos nun?" Sagot ni Oscar kay Luna. He looked at her from head to toe, she looks so different right now. Wala na ang payatot na Luna na kasabay niyang lumaki noon sa Israel. Mas nagka-laman ang katawan nito, hindi mataba at lalong hindi payat. Tamang tama lang ang hugo's ng katawan nito sa taas nito. Ang kulay brown na buhok ni Luna ay abot hanggang beywang, mas tumangkad din ito dahil sa suot na sapatos kapares ng itim na blouse at pantalon. Luna looks so strong woman now.
"Wag mo na ako titigan Weizman, alam kong maganda ako. We need to talk, gusto ko ayusin mo ang divorce natin." Ulit ko sa kanya. Akala niya yata hindi ko mapapansin ang ginawa nitong pag tingin sa akin mula ulo hanggang paa. Duh.. I'm prepared Weizman!
