2. Bölüm

506 30 26
                                    

"Senin kanatların mi vardı?!"

"Evet, ne oldu ki?"

"..."

.......

"Eğer biz savaşmıyor olsaydık çok yakın arkadaş olabilirmişiz Bizans."

"Hehe farkındayım."

.......

" Bence birbirlerine yakışıyorlar."

" Ispanya Imparatorluğu ve Italya Imparatorluğu ? Emin misin? Bak Prusya ile Rus Çarlığı yine kavga ediyor."

" En azından aralarında geçmişten gelen bir olay yok....sanırım. Ben de şu yediğin şeyden olabilir miyim ?"

"Tabi, Bu ay çekirdeği bu arada."

.....

" Sence onları ayırmalı mıyız?"
" Hayır. Dört defa ayırdık zaten."

.....

.....Osmanlı Imparatorluğu ona baktı. " Ben modernleşmek istemiştim. Gerçekten istemiştim. Ama yöneticilerim istemedi. Onlara bağıydık. Son söz onlarındı. Umurlarında değildi. Işlerin eskisi gibi yürümeyeceğini fark edemeyecek kadar dar görüşlülerdi.
Fark ettiklerinde artık çok geçti.
Bu benim çökme nedenlerimden biriydi. Öbür neden...." Kafasını eğdi.
"Öbür neden benim kim olduğumu unutmamdı. Bizim kim olduğumuzu unutmamız. Türkiye kurtulmayı başardı, Çünkü o hiç unutmamıştı. Bana hatırlatmaya çalışışı hâlâ aklımda." Oğlunun sesi zihninde yankılandı. "Halkım hatırladı ve bu onları birbirlerine bağladı"
Alman imparatorluğu şaşkındı. Bu davranış Osmanlı'ya hiç uymuyordu. Ya da o öyle sanıyordu. Onu gerçekten tanımış mıydı ki?
"Ve" Alman Imparatorluğu'nun gözünün içine baktı. "Yıkılacağımı biliyordum. Sana da liderine de hiç bir zaman güvenmedim. Benim yöneticilerim güvendi. Sen de Britanya Imparatorluğu'nun yapmaya çalıştığı gibi beni sömürge yapacaktın.
Biz dost değildik."
Osmanlı Imparatorluğu ayağa kalktı, Bardağını alıp yürüyerek oradan uzaklaştı.
Ikisi de dinlendiklerinin farkında değildi.

Rastgele countryhumansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin