ÜVEY ABİM JUNGKOOK

🐰21. BÖLÜM 🐰

ARKADAŞLAR 19 VE 20. BÖLÜM YER DEĞİŞTİRMİŞ. BENİM SORUNUM DEĞİL. UYG DA SORUN OLDU. İNŞ KAFANIZ KARIŞMAMIŞTIR. BAŞLIKLAR DOĞRU. Tik tok taki dizimi takip eden arkadaşlarımı çok seviyorum. Buradan onlara selam. Öpüldünüz bebeklerim. Vampire Love dizisi tik toktaki arkadaşlarımı seviyor.

Okul bitti sonunda. Şimdi halletmem gereken önemli bir mevzu var. Jk'a kızsal özel bir şey olduğunu söyleyince hiç uzatmadan tamam dedi. Kız olmanın bu yönünü seviyorum. Kızlığın herşeyini kullanabiliyorum. Meyvelerini yiyebiliyorum. Neyse Jong Wo'nun dediği sokağa gittim.

Sokağın başında olacam dedi. Ama yok. Off ben beklemeyi sevmem. Sokaktaki insanlar mal gibi. Boş insanlar. Nasıl desem bir şey olsa dünya umurlarında değil cinsten. Bir tane adam gördüm. Iyyy iğrençti. Her yerinde dövme vardı. Suratında, parmaklarında, kafa derisinde, boynunda ayakbileğinü görebildiğim yere kadar... Ooho adam tinerci gibi. Buradan korkmaya başladım. Çünkü ben biraz  korkak biriyimdir itiraf etmek gerekirse. Ama işime gelince gözümü kırpmam asla korkmam. Ama şuan burada olmaktan rahatsızlık duyuyorum.

Adımlarımı hızlandırarak girmeye başladım. Bu adamın geldiği yok. Siktim pc. Bir anda birisi beni kendine çekti. Yüzünü göremiyordum. Benim ağzıma bir bez tuttu. Nefes almamaya çalıştım ama malesef... Karanlık....

***

Yavaş yavaş gözlerimi açmaya başladım. Hareket edemiyordum. Ellerim yatağa iki yanımdan bağlı... Ayaklarım da aynı şekilde bağlı... Ağzım bantlı... Yapabileceğim hiç bir şey yok.Sessiz...Çaresiz...Caiz...

Yarı baygın etrafa bakmaya başladım. Sonra bir adam karşımda bana sırıtarak bakıyordu. Altıma sıçacam. Çok korkuyorum... Bana doğru gelmeye başladı. Ama Jong Wo bana mesaj atmıştı bu kim! Off napıcaklar bana...

X- Bebeğim uyandın mı?

Duymuyor taklidi yaptım. Yarı baygın gözlerimi kıstım. Başımı onu görmeyecek şekilde çevirdim. Sanki onu hiç fark etmemişim gibi davrandım. Gözlerimi kapattım. Zamanın geçmesini bekledim... Ama galiba anladı gibi. Emin değilim ona bakmıyorum. Yarı baygın gibiyim zaten. O beze sürdüğü şey çok fazla etkili ayılamıyorum. Bilncimin birazı açık.

X- UYAN!

Bir anda sıçradım. Artık benim uyumadığımı biliyor. Beceririm ben böyle işi. Şimdi bana ne olacak. Ses çıkaramıyorum... Ama çıkarsam da fayda etmez. Burası bir ev. Ormanlık bir arazide bir ev... Sessiz... Yanlız... Karanlığa mahkum...

X- Ah demek naz yapıyorsun. Naza gerek yok. İşimi hallediyim sen gör.

Ellerim, ayaklarım iki yandan bağlıydı. Hiç bir bok yapamıyor ve konuşamıyordum. Adam üzerime çıktı. Boynumu öpmeye ısırmaya başladı. Ama hiç yumuşak değildi. Aksine çok sertti. Boynumun morardığını hissediyordum. Jungkook kurtar beni...

Hala okul kıyafetimleyim. Ve bu gün biraz fazla özenmiştim. Lanet olsun hayat... Ne zaman bana güleceksin... Biliyorum cevabı hiç sormamışım gibi devam edicem.hiçbir zaman...

Adam okul eteğimin altından bacağımı okşamaya başladı. Benim gözlerimden yaşlar akıyordu. Bağıramıyordum. Ama bağırsaydım muhtemelen adam beni döverdi. Ama ve yine ama taciz veya tecavüz edilmektense dayak yerim daha iyi.Neden, neden be hayat! Neden!

Aslında aklımda bir şey geldi ama bunu yapmam imkansız. Keşke şuan hasta olsaydım. Üzerine kussaydım. Sonra benden tiksinseydi. Peki bu adam kim? Beni neden kaçırdı? Jong Wo neden yok? Neler oluyor?

Adam kıyafetlerimi çıkaramaz çünkü bağlıyım. Bağlı olduğum için oradan kıyafet geçmez. Umarım kıyafetlerimi yırtmaz. Umarım beni çözer. Ayaklarımı çözdü. Eteğimi hızlı ve sert bir şekilde sıyırdı. Sonra bir kenara fırlattı. Şimdilik uslu duruyordum. Her yerimi çözerse daha rahat zorluk çıkarabilirim. Şuan altımda siyah alt iç çamaşırımla duruyorum.