DARK & LIGHT
PART 🖤7❤
မျက်လုံးတစ်စုံကို အတင်းစုံမှိတ်ရင်း ကြောက်လန့်တုန်ရီစွာဖြင့်
Namjoon ရင်ခွင်ထဲဝယ် ခိုလှုံနေသည့်jin
"မကြောက်နဲ့နော်...ကိုယ် တစ်ယောက်လုံးရှိတယ်.... "
Namjoon က jin ကို တင်းကျပ်စွာ ဖတ်ထားပေးသည်။ jin တဖြည်းဖြည်း ဖတိတွယ်မှုဟာ အားလျော့လာတော့
Namjoon ဆီ မျက်နှာလေးမော့ကာ အကူညီတောင်းခံနေသည့် မျက်နှာလေး
"joon...ငါ အသက်ရူမဝဘူး...ငါ..အသက်ရူ..မဝ..ဘူး"
Namjoon ဘာလုပ်ရမည် မသိသည့်အဆုံး*ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ကွာ*joon နှုတ်ခမ်းတွေက jin ဆီ ဦးတည်ကာဖြင့် အနမ်းနုနုလေးကို အသာလေး ပေးလိုက်သည်။ jin နှလုံးသားတွေဟာ တုန်ခါလာတော့သည်။ joon ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနွေးနွေးလေး အထိတွေ့နဲ့တင် နှလုံးရပ်သေ မတတ်ပင် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ စုပ်ယူလိုက်ရင်တော့ သူ့သွေးတွေ ပြောင်းပြန်စီဆင်းတော့မည်......
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
jungkook အထိတွေ့ကို နှစ်မြောနေသည့် jimin လေးကို jungkook လက်နှစ်ဖက်က ခါးသေးသေးလေးကို ချီမကာ အလုပ်စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် JK သူ့ကုတ်ကို ချွတ်ကာ အထဲမှ အကျီ ကြယ်သီးများကို အသာဖြုတ်နေချိန် jimin မှာဖြင့် တုန်ရီစွာ
"ခင်ဗျား....ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ "
jungkook မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်ကာဖြင့်
"ဘာ...ခင်ဗျား..တဲ့လား...ခေါ်တာကြီးက..."
jimin နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ
"ဒါဆို ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ..."
jungkook လက်လေးဖြင့် jimin ပါးစောင်းလေးကို အသာလေးညစ်ပြီး
"ဘယ်လိုခေါ်ချင်လဲ "
jimin ရုန်းပြီး မကျေနပ်စွာ
"အရူးကြီး လို့ခေါ်မယ် "
jungkook ခေါင်းတညှိမ့်ညှိမ့်ဖြင့်
"မဆိုးပါဘူး.... "
jimin မျက်လုံးလေးပြူးကာ
"စိတ်မဆိုးဘူးလား.."
