Ֆորտունա

∆3/?∆

Նայելով Չիմինի դեմքին պարզ էր դառնում,որ նա մղձավանջ է տեսնում,դրա համար նա որոշեց ներթափանցել Չիմինի երազներ,և տեսնել թե ինչն է նրան այդքան տանջում։ Մոտենալով Չիմինին,նա իր ձեռքը դրեց Չիմինի սառը քրտինքով պատված ճակատի վրա և միանգամից տեղափոխվեց դեպի Չիմինի երազը,որը այնքան ռեալիստիկ էր,կարծես Աստրալ լիներ(Աստրալ-երևույթ,որը կարող են ստեղծել մարդիկ իրենց գլխում,դրա միջոցով մարդիկ քնած վիճակի էն անցնում,որի ժամանակ կարող են անգամ վաղուց մահացած հարազատների հետ հանդիպել,իսկ տեսարանները մարդը ընտրում է ըստ իր ցանկության։Ասվում է նաև,որ Աստրալում ժամանակը այլ է անցնում)։Յունգին աչքերը վեր հանելով նկատեց նույն կարմիր Լուսինը։Արդեն պարզ էր,թե որտեղ է գտնվում Չիմինը։Յունգին գլուխը շրջեց դեպի բահի ձայնը,կարծես բահով մարդը հող ձորեր,այնտեղ ինչ-որ բան թաղելու համար։Միանգամից նկատեց նույն մերկ տղամարդուն,ում վրա ինչ-որ դաջվածքներ կային,սակայն մթության պատճառով Չիմինը չէր հասկանում պատկերը։Իսկ Չիմինը կանգնած էր հեռվում,ու հետևում էր խելագարի գործողություններին,անընդհատ նայելով գետնին պարկած անշունչ դիակին,որի գլուխը փաթաթված էր տոպրակով։
Յունգին կամաց մոտեցավ Չիմինին,ձեռքը դնելով նրա ուսին,և միանգամից նրանք հայտնվեցին մի անծանոթ տան ննջասենյակում։Չիմինը տեղափոխությունից աչքերը պինդ փակել էր,սակայն հասկանալով,որ արդեն տեղ է հասել կամաց բացելով նկատեց կապտավուն երանգով ննջարանը,իսկ հետո նաև Յունգիին։
Յունգին թախծոտ նայում էր իր շուրջը,իսկ հետո մոտենալով Չիմինին,վերցրեց նրա ձեռքը սեղմելով իր ափի մեջ։Տխուր ծիծաղը շուրթերը զարդարեց,երբ Յունգին նկատեց այդ փոքրիկ մատները,որոնք այնքան էին սազում տղայի թմբլիկ շուրթերի հետ,որոնք Չիմինը սովորություն ուներ անընդհատ կծելու։Չիմինը մինչ այդ փորձում էր ուշքի գալ իրեն շրջապատող տեսարաններից,և հասկանալ թե Յունգին ինչ գործ ունի իր գլխի մեջ։Եթե չլիներ տղայի տարօրինակ պահվածքը,ապա Չիմինը կմտածեր,որ նա ուղղակի հերթական տեսիլքն է,փազլի այդ պակասող կտորը,որով նա ամբողջական դրվագ պետք է ստանա։
(ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ,քանի որ ես'Անյաս,լինելով բռի պոիխոպատ,շատ հեռու եմ ռոզվի սոպլիներով 18+ գրելուց խնդրում եմ շատ խիստ չդատել,ես իրոք կփորձեմ մաքսիմալ գեղեցիկ նկարագրել,սա ի դեպ նվեր է,այնպես որ պատասխանատվությունը կրկնակի մեծ է🥲խիստ չդատել փլիզ,այստեղ չկա իմ սրտի համար հարազատ դարձած բռնությունը ու սադիզմը....)
Մինչ Չիմինը մտքերի մեջ ուզում էր վերադառնալ իրականություն,Յունգին մոտեցրեց Չիմինի դաստակը իր սառը շուրթերին,և սկսեց շատ անզգա համբյուր թողնել ձեռքի վրա։Չիմինը այդ ժեստից մեղմ ասած ապշել էր,և ուշադիր նայելով ձյունափայլ թարթիչների ներքևից նրա ռեակցիան հանգիստ հետևող մանուշակագույն երանգ ստացած աչքերին'փորձեց ձեռքը հետ քաշել։Սակայն դրանից Յունգին միայն իր ձեռքը դրեց Չիմինի գլխին,այն մոտ բերելով,և դիպչելով իր ճակատով Չիմինի ճակատին։Նա միանգամից զգաց Չիմինի խանգարված շնչառությունը,և որոշեց վերջապես բացատրել սեփական քայլերի հաջորդականությունը։
-Չիմին.... կներես ինձ այս հանդգնության համար,իրականում ես քեզ ավելի երկար եմ ճանաչում,քան դու կարող ես պատկերացնել,-մնալով դեռ ճակատներով միմյանց հենված,Յունգին փակել էր աչքերը,և ժպիտը շուրթերին խոսում էր,-Կներես ինձ,իրոք...Մահվանիցս քառասուն օր անց(մահվան քառասուն օրը հենց այնպես չեմ նշում,ըստ էքստրասենսների մահվանից հետո 40 օր մարդու հոգին գտնվում է իր հարազատների հետ,կարծես վերջին հրաժեշտի համար,այնպես որ միայն 40 օր անց են նրանք հանդերձյալ աշխարհ հեռանում) ես հանդիպեցի քո մայրիկին,և այն երեխային,որին դու անընդհատ տեսնում ես։Քո մոր հետ զրուցելիս նա ինձ ցուցադրեց քո պատկերը,ու հավատա ես իմ կյանքում ավելի գեղեցիկ ոչ ոքի չէի տեսել...ցավոտ է, չէ՞։Թվում է թե արդեն մահացել եմ,այլևս չպետք է մոտ գամ կենդանի անձանց,բայց ես շարունակում էի անամոթաբար հատել մեր երկու հարթությունները,այդպես էլ չկողմնորոշվելով թե որտեղ է իմ իրական հանգրվանը։Չիմին...Ես շատ եմ ափսոսում,որ քեզ չկարողացա ճանաչել գոնե հինգ տարի առաջ,այդպես կկարողանայի դիպչել քեզ իմ նյութական մարմնով,այլ ոչ միայն զգալ հոգեպես։Ես քեզ իրոք շատ եմ հավանում,քո մայրը նույնպես դա տեսնում է,ու նա ինձ խնդրեց,որ գոնե ես քո կողքին հաճախակի լինեմ(իրականում, ըստ էքստրասենսների,թեկուզ սեփական մոր ուրվականի չափից դուրս հաճախ մարդու կողքին գտնվելը շատ վատ է,հանուն նրա կողքին գտնվելու ուրվականը սնվում է մարդու կյանքի էներգիայով,որը ուրվականը կենդանի աշխարհում այլ կերպ ստանալ չի կարող,դա հետևանք է դժբախտությունների,մինչև անգամ'մահվան,կա նաև վարկած,որ մարդիկ հաճախ գնալով գերեզմանոց նույնպես նպաստ թուլացնում են իրենց էներգետիկ դաշտը,այդպիսով խորհուրդ չի տրվում հաճախ գնալ գերեզմանոց,քանի որ մահացածները ձեզանից էներգիա էն վերցնում,դառնալով ձեր վատառողջության և դժբախտության պատճառ)։Գիտեմ հիմա ինչքան անհեթեթ տպավորություն եմ թողնում նման խոսքերով,բայց Չիմին,եթե միայն իմ կյանքը այսպես չավարտվեր,եթե ես ունենայի սովորական մարդկային մարմին,որը հիմա անգամ գտնել չեմ կարող,կկարողանայի՞ր երբևէ իմ կողքին լինել։
Այսքան ժամանակ Չիմինը լուռ լսում էր,ու որոշելով չպատասխանել ուղղակի գլուխը առաջ բերեց համբուրելով Յունգիի շուրթերը,Չիմինի կտրուկ բայց հաճելի քայլին,չնայած մի փոքր ուշացումով,սակայն պատասխանեց Յունգին,սկսելով քաշել այդ հաստ ու հասուն շուրթերը։Չիմինը սկսեց համբյուրների ընթացքում տնքալ,և այդ ձայնը իհարկե հեռու չմնաց Յունգիի ականջներից,որը միայն ավելի էր խորացնում այդ համբույրը,ավելի պարզ ձայների համար։Միայն այն մտքից,որ Չիմինը հաճույք է ստանում նա կարծես Էնշտեյնի անհասկանալի տեսությունը բացահայտած լիներ,որը մինչ այժմ շատերի համար անհասկանալի է մնացել ։Միանգամից կտրելով համբյուրը,Յունգին հրեց Չիմինին,գցելով նրան մահճակալի փափուկ ներքնակի վրա։Նա սկսեց կարճ համբյուրներ թողնել Չիմինի վզին,այտերին,ականջներին,որոնց հետո անամոթաբար կծում ու քաշքշում էր,իսկ Չիմինը գլուխը վեր տարեց,տեղ բացելով նոր համբյուրների  համար։Մեղմ համբյուրները գնալով ցածրանում էին,որի համար տղաները սկսեցին մերկանալ։Նայելով լուսնից լուսավորված Չիմինի մարմնին'Յունգին ուղղակի գրգռվում էր։Նա բացի հոգևոր գեղեցկություն ուներ նաև մարմնականը,այն վեհ իդեալը,որին փորձում ենք հասնել բոլորս։
Յունգին համբուրում էր Չիմինի կուրծքը,դեմքը մոտեցնելով նրա ձախ կրծքավանդակին,նա սկսեց համբուրել այն,կծել,լպստել,ու դա անելով միտումնավոր մի փոքր ցավոտ,քանի որ Չիմինի համար այդ ցավը մեծագույն հաճույք էր,իսկ  ձեռքը տեղավորեց աջ կրծքավանդակին,սկսելով շոշափել այն,մատներով զգալ Չիմինի փշաքաղված մաշկը,որը արդեն հայտնում էր Չիմինի գրգռված վիճակի մասին։
Ավարտելով այդ փոքրիկ լեզվի ու մատների խաղը Յունգին կամաց-կամաց սկսեց իջնել դեպի ցած,և դեմքով հանդիպեց Չիմինի տաբատի կոճակներին։
Չիմինը աչքերը փակ պարկած էր,նա միայն փորձում էր այդ հաճույքի մեջ շնչել սովորել,քանի որ անընդհատ շնչառությունը կարգավորելու խնդիր էր առաջանում։Յունգին միանգամից տաբատի հետ հանեց նաև Չիմինի ներքնազգեստը,դեմքով հանդիպելով արդեն գրգռված օրգանի հետ,ու այն վերցրեց բերանի մեջ,ինչից Չիմինը ապշած կիսապարկած դիրք ընդունեց,ու սկսեց այրող հայացքով նայել Յունգիին։
Յունգին հասկանալով Չիմինի ռեակցիան միտումնավոր սկսեց լեզվով լպստել երակներով պատված օրգանը,իսկ օրգանի գլխիկը համբուրեց ու վերցրեց բերանի մեջ,ինքը իրեն ձեռքով օգնելով։Յունգին ամբողջությամբ բերանի մեջ վերցրեց  օրգանը,զգալով,թե ինչպես է այն խրվում կոկորդի մեջ,սակայն նա միևնույնն է շարունակեց նախ կամաց,իսկ հետո արագ տեմպով գլուխը շարժել։Չիմինը միայն գլուխը հետ գցած,ու նույն կիսապարկած դիրքով տնքում էր,իսկ նրա ձայնը այնքան բարձր էր,ասես հանրահայտ 18+ կայքերից մի տեսահոլովակ միացրած լինեիր։Յունգին ժպիտով շարունակում էր մինետը,հասկանալով,որ իր քայլերը հաճույք էն բերում սիրեցյալին,իսկ նրան նորից պարկեցնելու համար Յունգին ձեռքը տարեց դեպի նրա կուրծքը,այն սեղմելով ու քաշելով։
-Յուն...Ահ....Յունգի!Հերիք է....ես հիմ...հիմա կավարտեմ....Ախխխ!
Դա լսելով Յունգին դադարելու փոխարեն ավելի մեծ տակտ վերցրեց,դրանով պիկին հասցրեց Չիմինի հաճույքը,ու նա չդիմանալով ավարտեց Յունգիի կոկորդում,իսկ Յունգին անմեղ հայացքով ամբողջը կուլ տվեց,անգամ դեմքը չկնճռոտելով։
Հաջորդը արդեն մատները փուլն էր։Յունգին սեփական մատները լպստելով դրեց սեղմված հյուսվածքի վրա և հանդիպելով Չիմինի վախեցած հայացքին մի փոքր ժպտաց։Յունգին գիտեր,որ Չիմինը կույս էր,դրա համար նա վեր կացավ Չիմինի ոտքերի մոտից,ու կռացավ կիսապարկած մարմնի վրա։Յունգին սկսեց կամաց համբուրել Չիմինի շուրթերը,դրանք անընդհատ քաշքշելով փորձում էր շեղել անհասկանալի զգացումներից ներքևում։Յունգին համբուրելու հետ մեկտեղ նաև ցուցամատը թեթև փորձում էր ներս հրել,ինչը Չիմինը միանգամից զգաց,և հայացքը կնճռոտվեց,բայց զգալով օրգանը սեղմող Յունգիի ձեռքը միանգամից տնքոց հանեց։
Զգալով որ Չիմինը պատրաստ է,Յունգին սեփական օրգանը մոտեցրեց արդեն մարզված մկանների կույտին և մեկ ուժեղ հրումով մտավ ներս միանգամից հարվածելով նյարդերի կույտին։Չիմինի մարմնի մեջ միանգամից երկու էլեկտրական հոսանք անցան,նախ'ցավ եւ դիսկոմֆորտ,երկրորդ'հաճույք,գրողի տարած հաճույք,որը զգալու համար Չիմինը ինքը մի փոքր հետ գնաց և ոտքերով ինքն իրեն հրելով նորից նստեց օրգանի ամբողջ երկարության վրա։
Յունգին ուրախ էր,որ Չիմինի ռեակցիան այդքան դրական եղավ,և նա սկսեց առաջ ու հետ գալ,միանգամից հարվածելով նյարդերի կույտին։Չիմինը բացահայտ տնքում էր,առանց թաքցնելու սեփական երգեցիկ ձայնը,ինչը Յունգիին միայն ակտիվանալու առիթ էր տալիս։Ահա արդեն  2-3 րոպե անց Յունգին սկսեց ավելի արագ ներս ու դուրս անել,և ավարտեց Չիմինի ներսում,իսկ Չիմինը'որովայնի վրա։Յունգին դանդաղ դուրս եկավ նրա միջից,և միանգամից հեռացավ երազից,ինչը նաև Չիմինի արթնանալու առիթ դարձավ։