🥀🥀

214 63 2
                                    

එකදවසක් හදිස්සියේම මට  gwanchu වල හොස්පිටල් එකකින් කෝල් එකක් ආවා.....

"හෙලෝ....මේ මිස්ට ජියොන් ජන්කුක්ද..."

"යෙස් ..... කතා කරනවා..."

"අහ්හ් අපි මේ gwanchu private hospital එකෙන්....."

"හදිස්සියේම ....."

"මිස්ට කිම් සොක්ජින් කියන කෙනාගේ නෑදෑයෙක්ද ඔයා...."

නම  මාස දහයකට පස්සේ ඇහෙද්දී..... මගේ හදවත වේගෙන් ගැහෙන් ගත්තා.....මගේ නන්ගී මල්ලී බකන් ඉද්දී මගේ ඇස් වලින් කදුලු බේරිලා ගියේ එයාලවත් බය කරවලා.....

"අහ්හ් ද්-දේ.....ම්-මං මල්ලී"

"පොඩ්ඩක් එන්න පුලුවන්නම් උදව්වක් මිස්ට...... එයාට ඔයාව බලන්න ඕනලු...."

"අරස්සෝ ම-මං එන්නම්"....

වැදලා වැදලා හැල්මෝනිට කියෙව්වාම හැල්මෝනි මායි අප්පයි ගියා gwanchu වලට පැය පහක ගමනක්.....
මුලු ගමන පුරාවට ඇස් වලින් කදුලු ගියා....
ඒවා පිහින්නවත් මට සිහියක් තිබ්බේ නෑ.....
ඔලුවේ තිබ්බ එකම දේ...... "මගේ හ්‍යොන්ට කරදරයක් " කියන ව්එක විතරයි.....

හැල්මෝනි ඇහුවා එයාගේ එච්චර විශේශත්වෙ මොකක්ද ඔයාට කියලා........ මට කියන්න ඕන වුනා මාත් නමක් නොදන්න ලස්සන බැදීමක හිරවෙලා කියන්න... ඒත්වෙනුවට මන් හැල්මෝනිට දුන්නේ හිස් බැල්මක් විතරයි........


after 5hrs @the hospital......

කඩාගෙන බිදගෙන රිසෙප්ශන් එකට දුවපු මම රූම් නො ර්ක අහගෙන දිව්වේ මාස ගානකින් දැජලා නැතිමූන බලාගන්න.......
ආයේ මාව දාලා යන්නෙපා හ්‍ය්න් කුකීට පාලුයි කියන්න....
කුකී හ්‍ය්න්ට ගොඩක් ආදරෙයි  කියන්න..........

ඒත්......හ්‍ය්න්.....හිටපු විදිය.......

මගේ දෙවියනේ මගේ හ්‍යො....න්......

එයාට කටු ගොඩක් ගහලා......

එ-එයා ඇදිලා ගිහින්......

දොර ඇරිච්ච සද්දෙට හැමෝම මගේ දිහා බැලුවා..... අඩියක් ඉස්සරටවත් පිටිපස්සටවත් තියාගන්න බෑ.... මාව ගල්වෙලා වගේ....

හ්‍යොන් අඩගහනවා ලගට........

මට යන්නෝනේ........

~JJK~

🇱‌🇴‌🇸‌🇹‌ ʜᴀɴᴀʜᴀᴋɪ sᴛᴏʀʏ🥀🥀(✔️✔️)Where stories live. Discover now