ទីតៗ!!!
លីសានិងសង្សាររបស់គេរ៉ូសកំពុងដេកលើគ្រែជាមួយគ្នា។ លីសា រវល់ខ្លាំងណាស់ជាមួយនិងក្រុមហ៊ុនរបស់នាង ពួកគេមិនបានចំណាយពេលច្រើននៅជាមួយគ្នានោះទេ។ នៅពេលលីសាមានពេលទំនេរខ្លះគេក៏មករកសង្សារសំណព្វចិត្ត។ បន្ទាប់មករ៉ូសបានងើបពីគ្រែដើរទៅមាត់បង្អួចដើម្បីមើលទេសភាពនៅខាងក្រៅ លីសាឃើញបែបនេះនាងក៏លួចញញឹមហើយក៏ដើរសំដៅទៅរកនាងរួចឱបពីក្រោយនិងបានថើបថ្ពាល់ដ៏ទន់រលោងរបស់រ៉ូសថ្មមៗធ្វើឱ្យអ្នកម្ខាងទៀតអៀនឡើងចង់មុខក្រហមទៅហើយ។
"បងនេះខូចណាស់"
"ខូចសម្រាប់តែអូនទេ សំណព្វចិត្ត"
"អោយតែប្រាកដ...ខ្លាចបានតែមាត់" នាងងាកមើលមុខអ្នកជា សង្សារ😒ដែលកំពុងសម្លឹងមើលរូបនាងមិនដាក់ភ្នែក។
"រ៉ូសហា៎! បងសន្យានិងអូនពេលដែលគំរោងនេះរួចរាល់បងនិងមិនទុកអូនចោលអោយនៅម្នាក់ឯងយូរយ៉ាងនេះទៀតទេ"
"អ្នកណាថាបងទុកអូនចោល! បងនេះជាមនុស្សល្អសម្រាប់អូនជាងគេជារៀងរហូត ទោះបងទំនេរតែ១០នាទីក៏បងឈ្លាតមករកអូនដែរ បងទេជាអ្នកលំបាកនោះ" រ៉ូសនិយាយលួងលោមចិត្តលីសាមិនចង់ឱ្យនាងមានសម្ពាធ ដោយសារខ្លួន។ លីសាកាន់តែឱបរ៉ូសណែនឡើងៗព្រោះក្ដីស្រលាញ់ដែល នាងមានចំពោះសង្សារម្នាក់នេះគឺធំធេងណាស់។ ពេលភ្លាមនោះទឹកភ្នែកមួយតំណត់ក៏បានហូរមកលើថ្ពាល់លីសា។
"បងគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានពេលច្រើនសម្រាប់តែការងារប៉ុណ្ណោះ គ្មានពេលសម្រាប់មនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់ទេ"
រ៉ូសបានងាកទៅមើលមុខលីសា ប៉ុន្តែនាងបែរជាបានឃើញលីសាយំទៅវិញ។ នាងក៏យកដៃចាប់មុខរបស់លីសាថ្នមៗ។
"ហេតុអ្វីបងយំចឹង?"
"បងមានអារម្មណ៌ថាខុសលើអូន អូនមិនគួរមានសង្សារដូចបងទេ"
"មនុស្សឆ្កួត! បងគិតមើលទៅពួកយើងបានឆ្លងកាត់អ្វីខ្លះទម្រាំបានរស់នៅជាមួយគ្នាបែបនេះ ឈប់យំទៅណា៎"
"បាន! បងឈប់យំហើយ មកសុំអោបមួយសិន" លីសាបានយកដៃជូតទឹកភ្នែកហើយក៏ឱបរ៉ូសម្ដងទៀត។
YOU ARE READING
ទំនាស់ស្នេហ៍គ្រួសារអភិជន
Romanceគ្រួសារនីមួយៗសុទ្ធតែមានរឿងរ៉ាវផ្សេងៗគ្នា មិនប្រាកដថាជាអ្នកមានរស់នៅដោយមានសុភមង្គលនោះទេ.......
