"ឯងនិយាយស្អី!?" យុនយ៉ុងបានយកកាំភ្លើងដែលកំពុងផ្ជុងរុញក្បាលរបស់លីសាម្ដងទៀត។
"កុំផ្ដេសផ្ដាស!" ប៉ូលីសបានស្រែកព្រមាន។
"យប់មិញម៉ាក់ឯងបានមករកខ្ញុំ...."
ក្រាក!!!!
សម្លេងបើកទ្វារបានពន្លឺឡើងនិងបង្ហាញរូបរាងរបស់ស្រ្តីម្នាក់ បន្ទាប់មកគាត់ក៏ដើរទៅជិតលីសាបន្តិចម្ដងៗ។
"សួស្ដីក្មួយសម្លាញ់ តើសុខសប្បាយទេ?"
"អ្នកស្រីស៊ុន!?" លីសានិយាយតិចៗទាំងមិនបានបើកភ្នែកមើលម្ចាស់សម្លេងឡើយ។
"ពួកឯងឆាប់ដាក់គេចុះមកហើយចេញឱ្យអស់ទៅ យើងចង់និយាយជាមួយគេតែពីរនាក់!"
"អ្នកមីងចង់ធ្វើអី?" លីសាអង្គុយងើយក្បាលមើលមនុស្សដែលកំពុង ឈរនៅពីមុខនាង។
"ពេលដែលក្មួយទៅបាត់ក្មួយកុំពិបាកចិត្តអី" គាត់ញញឹមទាំងលាក់ គំនួចនិងបន្ទន់ជង្គង់មកអង្អែលថ្ពាល់លីសាថ្នមៗហើយនិយាយបន្តទៀតថា :
"មីងនឹងឱ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតទៅកំដរក្មួយ ម្នាក់នោះ...គឺរ៉ូសស្រីកំណាញ់របស់ក្មួយនោះអី ហាសហាហាស...!!!" គាត់ចាប់ចង្ការលីសានិង សើចឌឺនាង។
"កុំប៉ះពាល់នាងឱ្យសោះបើមិនចឹងខ្ញុំនឹងសម្លាប់មីងមិនខាន!" លីសាស្រែកដាក់គាត់ខ្លាំងៗ
"អូហូ....យើងខំឱ្យនាងទៅកំដរឯងហើយ នៅមិនដឹងគុណយើងទៀត" គាត់យកដៃដែលចាប់ចង្កានាងនោះរុញយ៉ាងខ្លាំងធ្វើឱ្យលីសាដេកដួល
ទៅដី រួចគាត់ក៏ងើបឈរឡើងវិញ។
"...តែមិនអីទេ យើងនៅតែត្រូវធ្វើវាដដែលទេ" គាត់និយាយចប់ ប្រយោគក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ឃុំខ្លួនលីសាមួយនេះ ហើយបញ្ជាឱ្យកូនចៅចាក់សោរវិញ...។
បន្ទាប់ពីឮលីសារៀបរាប់ប្រាប់ហើយយុនយ៉ុងក៏រាងភ្ញាក់ផ្អើលខ្លះដែរ ព្រោះម៉ាក់គេគួរតែដឹងហើយថារ៉ូសជាមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ គាត់មិនគួរធ្វើបែបនេះទេ គេកាន់តែគិតកាន់តែមិនយល់។
YOU ARE READING
ទំនាស់ស្នេហ៍គ្រួសារអភិជន
Romanceគ្រួសារនីមួយៗសុទ្ធតែមានរឿងរ៉ាវផ្សេងៗគ្នា មិនប្រាកដថាជាអ្នកមានរស់នៅដោយមានសុភមង្គលនោះទេ.......
