Little Padfoot (Snirius)

2: 'Korkunç'

Song - Olivia Rodrigo = All I Want

"Ve sürekli ağlıyordu!" dedi Frank yüzünü buruşturarak. Uzaktan kuzeninin yeni doğan bebeğinden bahsediyordu. "Merlin, nasıl kaçtım hiç bilmiyorum. Annem orada kalmam için beni zorlamasa asla dört saat geçirmezdim!"

Sonra konu bir anda çocuk isteyip istememelerine geldi. James ilk atılan oldu. Elbette istiyordu, en az üç tane hemde! Peter olabileceğini söyledi, Remus ise istemediğini. Neden böyle dediğini bilen Çapulcular ve Severus bakıştılar. Kurt adam olduğu için bir çocuk istemiyordu. Ona da bulaştırmayı, kurt adam olarak doğabilecek bir çocuğu dünyaya getirmeyi veya kendi çocuğunu incitmek istemediğini biliyorlardı. İstemediği bunlardı, çocuk değil.

Sirius, Remus için samimi bir acı hissetti. En yakın arkadaşlarından birinin bu tüylü sorunu hepsini üzüyordu. Ama işin sonunda Aylak her zaman sapasağlam bir şekilde ayağa kalabilecek kadar güçlüydü ve Sirius bununla cidden gurur duyuyordu.
Hemen yanındaki Severus konuştuğunda hafifçe irkildi.
"Ben mi? Hayır, asla." diyordu sevgilisi. Geri kalan cümlesini duyduğunda Sirius kaskatı kesildi.
"Çocuklar korkunç! Özellikle sevmek dışında bakmak zorunda olduğum veletler... Annem bir keresinde yeğeninin oğluna bakmam için beni bir gün boyunca eve hapsetmişti. Gün bitmeden çocuğu ona bırakıp kaçtım."

Çocuklar korkunç.

Özellikle bakmak zorunda olduğum veletler.

Gün bitmeden çocuğu ona bırakıp kaçtım.

Sirius yutkundu. Eli istemsizce karnına yerleşti ve şimdi üç haftalık olan bebeğin bulunduğu yere bastırdı.

Gün bitmeden çocuğu ona bırakıp kaçtım.

Severus kesinlikle çocuk istemiyordu.

---

Sirius kustu. Sanki tüm iç organlarını da kusacakmış gibi çok hemde. Severus'un çocuklar hakkında isteksizliği ve onları korkunç buluyor olması Sirius'u bir Hipogriften daha çok ezdi. Acı neredeyse fizikseldi.
Soğuk banyoda, fayansın üzerinde gelişigüzel oturmuş ve ağzındaki korkunç tadı görmezden gelmeye çalışırken sesi kulaklarında yankılanıyordu.

Sirius sadece... Korktu.

Sirius'un hamile olduğunu öğrendiğinde kaçıp gitmesinden, Sirius'u ve bebeği bırakıp gitmesinden çok korktu. Sirius -biraz bencilce- farkına vardı ki en çok endişelendiği şey kendisiydi.

Severus olmadan nasıl yaşardı? O olmadan nasıl devam ederdi?
Ortak olarak anlaşıp bebeği aldırsalar bile bu her zaman karşılarına çıkacaktı. İşin sonunda sadece ilişkileri zarar görecekti ve Sirius bunu kaldıramazdı.
Duygu yoğunluğundan, kontrol edilemez bir şekilde ağlamaya başlamadan önce düşündüğü tek şey buydu.

Severus'u kaybedecekti.

Hayır, öğrenir öğrenmez terk etmezdi belki ama bir yerden sonra bu bebek işi hayatına ve planlarına engel olduğu için daha fazla dahil olmak istemezdi. Çocuğu bırakıp kaçardı.

Sirius'u bırakırdı.

Ve Sirius buna izin vermeyecekti, asla.

///

Onu bulan Peter'dı. Korkmuş görünen arkadaşı içeri dalıp elindeki haritayı kapattı ve yanına oturdu.
"Sirius, sorun ne? Bir anda kalkıp gittin."

Sirius elini saçlarının arasından geçirdi ve sisli gri gözlerini karşıdaki duvara dikti. "Onu duydun."

Peter bir an sessiz kaldı. "Evet?"