Pine and Mango

8

Cedric alay ve öfke karışımı bir tebessüm bıraktı.

"Şu anda seni hayatımdan çıkarmamı mı söylüyorsun?Ciddi misin Rhea?"

"Hayır sadece..." nefesini bıraktı."O senin hoşlandığın kişi.Kısa bir zamandır hayatında olan birisi için aranızdaki şeyi mahvetmeye değmez."

"Ama seninle aramızdaki şeyi mahvetmeye değer öyle mi?" dedi genç adam öfkelendiğini belli ederek."Senin için bu kadar kolay mı yani?Neden ilk bulduğun çözüm her zaman benden kaçmak oluyor?"

Rhea sabırla gözlerini kapattı.

Sebebini bilsen kaçıp gidecek kişi sensin güzel çocuk.

"Ben senden kaçmıyorum."

"Öyle yapıyorsun ve ben artık senin için fazlalıktan başka bir şey olmadığımdan şüpheleniyorum."

Genç kız şaşkınlıkla ağzını araladı.

"Ne?Saçmalıyorsun!"

İkisi de bir süreliğine sessizce beklediler.Genç kızın içinde fırtınalar kopuyordu.Aslında kendisine hayal kırıklığıyla bakan genç adamın bu tepkisi onu rahatlamıştı.Çünkü söylediği şeyi kabul edecek olsaydı gözyaşlarına hakim olamayabilirdi.

"Tamam..." dedi."Sakin olalım.En azından şimdilik...Odaklanman gereken bir görev var ve ben bunun için harika bir fikir bulduğumu söylemeye geldim."

Rhea sesini nasıl bu kadar güçlü tutabildiğine şaşırmıştı.Bu konu ertelemek istediği son şeydi ancak her şeyden önce düşünmeleri gereken Üçbüyücü Turnuvası gerçeği vardı.

Kendisine cevap vermeyip önüne çatık kaşlarıyla bakan genç adama biraz yaklaştı ve yüzünü onun yüz hizasına getirdi.

"Cedric?Beni duydun mu?"

Güzel yüzlü çocuk gözlerini yavaşça kaldırıp genç kızınkilere sabitledi."Pekala." dedi tek nefeste."Anlat bakalım."

*

"Ah hayır..."

Anna karşısından kendine doğru yaklaşan George Weasley'i gördüğünde yüzünü buruşturarak sessizce söylendi.Balodan sonra aralarındaki ilişkinin eskisi gibi olacağını düşünmüştü ama Weasley çocuğu bunun aksini kanıtlamak ister gibiydi.Sarhoşken kabul ettiği teklifin bu derece başına bela olacağını bilseydi Rhea'yı buna engel olması için uyarırdı.

Belki de görmemiş gibi yaparak yanından geçip gitse...

"Hey!Vov!Neredeyse beni görmüyordun Stiles."

Weasley gülerek genç kızı durdurduğunda Anna suratına yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.

"Hey...George...Ah evet dalmışım..."

"Derse mi gidiyorsun?Sana dersliğe kadar eşlik etmemi ister misin?"

Ah işte yine başlıyordu!Buna daha fazla dayanamayacağını hissetti.Belki de açık açık konuşup ona bu işin asla olmayacağını anlatmalıydı.

"George!Hayır...Bak bu iş olmayacak.Neden böyle olacağını düşündün bilmiyorum ama-"

"Sen neyden bahsediyorsun Stiles?" dedi alayla gülerek."Duydum ki Ravenclawlarla ortak dersiniz varmış. Celina Ridley çok fena...Gitmişken onunla konuşmak istemiştim."

Anna'nın ağzı açık kalırken ayaklarından kulaklarına kadar kızardığını hissetmeye başlamıştı.

Nasıl böylesine aptal olabilirdi!