အချောလေးလက်ကရှောင်ချင်တာ ဇွန်ဘီကမ္ဘာကိုရောက်သွားတယ်

(5)

(zawgyi)

အခန္းသည္ ဝိုးတဝါးျမင္ေနရရံု အေျခအေနႏွင့္ ေမွာင္မည္းတိတ္ဆိတ္လို႔ေနသည္။ေျဗာက္စေတာင္းရွဳပ္ပြ ပ်က္စီးေနသည့္ အပ်က္အစီးအယိုအယြင္းေတြၾကားထဲတြင္ သွ်ံတို႔မွာ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ကေလး မလွဳပ္မယွက္ ထိုင္ေနရေပသည္။အေကာင္ေတြဝင္ေရာက္လာမည္ဆိုးသည္က တစ္ေၾကာင္း ၊ရွိရွိသမွ် အႏၲရာယ္ေတြဝင္ေရာက္လာခဲ့မွာ စိုးသည္ကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ သည္အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ရွိသမွ် အေပါက္ေတြအကုန္ ေတြ႕သမွ်၊ျမင္သမွွ်ပစၥည္းတို႔ျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ထားရ၏။ပ်က္စီးေနေသာ စားပြဲခံုက်ိဳးေတြျဖင့္လည္းေကာင္း၊ခေနာ္ခနဲ႔ ထိုင္ခံုေတြျဖင့္ လည္းေကာင္း ဘယ္အရာမွ ဤအခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္လာျခင္းမရွိေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ ကာကြယ္ထားရသည္။

အခန္းမွာ အသက္ရွဴသံမ်င္းမ်င္းေလးကသာ ႀကီးစိုးေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုး ဘာစကားမွဆိုျခင္းမျပဳပဲ ႏွဳတ္ပိတ္ေနသျဖင့္ အခန္းက ပိုလို႔ပင္ တိတ္ဆိတ္ေနရွာသည္။ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အေငြ႕အသက္ကလည္း ေအာ့အန္ခ်င္စရာ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ေတြကိုသာ ေပးစြမ္းလို႔ေန၏။ညက နက္လာသည့္အျပင္ မီးမရွိဘာမရွိ အခန္းမို႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ေတာင္ ေသခ်ာမျမင္ေနရသည့္ အေနအထားႏွင့္မို႔ ေျခာက္ခ်ားစရာပိုေကာင္းလို႔ေနသည္။

ခါတိုင္းအခ်ိန္ဆို အၿမဲေပါက္ေပါက္ေဖာက္ကာ ဦးစ်ာန္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ႏွဳတ္သြက္လွ်ာသြက္ရွိလြန္းေနသည့္ သွ်ံ႕မွာ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ တိတ္ၿမဲတိတ္ဆိတ္ေနမိေလသည္။

သွ်ံသည္ ဦးစ်ာန္ကို စကားစေျပာခ်င္မိေသာ္လည္း ဘယ္စကားကို ဘယ္လိုအစျပဳရမည္လည္း သွ်ံမသိပါေခ်။အခုဏတုန္းက လွ်ပ္တျပက္ျဖစ္ပ်က္လို႔သြားခဲ့သည့္ အေျခအေနသည္ သွ်ံ႕အဖို႔ အမွန္တကယ္ပင္ ရင္တုန္ဖို႔ေကာင္းလွေလ၏။ဘယ္လိုအမွားမ်ိဳးကို ႐ုတ္တရက္ဆန္စြာျပဳမူမိလိက္သလဲ။ဦးစ်ာန္ကို အၿမဲစေနာက္ေနသည္မွာ အမွန္ဧကန္ျဖစ္ေပမယ့္ ခုဏ သွ်ံျပဳမူခဲ့ေသာ အျပဳအမူသည္ မ်က္ႏွာပူစရာေကာင္းလွ၏။

ဦးစ်ာန္ အေနႏွင့္ ၾကည့္မည္ဆိုပါလွ်င္လည္းလက္မမခံႏိုင္စရာေကာင္းလွ၏။ထိုသို႔အႀကီးႀကီး ကြိဳင္တတ္ႏိုင္ေသာ အျပဳအမူ႐ိုင္းကို သွ်ံ အသိစိတ္ကင္းမဲ့စြာ ျပဳလုပ္မိခဲ့သည္။ဦးစ်ာန္မ်ား သွ်ံ႕အေပၚ စိတ္ခုသြားပါလွ်င္ မည္သို႔လုပ္ရေတာ့မည္လဲ။