Chapter 09

1.3K 361 26
                                    

'සුබ උදෑසනක් ටේ.'

'ඔහ් මං බය උනා.'


'දෙවියනේ ඔයා බය වෙන්නත් දන්නවද.? අහ් මට සතුටුයි ඔයාගෙ තව හැකියාවක් ගැන මං දැනගත්ත එකට'


'ඇත්තටම මේ එයාගෙ ස්වභාවයද.? හරිම අමුතුයි'

'සුබ උදෑසනක් ජිමින්ශී. ඔයා මගේ ගෙදර දැනගත්තේ කොහොමද කියල මට දැනගන්න පුලුවන් ද.?'



'අහ් ඇත්තටම ඒක මෙහෙමයි. මං උදේ ඔයාගෙ කලාගාරයට ගියා. ඒත් ඒ වෙනකොටත් කලාගාරය වහලා තිබ්බේ. ඔයාට අසනිපයක්වත්ද.?'


'අසනීපයක්.? මට.? ඒත් ඇයි එහෙම අහන්නෙ.?'


'නැහැ ඔයා සාමාන්‍යයෙන් කලාගාරය ප්‍රමාද වෙලා විවෘත කරන්නෙ නැහැ. මං හරි නේද.?'

'ඔහ් මං ගැන ගොඩක් සැළකිල්ලෙන් ඉන්නව වගෙයි නේද.?'


'ආහ්හ්හ්. ඇයි ඔයාට කිසිම වෙලාවක බැරි ප්‍රශ්නයකට ප්‍රශ්නයක් නැතුව පිළිතුරක් දෙන්න.?'

'සමාවෙන්න. එන්න ඇතුළට'

'ඇති යාන්තම්. මං හිතුවෙ මාව තව වෙලාවක් එළියෙ තියන් ප්‍රශ්න කරයි කියලා. ඔයාට තිබුණෙ රහස් පරීක්ශකයෙක් වෙන්න.'


'මං ඒ ගැන ඒ තරම් උනන්දුවක් නැහැ. මං කැමති නැහැ මුලු ජිවිත කාලයෙම කෙනෙක් යටතෙ සේවය කරන්න වගේම අවිනිශ්චිත ජීවිතයක් ගත කරන්න.'

'ම්ම්ම්. අද කලාගාරයට යන්නෙ නැද්ද.?'

'යනවා. '


'තව පරක්කු වෙයිද.?'


'ඇත්තටම ඔයාට පුලුවන් මං එනකල් කලාගාරයට ගිහින් ඉන්න. මට මේ සෝෆාව ටිකක් පිරිසිදු කරගන්න ඕනේ. ඉන්න මං යතුර ගෙනත් දෙන්නම්.'

'නැහැ. මං ඔයාට උදව් කරන්නම්.'

'මට කරන උදව්ව තමයි ඇත්තටම කලාගාරය මං එකනල් විවෘත කරන් ඉන්න එක. පොඩ්ඩක් ඉන්න මං යතුර අරගෙන එන්නම්. '






(A/N :ටේහ්‍යුන්ග් ඔයා කවදාවත්ම ඔයාගෙ සහෝදරයටවත් ඔයා නැති වෙලාවක තනියම ඔයාගෙ කලාගාරයට යන්න දීලා නැහැ. මං නිවැරදි නම්. සමහරවිට ජීමින්ශි ඉන්න එක ඔයාට කරදර ඇති නේද😶)


Nude || vmin || ☘🖌️⚱️Where stories live. Discover now