Charles POV
Natapos na din ang ligawang "Alkris" love team nila alpha at kris at habang kumakanta kami kanina may napansin ako kay veronica yung boses niya kaya hindi ako nakapag concentrate kanina kasi yung boses niya ang ganda ganda napaka pamilyar sa akin at nung tumititig kami sa isa't isa halos magunaw ang mundo ko nang makita ko ang mga nagniningning mga mata ni veronica.
"Hey alpha!congrats stay strong kayo ni kris ha panindigan niyo ang forever" sabi ni veronica kay alpha
Hay minsan ang tanga tanga talaga nang babaeng to alam niya naman foreign si alpha e kakausapin nga naman ng tagalog?
"Yeah"sagot ni alpha kahit hindi niya naman naiintindihan si veronica hahaha nakakatawa naman nito.
"Alpha I'll drive you home"ngiting sabi ni kris kay alpha
Tumango naman si alpha at syempre di ako magpapatalo
"Veronica hatid na kita tara"sabay hila ko kay veronica
"Sumagot na ba ako?"tanong ni veronica
"Sumakay ka nalang"-ako
"Bahala ka diyan baka mamaya san mo pa ako dalhin"-veronica
"Sige na nga pasok na ,ako ang nagdala sayo dito, kaya responsibilidad ko rin ihatid ka pauwi. kaya wag ka nang umarte ,pasok na bilis!"-ako
Hay salamat di na rin siya umangal natahimik rin ang makulit niyang bunganga.
"Huh?saan ka pumupunta maling direksiyon to sabi ko na nga ba e baka saan mo ako dadalhin ihinto mo ang sasakyan ngayon din!"-veronica
"Huwag ka ngang maingay"-ako
Sa wakas naabutan na rin namin ang lugar na kung saan maganda ang tanawin at malamig ang hangin tumakbo agad si veronica dun malapit sa mga upuan.
"WOW!ang ganda ganda ng tanawin dito tapos ang presko presko pa ng hangin!"sigaw ni veronica na parang bata
Umupo lang ako dun sa upuan habang nasa bulsa ko yung mga kamay ko at ineenjoy ko rin yung tanawin.
"Uy charles pahiram ng phone"-veronica
"Huh?bakit?"- ako
"Kukuha lang ako ng mga pictures please kasi yung phone ko nahulog kanina remember?"-veronica
Pinahiram ko nalang muna siya. Picture dito picture doon si veronica hayy isip bata talaga tong babaeng to. Nilagay niya ang cellphone ko sa bulsa niya at sinara niya ang kaniyang mga mata habang ngumingiti at ineenjoy yung hangin.lumapit ako sa kaniya at tumayo sa tabi niya ipinikit ko ang aking mga mata at maya maya ay binuksan ito. Tinawanan ako ni veronica
"Anong nakakatawa?"-ako
"Wala"-veronica
habang pinipigilan niya ang tawa niya kinurot ko siya sa pisngi at bumalik sa upuan. 1:30am na at tumabi sa akin si veronica at nilagay niya ang ulo niya sa aking balikat di ko namalayan tulog na pala siya at maya maya ay natulog na rin ako
"Psst uyy"sabi ni veronica sabay kulit niya sa kanang pisngi ko. Nagising ako at tiningnan ang oras sa relo ko 5:15 am na pala.
"Dun tayo dali para makita natin yung sunrise"sabi ni veronica hinila niya ako papunta sa direksyong tinuro niya at humiga kami sa damuhan.
"Andiyan na yung sunrise dali smile ka sa camera"-veronica habang pinataas niya yung cellphone ko at nagselfie kami ngumiti ako na halatang bago lang nagising ilang pictures yung kinuha ni veronica? Hayy selfiequeen. hinila niya naman ako at tumayo kami at siyempre selfie nanaman habang yung background namin yung sunrise. Maya maya ay umalis na kami at pumunta sa mall para kumain ng breakfast.
"Dito ka muna babalik lang ako"-sabi ko kay veronica na focus na focus sa kinakain
Maya maya ay bumalik na ako dala dala ang box ng Samsung S5 at binigay kay veronica
Nagulat at napahinto siya.
"Ano to?"-veronica
"Malamang cellphone"-ako
"Para kay?"-veronica
"Sa'yo yan"-ako
"OMG as in?"-veronica
"Ayaw mo? Akin nalang"-ako
Inabot ko na yung box at hindi siya umimik
"Joke lang kunin mo na kasi"-ako
"Sure ka as in sure?"tanong ni veronica
"Oo promise yung phone ko saan?"-ako
At binigay na ni veronica ang cellphone ko
"Oh buksan mo na yung phone at ipapasa ko na yung photos kanina"-ako
at sinunod niya naman ako binuksan niya na yung S5 niya na binili ko
"oh my God charles thank you talaga!"-veronica
"Sure. Tara uwi na tayo"
At umuwi na kami hinatid ko si veronica sa bahay nila at nagpaalam na.
BINABASA MO ANG
Public display of love triangle
Novela JuvenilThis story is full of Fantasy, reality and emotions they are part of life but there is something you feel that you can't explain yung mga malabong di mo maintindihan yung pakiramdam na nasaktan ka na pero ginusto mong bumangon ulit,yung kahit tipon...