Şans [+18]

34. bölüm

"birisi geliyor!" Dedim panik halinde.
Murat hızlıca üstümden kalkıp pantolonunu topladı. Bende hızlıca ayağa kalktım.

Eteğim de zaten kendiliğinden düzelmişti...

Murat çıkışa doğru yürüdü. "Kimsiniz?"

İnce bir kadın sesi karşılık verdi;
"Murat Bey , birşey oldu mu diye bakmaya gelmiştik. Gösteri bitti de..."

Murat'tan bir takım mırıldanmalar geldi. Daha sonra bana doğru yürüdü.

"Hadi bebeğim, gidelim"

Kafa sallayıp eşyalarımı aldım. Elini tutup salondan çıktık. Çıkışta çalışanlar saygıyla eğilmişti.

Arabaya bindiğimizde rahat bir nefes verdim.

"O neydi öylee?" Dedim heyecanla.

Murat hafif kıkırdadı. Elimi tutup dudaklarına götürdü. Ve hafif bir öpücük bıraktı.

"İstersen hep yaparız"

Gözlerimi devirdim. " Kesinlikle bir daha istemeyeceğime emin olabilirsin"

Dudakları yukarı kıvrılmıştı.

"Şans bu burada bitmedi. Biliyorsun değil mi?"

Ben de güldüm. "Tabii bitmedi. Ama evlenmeden olmaz "

"Dedi az önce benimle sevişen kadın"

Utançla yüzümü kapattım.

"Sussana"

Kıkırdadıktan sonra susmuştu.

"Hadi eve gidelim de rahat bir uyku çek. Hem yarın düğünümüz var, biliyorsun"

"Aaaa evet, evleniyorduk değil mi? Tamamen aklımdan çıkmış."

"Tarihte düğününü unutan ilk gelin oldun, afferinnn"

Homurdandım. "Heyy tamam, şaka yaptım. Alınma güzelim"

"Peki"

Eve vardığımızda arabadan inmiştim. Baya yorgundum ve yalpalıyordum. Murat belimi tuttu ve yürümeme yardım etti. Yatağa girdim ve karanlık.... En son hissettiğim dudaklarıma baskı yapan dudaklardı.