....
Bazen Bay Mathers,, geleceğime bakmak istiyorum.. Gelecekte nasıl biri olacağımı, nerde olacağımı, ne işle uğraşıyor olacağımı, kiminle evlenmiş olacağımı görme umuduyla bakmaya çalışıyorum geleceğime. Ama.. Yapamıyorum bunu.. Bakamıyorum geleceğime.. Baksam bile hiçbir şey göremiyorum zifiri karanlıktan başka. Aklımda bu hastalık, vücudumda bu dengesizlik varken yarınımı bile düşünemiyorum, yarınıma bile bakamıyorum.
Her gece gözlerimi kapatıp uyuyacakken 'acaba..' diyorum, 'acaba yarın bu kapattığım gözlerimi açabilecek miyim?' Her gece bu lanet soruyla kurcalıyorum beynimi. En sonunda cevap veremeden uykuya dalıyorum..
Hep 'yarın ne olacak, başıma acaba ne belalar gelecek?' sorusunu taşıyorum kafamın en büyük köşesinde.
Kısacası Bay Mathers, her an ölümün arkamda boynuma üfleyişini hissedebiliyorum. Her an. Ve bunun bana verdiği rahatsızlığı hiç kimseye anlatmıyorum, anlatamıyorum.. Tek bildiğim yaşamak istiyorum Bay Mathers.. Sapasağlam bir vücutla hayatın tadını çıkarmak istiyorum...
