artık ne eskisi kadar mutluyum ne de eskisi kadar mutsuz. bazen insan mükemmel şeyler yaşarken bile kendine hiçbir şeyin sonsuza kadar sürmeyeceğini hatırlatıyor. yine de o büyülü havayı ve hoş duyguları kaybetmemek için bu gerçeği baskılıyor.
bazen bazı trenleri kaçırıyoruz. ve ben bunun için çok üzgünüm.
çocukça bir hisle her arzuladığımı elde etmek istiyorum. ama görüyorum ki hiçbir şey alamıyorum. bu beni öylesine hırçınlaştırıyordu ki... artık sadece çok üzgünüm. eskisi kadar mutsuz değilim demiştim, evet değilim. ama çok üzgünüm. içinde keşkeler içeren bir üzgünlük bu. geri dönebilseydim ve her şeyi değiştirebilseydim yapardım.
beklemeli miyim yoksa devam mı etmeliyim?
her şeyin sonuna mı geldim yoksa tüm sonların sonuna mı? sahi, eskiyi değiştirebilmek de yeni bir başlangıç olarak sayılır mıydı, eğer yapabilseydik?
şimdi eskiyi unutma zamanı ya da tamamen hatırlama.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
silhouette
Acakyansımam ve ruhunuzun ücra köşelerinde buluştuğunu fark edeceğiniz ortak duygularımız
