"alison, open the door may dala akong pagkain"- irene
"luto ko to anak"- irene
"Ayoko po kumain, ikaw nalang kumain"- alison
"Anak naman"- irene
"Kung ayaw mo naman po kainin itapon mo"- alison.
"ibang iba kana"- irene
"Ako? sino bang nag pabago sakin? sino??"- pinipigilan kong umiyak pero hindi ko kaya.
"Anak naman"- irene
"Patawadin mona ako"- irene
"Para saan? sanay naman na ako sa sitwasyon natin. Palagi nalanh tayo ganito"- alison
"hindi ko naman to ginusto"- irene
"bakit ma? sa tingin mo ginusto ko to?"- alison
"Ma kung alam mo lang pagod na pagod na ako, ma gusto ko nalang mag pahinga"- Alison
"wag kang mag salita ng ganyan"- irene
"Bakit? totoo naman ah"- alison
Oo wala na akong galang kapag kinakausap ako ni mommy, siguro kasalanan nya kung bakit ako nag iba.
.
.
.
Tita imee is always there for me, pero gusto ko talaga si mommy eh. Natuto akong sarilihin ang mga problema ko, hindi nadin ako naging sweet kanino man.
"Goodmorning alison"- bati sakin ni tita imee, andito silang lahat wala namang okasyon. Ngumiti lang ako at nag lakad papuntang table.
"Pinag luto kita"- irene
"Wala akong pake"- alison
"ayoko na pala kumain, nawalan na ako ng gana"- alison
"pero alison"- bong
"Okay lang bongets"- irene
Umakyat na ako sa taas kwarto ko at natulog ulit, wala akong balak bumaba at kausapin sila.
