(✅)Given-Taken | (西村 リ キ) EN-

21.🍎♥️ (Sonsuz Son)

Yoora'nın Ağzından:

Sunghoon'un odasından çıktıktan sonra mutfağa girmiş ve kendime bir bardak su doldurmuştum. Ağırlaşan nefeslerim kalbime ağrılar saplanmasına sebep olurken gözlerimden yaşlar dökülüyordu. Biraz hava almak ve kendime gelmek adına mutfağa bağlı olan balkon kapısına ilerlemiş ve ses çıkarmamaya dikkat ederek açmıştım.

Bedenime ve yüzüme bir tokat misali çarpan soğuk hava azda olsa kendime gelmemi sağlıyordu. Ne zamandır bu evdeydim bilmiyordum. Tahminimce gece yarısını çoktan geçmiştik.

Ne kadar kabullenmek istemesem bile özlemiştim onu. Hâlâ seviyordum. Sarılmak istiyordum sürekli ona. Kokusunu içime çekmek ve saçlarını okşamak istiyordum. Ama en çokta beni eskisi gibi sevsin, bana kendimi tekrardan değerli hissettir istiyordum. Onu hâlâ çok seviyordum.

Evet, çünkü ben bir kerizdim.

Annem hep derdi sende kerizlik var diye. Haklıydı. Her zamanki gibi...

Gökyüzüne dalıp gitmişken koluma çarpan şey ile hafif bir çığlık atmış ve arkama dönmüştüm. Açık bıraktığım mutfak kapısından çıkan perde, rüzgâr nedeniyle sağa sola uçuşuyordu. Kapıyı kapatmak için hamle yapmışken aklıma evin havasız olduğu geldi ve eski pozisyonuma geri döndüm.

Ellerimi gümüş renkteki korkuluklara dayadım ve kafamı tekrardan gökyüzüne çevirdim. İstemsizce bir yaş düştü sol gözümden. Dudaklarım titredi bedenime eşlik ederekten.

Ve sonra iki kol dolandı belime, aniden.

Nefesim kesilmiş bir şekilde arkama dönmeye çalışırken kollar belimi iyice kavramış ve beni göğsüne yapıştırmıştı. Burnuma dolan koku ciğerlerimi açarken ellerimi, karnımın üzerindeki ellerinin etrafına sarmıştım. Elleri sıcaktı, kendisi sıcacıkktı.

Kafamı geriye atmıştım, omzuna dayamıştım. Kafamı sağa çevirsem burnum boynuna değecekti. Ve ben iyice ölecektim.

Düşüncelerimi bölen şey nefeslerimi de bölmüştü. Başımın üstüne kondurduğu küçük öpücükler ağlama isteğimi tetikliyordu. Birkaç saniye sonra kulaklarıma dolan kıkırdama sesi gerçekliği sorgulamama sebep olacak kadar büyüleyiciydi.

'Artık özel hayatada saygı kalmamış. Seni polise şikayet etsem ne yapabilirsin ki? Evime gizlice girdin, evimde dolaştın, odama girdin ve başucuma oturdun. Hesaplayamadığım bir süre boyunca beni izledin, bana yaklaştın, kokumu soludun ve beni öptün. Ağır suçlusun Park Yoora.'

'Ağır suçlu birisini seviyor olmak seni üzüyor ise gidebilirim Park Sunghoon.'

Belimdeki kollarını yapabilirmişçesine daha çok sıkmış ve burnunu saçlarımın arasına gömmüştü.

'Öyle bir şey demedim ben. Çok memnunum böyle birini sevmekten. O da beni sevse daha çok memnun olacağım ama...'

Yaptığı ima gülümsememe sebep olurken arkamı dönmüş ve kollarımı boynuna dolamıştım. Belimdeki gevşeyen kollarından ve yüz ifadesinden anladığım kadar ile şaşırmıştı. Daha çok şaşırtacaktım onu.

Gözlerimiz ve bedenlerimiz hasret gideriyorken dudaklarımızın ayrı kalması büyük bir haksızlıktı.

Sunghoon'da benimle aynı düşüncede olmalı ki yüzlerimiz arasındaki mesafe azalmaya başlamıştı.

Şimdi ise yüzlerimiz çok yakındı. Konuşsam dudaklarım dudaklarına değerdi.

Konuştum.

'Seni seviyorum Sunghoon.'

Konuştu.

'Seni seviyorum Yoora.'

Kavuştu hasret kalan kalpler.

Ve gözyaşları süsledi bedenler arasındaki en güzel geçidi.

***

Final.

🍎♥️

301121

***

Kitap bugün final çünkü geçen sene bugün yani Enhypen'ın çıkış yaptığı gün yayımlandı.

Şu an final ama özel bölümler ve Teşekkür & Açıklama bölümü gelecek.
(Sonrasında ne oldu, Riki'me ne oldu, sırlar neydi falan açıklamam lazım çünküsü.)

Ama final işte cause why not?

Bugüne kadar benimle olduğunuz için çok teşekkür ederim :)

Sizleri çok seviyorum 😭🤧😔❣💖💗💙💙💘💞✊🏻

Nice Enhypen'lı senelere 💞

***

Başlangıç tarihi: 30/11/2020
Düzenlenme tarihi: 15/06/2021
Bitiş tarihi: 30/11/2021

ÖZEL BÖLÜMLER VE TEŞEKKÜR & AÇIKLAMA BÖLÜMÜ GELECEKTİR.

[Yoora x Niki= YooKi, NiRa]

🗝xxYoo-raxx🗝

*Tüm hakları Nishimura Riki'nin en değerli eşyası olan Bir Çift Dans Ayakkabısı'nda saklıdır.*

©️ Tüm hakları saklıdır.