AYÇİÇEĞİ:UYANIŞ

2. BÖLÜM " Ayçiçeği Kolyesi "

    Bu da kimdi şimdi? Neden bana mesaj atıyordu? Oflayıp telefonu yatağın üstüne attım. Biraz dinlenmem gerekti. Yerimden kalkıp pijamalarımı giyindim. Giyinmesemiydim? O konumda neydi öyle? Kapının aniden çalmasıyla birlikte yerinden sıçradım. Babamın kapının arkasından sesini duydum."Müsaitsen... Girebilir miyim?" Gerçekten konuşmak istemiyordum.Ama babama söylemem gereken şeyler vardı.Kilidi çevirip kapıyı açtım.Babamın elindeki küçük kutuyu görünce merakla bakmaya devam ettim.
Babam bana hediye almış
Saçmalama... benim için olduğu nerden belli? Olabilir mi? Yok ya.Babam bana asla hediye almadı.
O zaman elindeki kutu neydi?
Kısa bir süre kendi iç sesimle tartıştıktan sonra babam kapıyı kapatıp yanıma oturdu.Beni bir süre inceledikten sonra "Ne oldu bugün biraz solgun yüzün?" Babam beni çok iyi tanıyordu.Normalde çok neşeli biriyim.Bugünki olaylardan sonra artık daha fazla o okulda okuyamazdım.Kısa bir süre sessiz kaldık."O okulda okumak istemiyorum.Beni başka bir okula yazdırır mısın?" Konuşurken sesim titremişti "Neden kötü bir şey mi oldu? Hocaların bir şey mi söyledi?" Babamın ortalarda sorduğu sorularla "HAYIR" diye bağırdım. Babamın gözleri korkuyla kısıldı. "Hocalarına saygısızlık mı yaptın?" Kafamı olumsuz anlamda sallayıp "Hayır baba ben o okula gitmek istemiyorum.Hem arkadaşlarım da fazla yok." dedim."Lütfen baba... lütfen,lütfen,lütf-" "Tamam.Ama bu hemen hallolucak bir şey değil bitanem yarın okuluna beraber gidelim.Sen dersine girersin bende müdür beyle konuşurum." Ah... Hayır o okula bugün olanlardan sonra asla gitmek istemiyorum. "Yarın gitmesem, evde kalıp dinlensem" Kafasını olumsuz anlamda salladı. "Hayır hanımefendi yarın benimle geliyorsun ve derslerinden geri kalmıyorsun. Bu sene son senen. Sınavına odaklanmalısın."

Bunları konuştuktan sonra babam elindeki kutuya baktı.Benimde bakışlarım kutuya baktı." O, ne?" dedim. "Bu..." dedi ve kutuyu açtı. İçinde çok güzel bir ayçiçeği kolyesi vardı. Kolyeyi kutudan çıkardı ve eline aldı." Bu... annenin kolyesiydi." dedi. Şaşırdım çünkü bana daha önce böyle bir kolyeden bahsetmemişti. "Daha önce bana böyle bir kolyeden bahsetmemiştin." dedim. "Öyle olması gerekiyordu." Nasıl öyle olması gerekiyordu ya. Ne alakaydı. Ama yine de babamın bir bildiği vardır diye çok üstelemedim. Babam kolyeyi boynuma takmak isteyince saçlarımı topladım ve babama arkamı döndüm. Kolyeyi taktıktan sonra beni kendine çevirip uzunca sarıldı. Ayrıldığında anlımdan öpüp " Eğer bir sorunun olursa bana anlatmanı istiyorum. Birlikte çözümler bulabiliriz" dedi. "Tamam,anlatırım." Cevabımdan sonra odamdan çıktı.

      Dışarı çıkıp biraz hava almak istiyordum. Ayağa kalkıp üzerime siyah kot ve sweatshirt giyindim. Ayakkabılarımı da giyindikten sonra soğuk olabilir diye yanıma hırkamı aldım. Merdivenlerden indikten sonra babama haber vermek için salona girdim. Babam bu hazır halimi görünce "Bu saatte nereye gidiyorsun?" dedi. Bunu soracağını elbette biliyordum." Biraz hava almak istiyorum. Gerçekten evde çok sıkıldım." sözlerimden sonra ayağa kalkıp yanıma geldi. Omuzlarımdan tutup " Çok geç kalmak yok ama " dedi. Kafamı salladım ve kapıya yürüdüm. Telefonum cebimdeydi zaten, anahatarımı da cebime koyup evden çıktım.

     Çoktan sahile gelmiştim. Sahil boyunca yürümek istiyordum. Karanlıkta denizi izlemeyi daha bir seviyordum. Bir sebebi yoktu öylesineydi işte.

       Biraz daha yürüdükten sonra okulun yakınlarında olduğumu fark ettim. Bu arada okul demişken aklıma telefonuma gelen konum geldi. Duraksadım ve cebimden telefonumu çıkardım. Konuma baktığımda baya yakınımdaydı. Gidip bir baksam en fazla ne olurdu ki. Gerçekten çok merak ediyordum.

      Bir anda gelen o merak ve cesaretle deponun yolunu tuttum. Depoya yaklaştıkça heyecanım artıyordu. Çünkü orada beni neyin karşılayacağını bilmiyordum.

                            🌻🌻🌻  

        Depodan bazı sesler geliyordu. Ama hiç güzel sesler değildi. Galiba içeride birini dövüyorlardı. İçeriye girmeye biraz korkuyordum ama girmek zorundaydım. İçeride dövdükleri belki masum biriydi ve içeri girip bir video çekersem elimde bir kanıt olurdu. İçeriye girmek için kapının yanına gittim. Kapıyı ittirdim ama çok ağırdı.

         Zorda olsa kapıyı açmıştım ve şuan seslerin geldiği yere doğru gidiyordum. En sonunda birilerini görünce bir köşeye geçip telefonumu çıkardım. Onları kaydetmeye başladım. Üç tane adam -benim yaşlarımda- masum olduğunu düşündüğüm adamı sırayla dövüyorlardı. Dövdükleri adam onu bırakmaları için onlara yalvarıyordu.

       Sağdaki adamın korkutucu ve sert bir yüzü vardı. Kahverengi gözleri öfkeden büyümüştü. Giydiği siyah gömleğin düğmelerinin sadece bir kaçı kapalıydı. Bu kendini çok çekici kılıyordu.
       Soldaki hem yerde masumca onlara yalvaran adamı azarlıyor hem de buz mavisi gözleriyle etrafa bakıyordu. Beyaz ve dar gömleği karın kaslarını oldukça belli ediyordu.  Kolunda birçok dövme vardı. Sinirle yerde yatan adamı dövüyor aynı anda tehditkar bir sesle ona bağırıyordu.
          Ortadaki adamında onlardan bir farkı yoktu. Ayakta durup yeşil gözleriyle adama ölümcül bakışlar atıyordu. Üstündeki siyah T-shirt ve dar pantolonu onu çekici göstermiş aynı zamanda farklı bir hava katmıştı.

       Kemik kırılma sesi boş depoda yankılanınca ağzımdan bir şaşkınlık nidası çıktı." Hiii" elimdeki telefon irkilmemle yere düştü. Umarım beni farketmemişlerdir diyerek kafamı kaldırdım. Keşke kaldırmaz olaydım. Üçü de benim olduğum tarafa kafalarını çevirmiş dikkatle bakıyorlardı. "Kim var orada?!" Ağzımı kapatıp olduğum yere çöktüm. Allah'ım görmesinler, lütfen görmesinler beni. İçerideki sesler kesilmişti. Merak edip kafamı kaldırdım ve... Hiç birşey yok! Adamlar gitmişti. Yerdeki kan birikintisine baktım. Bu rüya olamayacak kadar gerçekti. O zaman nereye gitmişlerdi.

     "Biri kaybolmuş galiba" arkamdan gelen sesle birlikte gözlerim sonuna kadar açıldı.
Sıçtık          
Aynen hemde çok fena sıçtık...

     Biliyoruz bölüm biraz gecikti. Ama okunma sayısının artmasını bekledik. Hala daha az olsa bile sizi çok bekletmek istemedik. Diğer bölümde görüşürüz. Sizleri seviyoruz.🌻💜