Herkes Çok tedirgin bir şekilde öğretmenin gelmesini bekliyordu. Ben sınıfın haylaz çocuklarından biriydim fakat bende o gün çok sessizdim. Fatihle biz en arkasırada oturup bu konuyu konuşurken ögretmende sınıfa geldi belki bir umut, hepimiz ögretmenin ağzının içine bakıyorduk .Güzel haberlerle gelmesini beklerken umutsuz gözlerle bize "Çocuklar bu büyük belada Allah hepimizin yardımcısı olsun dedi ." sınıfın birden yüzü düştu Hasan bu durumdan pek korkmuş gibi durmuyordu ögretmene "Hocam Evimize nezaman gideceğiz "dedi .
Ögretmen"Evladım bu tehlikeli şartlar altında sizi salmamızın imkanı yok tehlike çok büyük " demesiyle çığlık sesleri duymaya başladık .
Bir anda okul ayaklandı herkez koridora çıktı ve hizmetlilerin çok hızlı bir şekilde hareket edip okul kapılarını kilitlediğini gördük ben bu olayın şokunu hala atlatamamıştım .Sonra bütün herkez ne oldu demeye kalmadan korkudan oraya buraya koşuşturmaya başlamıstı . Herkez hizmetlilere yardım ediyordu kapının önune Sıra,sandalye,masaları koyup barikat kurmaya başlamıştı bizde olası bir durumdan dolayı sınıfımızın kapısını kilitleyip sınıfımizdaki sıra ve masaları koyup barikat kurmaya başladık herkez korkudan ne yapıcagıni bilemez haldeydi . Sınıfça iş birliği yapıp o işide 10 dakika içinde halletmiştik . artık sessiz ve tedirgin bir şekilde kurtarılmayı beklemekden başka bir şansımız yoktu. hep beraber duvarların diplerine çömelip oturduk zaman geçiyordu 45 dakika sonra güm, güm diye değişik sesler duymaya başlamıstiķ silah sesi degildi . sanki birisi demir bir tepsiye kafa ataŕ gibi sesler çıkartıyodu . Hastalıklı insanlar okul kapısına dayanmış olmalıydı . helikopter seslerini duyuyorduk fakat yapabilecegımiz hirbirsey yoktu .Fatih'in yanına oturdum sonra eray yanımıza geldi eray sınıfımızın zeki oğrencilerindendi kafası matematiksel işlemlere çok yatkındı .Eray ciddi ve titrek bir ses tonuyla" burdan nasıl kurtulcaz sıkıştık kaldık "
dedi Fatih'inde pek umudu yok gibiydi . birinin bu ortamı bozup sınıfı cesaretlendırmesi gerekiyordu . Ayağa kalktım sınıfa sert bir ses tonuyla "Arkdaşlar başımız belada ve tehlikede olabiliriz fakat unutmayın ki Allah bizimledir. Cesaretinizi hiçbir zaman kaybetmeyiniz , cesaret sadece göreviniz için korkularınızı görmezden gelmektir,Bizim görevimizde Hayatta kalmaktır , ne olursa olsun hayatta kalın" dedim . Herkez gozlerimin icine bakiyordu sanki beni ilk defa görmüş gibi baktılar sınıfın en haylaz en deli çocuğu onlara bir general gibi öğüt veriyordu .Sınıf birden ayaklandı ve Cemil haklı beyler diye bir ses duyuldu. Hasan ilk defa bana katıliyordu . oda bana destek çıktı ve burdan kurtulmanın bir yolunu düşunmeliyiz dedi . Hepberaber birşeyler düşünmeye başladık burdan nasıl çıkabıliridik ki .herkezin gözunde birazcık umudu görmüştüm ama sonra Eray'ın aklina bir fikir gelmisti bana anlatmak istedi fakat çok sacma oldugunu düşunüyordu ve biraz geveledikden sonra sınıftaki kitaplardan ve sıraların demirlerinden kendimizi savunmalık birer silah yapmaya kalktik erkekler bu iş icin seferber oldu . Zombi filmlerini izledigimiz icin biraz tecrubemiz vardi kollarımizi kitaplarla bantaldık ısırılmaları önlemek için ne kadar etkili bir yöntemdi bilemezdik ama denemeye ďeğerdi . sıraların bir kaçının demirlerini cıkarip elimize silah yapmıştık artık hazırdik .