FIRST LOVE | Vmin-Jikook-Taekook.

7. SINGULARITY

YIL 2016

JUNGKOOK:

Jimin hastaneden çıkmış ve yavaştan da olsa provalara geri dönmüştü. Aramız düzelmiş gibiydi, en azından benden eskisi gibi uzak durmuyordu.

"Jimin-ssi!" diye seslendim ona yıllar önce olduğu gibi.

Başını kaldırıp bana baktı. "Ne var Jungkook-ssi?" bacaklarını esnetmekle meşgul oduğu için cevap vermesi bile mucizeydi.

Sırıtıp yanına gittim ve aynanın karşısında esneme hareketlerine katıldım. Yaptığı hareketleri taklit ettiğimi fark edince doğrulup omzuma vurdu. "Beni taklit etme."

"Etmiyorum ki." dedim yine de hareketini tekrarlarken.

"Yah! Jungkook!"

"Yah Jimin!"

"Ben senden büyüğüm." dedi gözlerine korkutucu bir bakış yerleştirip üzerime dikerek. Sadece gülmeme neden olmuştu.

Yapamayacağımı tahmin ederek bacakların esnek olması gereken bir hareket yaptığında omzuna vurup onu yere düşürdüm. Ondan sonra stüdyonun içinde bir kovalamaca başlamıştı, tıpkı eskiden olduğu gibi.

Koşmaktan nefes nefese kalıp yere yattığımızda uzun zamandır onunla beraber pratik yapmadığımızı düşünüyordum. Sadece ikimiz...

"İlerletmişsin dansını." dedi nefes nefese. "Provalarda ve sahnede eskisinden iyisin."

"Büyüdüm artık." başımı yana çevirip tavana gözlerini dikmiş yüzüne baktım. Jimin eskiden her fırsatta benimle dalaşır ve gözlerini üzerimden ayırmazdı. Ancak bu geçen zamanda beni unutmuş gibiydi. Uzanıp çenesini tuttum ve kendime çevirdim.

"Ne var?" diye sordu.

"Beni izlesene."

"Niye?"

"Öylesine..."

Yüzünde kocaman bir sırıtış oluştu. "Jungkookie bebek olmuş." saçlarımı uzattığı eliyle karıştırdı.

***

-Dış açı:

Taehyung provalara zar zor katılıyordu. O kadar yorgundu ki son zamanlarda, yemek yemeye bile vakti yoktu neredeyse. Üyelerin pratiğe başlamış olmasını umursamadan içeri girdi ve biraz esneyip onlara katıldı.

"Geç kaldın." dedi Jimin. Son birkaç haftadır Jimin ve Taehyung birbirlerinden oldukça uzaklaşmışlardı. Eskisi gibi aynı yatakta da yatmıyorlardı, Taehyung geç saatte çekimden döndüğünde Jimin kendi yatağında oluyordu hep.

"İşlerim ancak bitti." diye yanıtladı Taehyung.

"İyi."

Taehyung kafayı yemek üzere gibi hissediyordu. Uykusuzluktan ve açlıktan ölüyordu hergün... provalardan sonra gidip biraz uyumuş ve herkesten erken kalkıp çekim setine gitmişti yine.

"Günaydın Taehyung."

"Günaydın Seo-joon hyung." dedi çok sevdiği hyunguna sarılarak.

Seo-joon da onu gülümseyerek kucaklamıştı. "Ezberleyebildin mi repliklerini?"

"Tabii ki." Taehyung bir şeyleri ezberleme konusunda kendisiyle gurur duyardı hep.

"Günaydın." dedi elinde kahveyle içeri giren Hyung-sik.

"Günaydın." dedi ikisi de aynı anda.

"Hazır mısın Taehyung?" diye sordu Hyung-sik.

"Hazırım."