Dark Winter : PSH [ COMPLETED ]

Chapter 2

" සරන්හේ! "

මටත් හොරා මගේ දිව ඉක්මන් කරලා කටින් එලියට පැන්නේ මෙච්චර කල් මම එයාට කියන්න බලන් ඉදපු ඒ අකුරු හතරේ වචනය..

එයා මන් දිහා බලන් ඉන්නවා.. කිසිම උත්තරයක් නොදී..

ඇයි උත්තරයක් දෙන්න පරක්කු?!

ඔයා මට කැමති නැද්ද yun-su?

මම හිතුවේ මන් ඒ කිව්ව දේ නිසා එයා පිදුම වේවි කියලා.. ඒත් පෙනුමෙන් නම් එයා පුදුම වෙලා නෑ වගේ .. සමහර විට එයා දැනටමත් දන්නවා ඇති මම එයාට ආදරෙයි කියලා..

" මට ආදරේ කරන්න එපා Sunghoon! "

විනාඩි කිහිපයකින් yun-su ගෙ දෙතොල් අතරින් පිට වුනු දේ අහලා මන් ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන එයා දිහා බැලුවේ කිව්ව දේ නොතේරුනු නිසා..

ඇයි yun-su ?

මම ඔයාට ආදරේ කරන එක වරදක්ද?

අපි හොදම යාලුවො විතරක්මද?

" Sunghoon මම දැන් යනවා.. පුංචි වැඩක් තියෙයි.. "

එයා කලින් කියපු දේට මම කිසිම උත්තරයක් පිටකලේ නැති නිසා එයාටම හිතෙන්න ඇති තවදුරටත් මාත් එක්ක මෙහෙම සීතලේ ඉදලා වැඩක් නැති බව..

මන් දිහා හරි කෙලින් නොබලා අහක බලාගෙන ඉදපු yun-su ව මට පේන්නේ බොද වෙලා..

මම අඩනවද?

මට හිතාගන්න බෑ ඒ ගැන.. ඒත් මට දැනෙනවා මගේ ඇස් දෙකම මොකක්දෝ දෙයකින් බරවෙලා තියෙන හැටි.. මන් හිතන්නේ ඒ කදුලු.. කොයි තරම් අමාරුවුනත් මම එයා ඉස්සරහා හිටියේ මගේ වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන කදුලු ටික ඇස් ඇතුලෙම රදවගෙන..

මට එයාව අතින් අල්ලලා නවත්තගන්න ඕනි වුනා.. ඒත් මම ඒ දේ නොකළේ තවත් එයාට වදයක් වෙන්න කැමැත්තක් මගේ හිතේ කොනකවත් නැති නිසා..

'සමහර විට එයාට හිතන්න කල් ඕනි ඇති..'

මගේ ගොන් හිත මට කිව්වේ ඒ විදිහට..

මන් ඉස්සරහා ඉදපු ඒ චරිතේ ඇතුල්වෙන දොරින්ම පිටවෙලා යද්දි මම කලේ බොද වුනු ඇස් වලින් ඒ දිහා බලන් ඉදපු එක..

එයා දැන් මන් ඉස්සරහා නෑ..

මට තවත් බෑ මේ දුක පාලනය කරගන්න..