𝑪𝒉𝒐𝒄𝒐𝒍𝒂𝒕𝒆 𝑺𝒄𝒆𝒏𝒂𝒓𝒊𝒐 [ 𝐕𝐊 ]

17

[ Zawgyi ]

' ကင္မ္....ထယ္ ထယ္ေဟ်ာင္းရွီး '

ခါးသိမ္သိမ္ကိုမလႊတ္တမ္းဆုပ္ေထြးထားမိေသာ သူ့ရဲ့လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြက ဂ်ြန္၏ စိတ္လူပ္ရွားမူ့အျပည့္နွင့္ေခၚသံျကားမွာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာ ေလ်ွာ့က်သြားတယ္။ သူ မလုပ္သင့္တာေတြထပ္လုပ္မိျပန္ပါျပီ။ ဒီကေလးနဲ့ထိေတြ့လိုက္မိတိုင္း သူဟာအထိန္းခ်ဴပ္ကင္းမဲ့သြားတတ္တယ္။

' ေအာ ေဆာရီး...! မင္းထပ္ျပီး ေျခေခါက္မွာစိုးလို့ ကိုယ္ထိန္းေပးလိုက္တာပါ '

ရူပ္ေထြးေနတဲ့အေျခအေနျကီးကို ျပန္ေျဖခ်ကာ တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ သီးသန့္ျပန္ျဖစ္သြားျကတယ္။ တစ္ေယာက္မ်က္နွာလည္း တစ္ေယာက္မျကည့္ျကေတာ့ပါဘူး။

' ေကာ္ဖီေတြေအးကုန္ေတာ့မွာပဲ '

မတည္မျငိမ္ျဖစ္သြားတဲ့ သူ့မ်က္လံုးေတြကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ျပန္အသက္သြင္းကာ အေရွ့မွေကာ္ဖီခြက္ကို ဟိတ္ဟန္အျပည့္နွင့္ယူေသာက္လိုက္တယ္။

' ေကာ္ဖီက ကိုယ့္အတြက္ေဖ်ာ္လာတာမဟုတ္ဘူးလား '

မ်က္ဝန္းညိဳေတြပင့္ျပီးေမးလာသည့္ ထိုသူေမးခြန္းျကာင့္ လည္ျပြန္ဝသို့ ေရာက္လက္စေကာ္ဖီေတြ ေနရာလႊဲကာ ရုတ္ခ်ည္းထ၍သီးတယ္။ ဟုတ္သားပဲ ေကာ္ဖီက ထိုသူေသာက္ဖို့ေဖ်ာ္လာတဲ့ဟာကို သူက ရုပ္တည္ျကီးနဲ့ဘာလို့ယူေသာက္လိုက္မိတာလဲ။

' အဟြတ္ ! အဟြတ္ ! အဟြတ္ ! '

' အိုး အဆင္ေျပရဲ့လား...ဂ်ြန္ '

' က်ြန္ေတာ္ စာရင္းေတြျပီးသြားျပီမို့...ကိုယ့္ေနရာမွာကိုယ္သြားထိုင္ေတာ့မယ္ေနာ္ ဟုတ္ ဟုတ္ အဟြတ္ အဟင္း ေျပတယ္  '

ရံုးခန္းထဲမွ လွစ္ခနဲေျပးထြက္သြားတဲ့ ဂ်ြန့္ကို ျကည့္ျပီး သူနူတ္ခမ္းဖ်ားမ်ား သိသိသာသာ တြန့္ခ်ိဴးသြားတယ္။ ခံုေပၚတြင္တင္က်န္ခဲ့ေသာ ဂ်ြန္ေသာက္လပ္စေကာ္ဖီခြက္ေလးကိုယူက နူတ္ခမ္းနွင့္ေတ့ျပီး အရသာရွိရွိေသာက္သံုးလိုက္ပါေသးတယ္။

' အား ! တကယ္ဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနမွန္းမသိဘူး က်စ္.....ရူးေတာ့မယ္ ဟယ္ရီဂ်ြန္ ! မင္းဘာျဖစ္လို့ တလႊဲေတြျကီးပဲျဖစ္ေနရတာလဲ ! '