SOLO🩰 |Jikook

12🩰

Yazarın ağzından:

Jungkook bugünün 3.muayenesi için hasta odasına girdiğinde boynundaki steteskobu eline alıp hastasının durumunu kontrol etti.

Hastanın dosyasındaki gerekli yerleri doldurup yatakta uyuyan hastayı uyandırmadan arkasından gelen 3 asistanla odadan çıkmıştı.

Asistanlara dönüp hastanın durumu ile ilgili sorular soracakken önlüğünün cebinden gelen sesle durdu ve hemen elini cebine sokup çağrı cihazını çıkardı.

Ekranda gördüğü isimle son hızında adı geçen hastanın odasına koştu. Arkasındaki asistanlar ona yetişmeye çalışıyor, koridorda onları gören herkes onlara yol veriyordu.

Sonunda geldikleri kapıyı hiç vakit kaybetmeden açmıştı Jungkook.

"Vay be 32 saniyede geldin. Bu katta mıydın?"

Jungkook derin bir nefes alıp omuzlarını indirdi.

"Gidebilirsiniz, 547 numaralı odadaki hastayı 4 saat sonraki ameliyata hazırlayın, eksik istemiyorum."

Asistanlar hızla başlarını sallayıp odadan çıktıklarında Jungkook yataktaki hastasına döndü.

Jimin ona parlak gülümsemesiyle baktığında Jungkook kalbinin hızlanmasına artık alışmış gibiydi. Söz geçiremediği gibi akışına da bırakmıştı artık.

"Ameliyatın mı var bugün?"

Jimin sonunda ortamın sessizliğini bölen kişi olmuştu.

Jungkook kollarını önünde bağlayıp Jimin'in başına dikildi. Jimin onun gözlerine bakmak için başını kaldırmak zorunda kalıyordu.

"Evet. Epey uzun sürecek bir ameliyat olacak. Ondan önce sana zaten uğrayacaktım ama sen benden önce davrandın."

Doktorun sözleri Jimin'i gülümsetmişti.

"Bende izleyebilir miyim ameliyatını? Lütfen."

Jimin'in çaresiz çıkan sesi Jungkook'u savunmasız kılsada başını iki yana salladı Jungkook.

"Maalesef Jimin-ah, yataktan henüz kalkamazsın."

"Ama çok sıkıldım. Ne zaman kalkabileceğim?"

Dudak büzerek konuşmasına Jungkook da aynı şekilde karşılık verdi.

"Şimdi seni ayrıntılı bir şekilde muayene edeceğim ve ne kadar daha yatman gerektiğine o zaman bakacağız."

"Peki iyileştiğimde izleyebilecek miyim ameliyatını?"

Masum gülümsemesi Jungkook'un da gülümsememe neden olmuştu. Üzerine örtülen beyaz pikeyi kaldırıp kenara koydu.

"Neden olmasın?"

Gözleri sevinçle parlamış ve hemen ardından gülmüştü.

"Ameliyatlı olmayan bacağının dizini kır hafifçe. Ve bacağını sarsmadan kalçanı kaldır ve ben tamam diyene kadar dayanmaya çalış, olur mu?"

Dediklerimi dikkatle dinlemiş ardından başını sallayıp derin bir nefes almıştı.

Biraz gergin gözüküyordu, Jungkook elinden geldiğince onu rahat ettirmeye çalışacaktı bu yüzden.

Hafifçe koluna dokunup gülümsedi.

Gerginliğini azaltabilmeyi umuyordu genç doktor.

Önce dizini kıvırdı daha sonra ise gözlerini sıkıca kapatıp kalçasını kaldırdı. Ancak beli yataktan kalkar kalkmaz geri çarşafla buluşmuştu.