Before My Withering[complete]

၃၀+၃၁+၃၂(zawgyi)

ငါက်ိဳးခ်န္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ရႊီရွင္းက်ယ္နဲ႔ဝမ္းယန္ကငါ့ဆီခဏခဏဖုန္းဆက္ၾကတယ္။သူတို႔ခ်ီရႈအေၾကာင္းကိုေရွာင္ေျပာေပးၿပီး သူတို႔လတ္တေလာႀကံဳရတဲ့စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥေလးေတြကိုေျပာျပၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီေန့ငါအရင္ျပေနက်ဆရာဝန္ကငါ့ဆီဖုန္းဆက္လာတယ္။

ဆရာဝန္ကေျပာရမွာတြန္႔ေနတဲ့ပံုစံနဲ႔ ငါနဲ႔ခ်ီရႈဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းေမးလာတယ္။ ခ်ီရႈကဒီေန့ေဆးရံုကိုလာတယ္တဲ့။

ငါလည္းဖံုးကြယ္ထားစရာဘာမွမလိုဘူးထင္ၿပီးေျပာျပလိုက္တယ္ေလ။ ခ်ီရႈကငါ့ကေလးရဲ့အေဖပါဆိုၿပီး။

"အဲ့ဒါေၾကာင့္ကိုး''
ဆရာဝန္ကသက္ျပင္းခ်လာၿပီး
"သူေရာက္လာတာနဲ႔ မင္းရဲ့ေဆးမွတ္တမ္းေတြကိုေတာင္းၾကည့္တာ။ငါလည္းလူနာမွတ္တမ္းကိုလက္လြတ္စပယ္ေပးလိုက္လို႔မရတာနဲ႔ျငင္းလႊတ္လိုက္ေတာ့ ေဆးရံုအုပ္ရဲ့ဖိအားကိုသံုးၿပီးငါ့ဆီေရာက္လာျပန္တယ္။ငါလည္း ျငင္းလို႔မရေတာ့တာနဲ႔...''

သူသက္ျပင္းထပ္ခ်လိုက္ျပန္တယ္။
"မင္းသိပါတယ္ ခ်ီမိသားစုရဲ့အင္အားဘယ္ေလာက္ႀကီးလဲဆိုတာ။ငါတို႔လည္းမတတ္သာလို႔...''

"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္''
ငါစိတ္အေျခအေနကတည္ၿငိမ္ေနတယ္
"သူလိုခ်င္ရင္ျပလိုက္ပါ''

"မင္းတို႔ၾကားထဲ တစ္ခုခုျဖစ္လိုက္ေသးတာလား။ သူ႔အေျခအေနကသိပ္အဆင္မေျပေနဘူး...မင္းနဲ႔မင္းကေလးေရာဘယ္လိုေနလဲ။ ''
ဆရာဝန္ကစိတ္ပူစြာေမးလာတယ္။

က်ိဳးခ်န္ငါ့ကိုေဆးရံုေျပာင္းတက္ေစၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ငါ့အရင္ဆရာဝန္ကငါ့အေျခအေနကိုသိပ္မသိေတာ့ဘူး။ သူရက္တြက္ၾကည့္ရင္ကိုယ္ဝန္လရင့္ေနၿပီလို႔ထင္မွာေလ။ ငါလည္းေသေကာင္ေပါင္းလဲျဖစ္ေနေလာက္ၿပီဆိုၿပီးသူစိတ္ပူေနမွာ။

"ကေလးေလးမရိွေတာ့ဘူး''
ငါေျပာလိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ့glandလည္းမရိွေတာ့ဘူး''

တစ္ဖက္က 'အာ'ဟုအာေမဋိတ္ျပဳလိုက္ၿပီးေျပာတယ္။
"ေကာင္းပါတယ္....မင္းအသက္ရွင္ေနသေရြ့ေမ်ွာ္လင့္လို႔ရေသးတာပဲ။ အခုလိုက်ဥ္းထဲၾကပ္ထဲဆို လူနာအသက္ကိုပဲငါတို႔ကယ္ေလ့ရိွၾကတယ္ေလ''