My Story [✔✔]

• Part 6

හොබී හියොන්ග්නුයි ජන්කුක්නුයි මං ගැන වද වෙලා මගෙ පස්සෙන් එනකොට...

යුන්ගි හියොන්ග් මගෙන් සමාව ගන්න මගෙ පස්සෙන් එනකොට...

අනිත් පැත්තෙන් මම හිටියෙ ආයෙමත් කවදාවත් දැනෙන්නෙ නැති වෙයි කියලා බලාපොරොත්තු උන වේදනාව අයෙත් විදින ගමන්.

මං එයා නිසා ආයෙත් වේදනාවෙන්...

අවුරුදු ගානකට පස්සෙ එයාව දැක්කම අමාරුවෙන් නැති කර ගත්තු ඒ වේදනාව දෙගුණ තෙගුණ වෙනවා වගේ මට දැණුනෙ.හියොන්ග්ව ආයෙත් දකිද්දි මගෙ අතීතය මගෙ ඔලුව පුරා හොල්මන් කරන්න ගත්තා.

මිනිස්සු මාව ප්‍රතික්ෂේප කරපු හැටි.. යාලුවෙක් නැතුව මං තනි උන හැටි.. සමහරු මට බය උන හැටි.. පොත් වලින් මගෙ දුක පිට කර ගත්තු හැටි.. මට ආදරේ ඕනෙම වෙලාවල් වලදි පවුලෙනුත් මං කොන් උන හැටි..

මේ හැමදේම එකින් එක මට මතක් වෙන්න ගත්තෙ කදුලු වලට මගෙ ඇස් බොද වෙද්දි.

මට ඕනෙ උනේ ආදරේ විතරයි.. මට ඕනෙ උනේ එයාලා ජිමින්ට සලකන විදිහටම මටත් සලකන්න විතරයි.. මම එයාලට ආඩම්බරයක් වෙන්න කොච්චර උත්සහ කලත් එයාලට පෙනුනෙ ජිමින්ව විතරයි.. මට ඕනෙ උනේ එයාලා ජිමින්ට දෙන අවධානෙ මටත් දෙනවා දකින්න විතරයි..

මං කොච්චර මගෙ පවුලට ගැලපෙන විදිහට හැඩ ගැහිලා එකට ඉන්න උත්සාහ කලත් මං ඒ පවුලෙ නිකන්ම නිකන් කැඩිලා ගියා කෑල්ලක් විතරක් කියලා තේරුම් ගන්න මට ගොඩක් කල් ගියා.

පවුල... ??

එහෙනං ඇයි... ??

අපි පවුලක් නං මං මොකටද එයාලගෙන් අවධානෙ ගන්න එච්චර මහන්සි වෙන්න ඕනෙ ?? මං මොකටද එයාලගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් බලන් ඉන්න ඕනෙ ?? හැමෝම එකට ඉද්දි මං පිට කෙනෙක් වගේ පේන්නෙ ඇයි ??

මමත් එයාගෙ මල්ලි...

ඒත් ඇත්තටම මම එයාගෙ මල්ලිද කියලා හිතන තැනට මාව පත් කලේ එයාමයි.

මට තවත් මේ දේවල් දාරා ගෙන ඉන්න පුලුවන් කමක් නෑ...

ඔලුව පුපුරන්න තරම් දැණුනු වේදනාවත් එකක්ම මං වාහනේ නතර කලා. ඒත් එක්කම ආපු ජන්කුක්ගෙ වාහෙනෙත් මගෙ වාහනේ එහා පැත්තෙන්ම නැවැත්තුවා.

මම හිටියෙ steering wheel එකට ඔලුව තියාගෙන. එහෙමම ඔලුව ගහගෙන ගහගෙන යන්න හිතෙන තරම් වේදනාවක් එක්කම මට ඕනෙ උනේ කාගෙ හරි උණුහුමකට ගුලි වෙන්න.. මුලු ලෝකෙන්ම හැංගිලා මේ දැනෙන වේදනාව නැති වෙනකල්ම අඩන්න..

ජන්කුක්ට තේරෙන්න ඇති මං ඉන්නෙ කොයි තරම් වේදනාවෙන්ද කියන එක. මං ඒ තරම් දුකකින් ඉන්නවා එයා කවදාවත් දැකලා නැතුව ඇති. එයාගෙ ඇස් වලින් එයාටත් නොදැනිම කදුලක් වැටෙන්න ඇත්තෙ මගෙ හිනාව පිටි පස්සෙ කොයි තරම් දේවල් තියනවද  එයාටත් දැණුන නිසා වෙන්න ඇති.

ඒත් එක්කම වාහනේ දොර ඇරුණා...

•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•