Sensiz|Kartal×Efe

KUŞUM

"Kartal Çaka? Kimdir Kartal?"

Kartal,tam bir ittir. Çıngıraklı mahallesinin koruyucu der kendine. Bizim gözümüzde bir suç makinesıydı. Günün biri davası bana verildi bunun. Ne yap ne et,hapise sokamadım bu adamı. Böyleydi işte,bir boklar yediği belli ama kanıtlanamaz. Birisi gelir yerine yatar çıkar. Bende takmıştım bu adamı kafaya, illada girecek hapise. Peşine düştüm aylarımı verdim. Sonra iş bir anda kontrolden çıktı. Babasını kaybetti,bende yanında bulundum o zamanlarda. Ağlıyordu,hıçkırarak. Beni gördü durmaya çalıştı,ama sonra tekrar rahatladı. O an hissettim içinde dönen kıyametleri. Empati yapmaya çalıştım,ama o çok kötü bir noktadaydı. Bu yüzden o anlık aklımdan sildim hapis olaylarını. Bırak dedim,adam yaşasın biraz daha.

Gün geçti daha da yaklaştık. Laflarını esirgemezdi benden. Her şeyini anlatır,son derece de rahat davranırdı. Bir ara bir hamle yaptı bana. O da biliyordu aramızda dost,arkadaşlık ilişkisinden fazlası olduğunu. Bunu test etmek istedi belkide. Karşılığını da aldı,beklediği gibi o dakikalar mutlu geçti,ta ki o anların videosu yayılana kadar. Tüm mahallesinde yayıldı video. Herkesin ağzında "Abimiz nanoşmuş" lafları. Kısa süreliğine aramız açıldı o sıralar. Sonra kapıma geldi tekrar. Normal ilerleyen sohbeti bir anda farklı bir yere gitti. İkimizde sanki bir birimizi yıllardır öpmeyi bekliyor gibiydi. O gece de geçti benim kucağımda.

Yardıma ihtiyacı olan bebek gibiydi benim yanımda,yardımda etmeye çalışıyordum. Ona  olan ilgimi belli edemedim hiç bir zaman. Yeteri kadar göstermedim sevgimi. Içimde yaşadım her şeyi. Belkide o yüzden orada can verdim. Bana ihanetten bahsetti. En son videoları yayan adamı bulmaya gittiğini biliyorum. Sonra yanıma geldi,saldırdı. Sakinleştirmeye çalıştım. Başardım da,tam tekrar omuzuma düştü derken yedim darbeyi.  Sonrası malum.

O hep söylerdi aramız düzelecek diye,o zaman isterdi. Sonra kendi zamanını kendisi kısalttı. O günde ona hediye almıştım,kolye. Taktığını görecektim. İşler umduğum gibi gitmedi. Garip olanda nedir biliyor musunuz? Derbeder haldeydi. Benim başımda ağlamaktan derisi çekildi. Neden diye sordum cevapta vermedi. En azından neden olduğunu bilseydim...
Bazen diyorum ki o suçluydu,belliydi böyle yapacağı. Komisersin sen öldürecek bu herif seni. Sonra içimdeki sevgi üstünü kapattı. Hayır dedirtti bana. Değişiyor o dedim kendi kendime. Banada zarar verecek birisi değil,lafına inandırdım kendimi. İnanmamak gerekirmiş demek ki.
İhtimalleri de düşündüğüm zaman,biz hiç mutlu olamıyoruz. Yollarımız ayrı kalplerimiz bir. Yürüyemeyiz ki zaten.