"Ya iyiyim diyorum,çıkarsanıza beni!"
"Efe Bey dinlenmemiz gerekiyor."
"Tamam lan dışarıda da dinlenirim. Komiserim ben,işime dönmem lazım-"
"Aslında değilsin Efe."
Efe ve hemşire muhabbetinini arkadan gelen polis böldü. Efe kafasını kaldırıp kapıdaki adama bakmaya çalıştı. "Ne demek o?" dedi sakince. Hemşire fırsat bulup aradan çıktı.
"Müdürden,merkezden habersiz iş yapmak diyelim. Siz anlayın."
Kısa süre anlamamıştı ama aklına direk Kartal geldi. Sorguya gitmiş,bülbül gibi şakımıştı her şeyi. Eliyle başını okşadı,bu keskin baş ağrısı nedendir bilmez ama neredeyse patlayacaktı. "Şunu imzalayın."
Önüne uzatılan forma baktı. Başındaki elini çekip formu tuttu ve gözleriyle okumaya başladı.
"Uzaklaştırma? Hemde bir ay." Karşı çıkmanın manası yoktu,uzatmadı ve imzaladı. Bir yandan Kartal'a küfürler yağdırıyordu. Imzaladığı formu başında dikilen adama uzattı. Sanki iyiliği çok umrundaymış gibi "Geçmiş olsun." dedi ve çıktı. O çıkar çıkmaz hemşire çağırma tuşuna bastı. Ard arda,yaklaşık on kere...
Sonunda karşısında sinirli bir kadın buldu. "Efe Bey,işi çok zorlaştırıyorsunuz. "
"O zaman sizde uzatmayın çıkartın beni!"
"Aa Komiser,çıkmadın mı sen hala?"
"Hay sikeyim bir hemşireyle konuşamadım."
Bölünen lafın,ve tanıdık sesin sahibine döndü. "KARTAL,ULAN PİÇ!" Kartal ellerini havaya kaldırdı. "Doktorla konuştum taburcuya hazırlıyorlar dedi,bakıyorum sen baya sevmişsin burayı. "
Hemşire Kartal'ın lafına girdi. "Bana bir şey söylenmedi?"
"E git konuş kızım o zaman,bunu da mı ben söyleyeyim?" Daha fazla baskıya dayanamayan kadın hızla çıktı. Kartal gidişini gözleriyle takip ettikten sonra hızla Efe'ye döndü. "Kalk çabuk,yatıyorsun hala!" Efe hemen dikildi. Yaralarının acısını umursamadı ve hızlı davranmaya çalıştı. Kartal onu izlerken o kıyafetlerini arıyordu. Dolaba,çekmecelere,her yeri kurcaladı "Yok." dedi."Kıyafetlerim yok." Altında pijamayla oldukça komik gözüküyordu. Kartal güldü. "Bir işin de doğru olsun komiser." Kartal üstündeki kabanı çıkarttı ve ona uzattı. "Giy şunu,çıplak çıkarsan-"
"Pijama üstü,leopar kabanla çok mu mantıklı gözüküyorum?"
Yine de çok itiraz etmeye hakkı yoktu. "Eşyaların bende,telefonu al yürü!" dedi Kartal ve Efe'de aynını yaptı. Iki adam gayet normal şekilde çıkmaya çalışıyordu. Yalnız efe bedenini kaşındıran kabandan o kadar rahatsız oluyordu ki,hareket edemeden duramadı. Kendine kaşımaya çalışıyordu ama daha da tahriş oluyordu.
"Kıpraşma,dışarı da çıkartırsın."
Efe Kartal'a baktı. Öylesine keskin bakmıştı ki Kartal bile çekinmişti. "Ne zaman bana bakışların değişecek acaba?" dedi fısıltıyla.
"HA?
"Araba orada! " Dedi Kartal anahtarla kapıyı açarken. Efe önce elini Kartal'a uzattı. Kartal aman be dercesine baktı ve arabasının anahtarlarını verdi. Merdivenden inerken Efe üstündeki kabanı çıkarttı. "Al." dedi yanında yürüyen adama uzattı. "Giymem ben bunu,kokun sinmiş bile." Efe dönüp bakmadı bile,hava çok soğuk değildi ama çıplak bedeni olunca üşümüştü. Sonunda bagaja ulaştı ve arkadaki çantaları kurcalayıp bir ceket ve kazak çıkarttı. Kapının arkasında giyinip tekrar kapattı. Sürücü koltuğuna geçecekken arabasına yaşlanmış Kartal'a döndü. Hızla önüne geçti ve tek eliyle yakasını tuttu.
"Güven olmaz demi lan sana? Götün sıkışınca hemen beni söylemeler falan."
"Valla komiser ben senin yasa dışı şekilde,beni takip ettiğini bilmiyordum. Bana olayı nerden biliyorsun dediler bende bu şekilde kanıtladım. Meğer sende az değilmişs-"
"Görevimi aldılar ulan! Bir ay!"
"Sıkma canını Komiser,beni takip eder geçirirsin vaktini!"
Efe sinirle elini yakasından çekti. "Siktir git şimdi!"
"Aa,ya gidip adam öldürürsem?"
Cevap vermedi ve arabasına bindi. Anahtarı yerleştirip,gaza basacakken Kartal'ın hala aynı pozisyonda arabasına yaslandığını gördü. Kornaya bastı,o umursamadı,Efe basılı tuttu. Kartal güneşten kısılmış gözleriyle etrafı süzerken sanki sahildeymiş gibi rahattı. Efe kornayı bıraktı,güvenliklerin geleceğini hatırladı. "AHH!" Direksiyona vurdu. Camını açtı.
"Bin lan şu arabaya!"
Kartal güldü ve hayhay dercesine mutlulukla arabaya bindi. Efe'nin sinirli halleri onu çok güldürüyordu,çünkü her şeye sinirlenirdi. Buda kısa süre sonra komik bir hal alıyordu.
O sırada Efe gaza basmış,hastaneden çoktan çıkmıştı. Yoğun bir sessizlik mevcuttu arabada,ta ki Kartal bozana kadar.
"Arka koltuktaki kan lekesi senin ha,farklı bir şey sanma. Temizlettim ama anca bu kadar çıktı."
Efe cevap vermedi,dinlememiş gibi gözüküyordu. Kartal dimdik ona baktı.
"Kimdi o adam neden saldırdı sana?"
"Bilmiyorum."
"Neyi bilmiyorsun?"
"Ikisini de."
"Tanımadığın adamı arabana mı alıyorsun Komiser!"
"Senide tanımıyorum. Ama görüyorum ki yanımdasın. Ne yapacağın belli değil."
"Tabi ya." Dedi Kartal. Araba süren Efe'ye çevirdi vücudunu. Hafifçe ona yaklaşırken "Her an bıçak çekip,seni yirmi farklı yerinden bıçaklayabilirim." dedi. Cümlesi bittiği zaman iyice dibine girmişti. Efe gözlerini sağındaki yüze çevirdi. Yaptıgı hareketlerden zevk aliyor gibi gözüküyordu. "Araba kullanıyorum." Dedi sakince. Kartal geri çekildi ve sertçe koltuğa yaslandı. Bundan sonrası tamamen sessizlik ile geçti.
Mahalleye gelince Efe durdu. Kartal sağına soluna baktı "Bize yol göründü." Arabadan indi ve kapıyı yumuşakça kapattı. Açık camdan içeri soktu kafasını.
"Hadi görüşürüz Komiser."
Efe boş boş baktı. Üzerinde hala siniri vardı,kısa sürede geçecek gibi de durmuyordu. Kartal kafasını çeker çekmez gaza bastı ve yoluna gitti. Kartal arkasından baktı,ardından gözlerini elindeki kabana çevirdi. Yüzüne yaklaştırdı.
"Kokusu sinmiş.."
