කන්සකුරා කතන්දරේ

හත්වන කොටස

--------වසර දෙකකට පෙර සීත සෘතුවේ ආරම්භයේදී---------

තුනී ලෑලිවලින් කරපු 'ශෝජි' දොර විවරකරලා එළිපත්තේ තිබුණ උනුවතුරපුරවපු ලොකු ලී පනිට්ටු දෙක දෙකෙලවරට සවිකරලාතිබුණ කදාව උස්සගත්ත ටකේෂි තරමක් එහාට වෙන්නතිබුණ නානබේසමට ඒ වතුර පනිට්ටුදෙකත් එකතුකරලා නළලින් මතුවෙලාතිබුන සිහින් දාඩියබින්දු පිටිඅත්ලෙන් පිහිදාගත්තා.

යුකීට එකපාරටම උණුවතුර නාන්න හිතුනේ මොකද කියල ටකේෂි කල්පනාකලේ තටාකය ඇතුලට අතක්දාලා වතුරේ රස්නේ පරීක්ෂාකරනගමන්.

සාමාන්‍යෙන් මේවගේ වැඩපැවරුනේ මාලිගාවේ අවතේව කටයුතුවල නිරතවුණ සේවකයෙක්ටවුනත් විවාහවෙලාගිය මිචිකෝ අක්කා පලවෙනිවතාවට ආයෙමත් මාලිගාවට පැමිණීම සම්බන්දයෙන් සුදානම්කෙරුණ සාදයේ වැඩකටයුතුඑක්ක සේවකයෝ හැමකෙනෙක්මවගේ කාර්යබහුලවෙලයි හිටියේ. යුකීට නාන්න වතුරටික ලැහැස්තිකරලා දෙන්න පුලුවන්ද කියලා හරූ අහනකොට ඒකට බැහැකියන්න තරම් ආත්මාර්තකාමී හිතක් ටකේශිට තිබුණේනැහැ.

ටකේෂි වතුරේ රස්නේ බලනටිකට නානකොටුවට ඇතුල්වුණ යුකී එයාගේ කිමොනාවත් ගලවලා යටට ඇඳගෙනහිටිය 'ෆුන්දොශියත්' බුරුල් කරන්න පටන්අරගෙන.

ටකේෂි යන්තම් උගුරපෑදුවා.

ඉණේ තිබුන අමුඩරෙද්ද බුරුල්කරන්න තියාගත්ත අත එහෙමම තිබියදී, යුකී හෙමින්සැරේ ඔලුවහරවලා කොටුවේ මැද්දටවෙන්න තිබුණ බේසම දිහාබැලුවා. සමහරවිට කළුවරනිසා යුකීට කලින් නොපෙනෙන්නඇති... ඉන්නේ සේවකයෙක් නෙමෙයි තමන්ගේ යාලුවා ටකේෂිකියලා දැකපු යුකීගේ කම්මුල් යන්තමින් රතුපැහැවුණේ ලැජ්ජාවනිසයි.