<Unicode>
ဒီနေ့Sundayအမေအလုပ်နားတာကြောင့်အမေနဲ့တူတူစျေးလိုက်သွားပီးလိုအပ်တာတေဝယ်နေတယ်။တနေရာရောက်တော့တွေ့လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်ရင်ဘက်ကြီးတခုလုံးတစိမ့်စိမ့်နာကျင်သွားတော့တယ်။မောင် ဟုတာပေါ့ထည်ဝါ့ရဲ့မောင်ပေါ့။သီတာကဘာလို့မောင့်ရဲ့လက်မောင်းကိုကိုင်ပီးလျှောက်နေတာလဲ။ဘေးမှာမောင့်အမေလဲပါနေတယ်။ပျော်နေလားမောင်။ငါ့ကိုအနုနည်းနဲ့သတ်နေတာလားမောင်ရယ်။
"ဟဲ့သား..ဘာတေငေးနေတာလဲ..အမေခေါ်တာကြားရဲ့လား.."
"ဟင်..အမေဘာပြောလိုက်တာလဲ.."
"ခြင်းတောင်းခနဆွဲပေးလို့..အမေလေးလာပီ.."
"ဟုအမေ.."
မောင်ငါ့ဘက်ကိုတချက်လောက်လှည့်ကြည့်ပါအုံး။ငါမောင့်ကိုယုံချင်တယ်မောင်ရယ်။ကျေးဇူးပြုပီးမရက်စက်လိုက်ပါနဲ့။
တဖက်တွင်...
"သီတာ..လက်ကိုခနလွှတ်အုံး..ဘာလို့အတင်းဆွဲထားတာလဲ.."
"လူပျောက်မှာဆိုးလို့လေကိုကိုကလဲ..."
"အမေ့ကိုသွားဆွဲသွား..."
"ဟင့်အင်း..ကိုကို့ကိုပဲဆွဲထားချင်လို့.."
"ကျစ်..."
At home🚪...
"ကိုကိုရေ..ကိုကိုတံခါးဖွင့်အုံး.."
"သီတာရာ..ဘာလုပ်ဖို့လဲ.."
"စျေးကပြန်လာထဲကအခန်းထဲဝင်နေတာ..အန်တီခေါ်ခိုင်းလို့.."
"ငါရေချိုးနေတယ်ပြောလိုက်..."
"တံခါးခနလေးဖွင့်ပေးအုံး...ညမလေးပြောစရာရှိလို့.."
"ရေချိုးမလို့ပါဆို..ပီးမှပြော.."
"ဟာ...မရဘူးခုပြောမှရမှာ....ကိုကို..ဖွင့်လို့ဆို...ကိုကိုရေ.."
"ဟာကွာ...ကျစ်.."
ဂျောက်....
"ကဲပြော မြန်မြန်.."
"အထဲဝင်ထိုင်ရအောင်လေ..ခနပဲ..."
"လာမြန်မြန်.."
"ဟုတ်.."
"ဘာပြောမှာလဲပြော..."
"ဟိုလေ..ကိုကို..ဟီးး.."
