<Unicode>
ဒေါက်...ဒေါက်
"သား..ပေါလူရေ..ထအုံး..သားရေ.."
"အင်းးးအမေကလဲအစောကြီးရှိသေးတာကိုမထချင်ဘူး.."
"ဟဲ့သား..ထစမ်းလို့..ဒီမှာမင်းညမကိုလာခေါ်.."
"ဟာ..ဘယ်ကညမလဲဗျာ..သားအိပ်နေတာကို.."
"ဟဲ့..တံခါးလာဖွင့်လို့ပြောနေတယ်..."
"လာပီဗျာ..လာပီ..."
ဂျလောက်...
"အမေ..ဟင်..သီတာရောပါလာတာလား..ဘာဖြစ်လာတာလဲ.."
"ကိုကြီး..အီးဟီး.. မေမေမရှိတော့ဘူး..အီးဟီး.. "
"သီတာ..လွှတ်အုံးအကို့ကို..ဘာဖြစ်လာတာလဲ.."
"ဟဲ့သား...သမီးလေးကသူ့အမေဆုံးသွားလို့စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာလေ..နင့်ကိုဖက်ထားတာဘာဖြစ်လို့လဲ..ငိုပါစေ.."
"သူ့အမေကဘာလို့ဆုံးသွားတာလဲ.."
"မေမေကနှလုံးရောဂါသည်လေ..မနက်ကမေမေ့ကိုညမလေးသွားနှိုးတာနှိုးလို့မရတော့ဘူး..အဲ့တာနဲ့ကိုကြီးအမေကိုလာခေါ်ပီးမေးကြည့်တာ..အခု..အခုမေမေဆုံးသွားတာတဲ့..အီးဟီး.. "
"သီတာရယ်..အဲ့လောက်လဲစိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့"
"အဟင့်..ညမလေးမှာဖေဖေလဲမရှိတော့ဘူးလေ..အခုမေမေကပါမရှိတော့ဘူးဆိုတော့..ညမလေးကဘယ်သူ့ကိုအားကိုးရမှာလဲလို့.."
"သီတာသမီးလေး..အန်တီတို့ရှိနေတာပဲလေ..သမီးအမျိုးတေဆီကိုphဆက်ပီးသမီးအမေအတွက်လုပ်ပေးပါ့မယ်...အခုရက်ပိုင်းတော့အန်တီတို့အိမ်မှာပဲနေပေါ့..သမီးအကိုလဲရှိနေတာပဲလေ.."
"ဟုတ်... အဟင့်..ကိုကြီးညမလေးကိုကြီးတို့နဲ့နေမယ်နော်..."
"အင်းပါ.."
"သား..အဲ့တာဆိုအမေသမီးလေးအိမ်ကိုသွားပီးကူပေးလိုက်အုံးမယ်..သမီးအိပ်ချင်နေသေးရင်အိပ်လိုက်လေနော်.."
"ဟုတ်အန်တီ.."
"အေး..အေး..အန်တီသွားပီနော်.."
"ဟုတ်..ကိုကြီးညမလေးအိပ်ချင်သေးတယ်.."
"အင်း..ဒါဆိုအမေ့အခန်းကိုလိုက်ပြမယ်.."
