Özledim,özlendigini bilirsin sen sadece.Özlemek nedir bilmezsin.Özlenmeyi hissedersin iliklerine kadar , ah şuan yanında nefes alabilsem.Özlemek nedir bilmezsin ama.Kırık gibi sanki tüm kemiklerim,burnum sızlıyor nefes alırken. Adim atarken ayaklarımin altı acıyor şu sıra,belimde bir ağrı var sanki omuzumda birşeyler duruyor,gözlerimin altı ten rengime ihanet ediyor her gece.Dilim bozuluyor bu ara,köpek gibi özlüyorum.Çok özledim çok özlüyorum.Ah ulan girtlagim düğümleniyor.Söyleyemedigim her an içimdeki cümleleri biriktiriyorum köse baslarina.Kalemi elime alamiyorum,yazamıyorum kalbimden gecenleri , acim geçmiyor. Dik bir duvara belki şuan şunları aklımdan geçirirken,sessizce dayanabilirim.Bağıra çağıra susabilirim.Şuan nerede?Cebindemi yoksa saklıliyormusun habersizce sağa sola? Rengim attı birden bire.Senin o kadar özledim ki utaniyorim.Peki ya sen utanıyor musun kendinden? İnsan boyle mi ozlettir kendini,cevap versene.Şehirlerce sevdim seni özür dilerim.Sadece özledim seni özür dilerim.Sana hoşcakal dediğimde bilmiyordum bu kadar hoşça kalacağini gittiğin yerde.Çık gel sarildiginda ruhum çıksın sırtımdan.Düştüm,sen düştün ben düştüm.Dizlerim kadar kalbimde yara.Avuçlarindan opeyim nolur bütün acilarimi bir öpücüğünle kapa.Özledim sadece Özledim.
