II

69 0 0
                                    

Evimin önüne geldiğimde ayaklarım geri geri gidiyordu. Yağmur damlaları saçımın köklerinden kaşımın üstüne akiyordu. Ayakkablarimdan iceri buz gibi yağmur suyu doluyordu. Her adımımda ayakkabimin tabanindan fiskirarak ayak bilegime kadar gelen corabimin ayagima yapisasina neden oluyordu. Islanmaya alışmıştım. Kısa saçlarım enseme yapışmıştı. Kapının önüne geldiğimde, evimi inceledim. Tek katlı, küçük bir duşakabinden , iki odadan ve bir amerikan tarzı mutfaktan oluşan, küçük bahçeli, ağaçlarla çevrili ve de tuvaleti dışarıda olan son derece sakin bir evdi. Abartıdan uzak, sessiz ve de ruhu olan bir evim vardı.

Buz mavisi ve karamelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin