Marriage of Convenience (On-Going)

Chapter 15

"Cali?, Okay ka lang ba?." Nag-aalalang tanong sakin ni Krisha habang inaalalayan niya akong maglakad sa Hallway ng Hospital patungo sa aking Kwarto.

"I'm Fine Krisha." Hindi talaga ako Okay. Sino ba namang magiging okay pagkatapos mong iparaya ang asawa mo?.

"Your eyes telling me opposite." Nginitian ko lang siya ngunit halata pa din ang lungkot sa kanyang mata. She sigh bago buksan ang Pintuan ng aking Kwarto.

"WHERE IS MY DAUGHTER?!." Narinig kong sigaw sa Loob.

Naagaw namin ang kanilang atensyon kung kaya't sila ay napatingin sa amin. My mom looks agry, my Dad is Worried and The Nurse is Shaking.

"GOODNESS CALI! ,WHERE DID YOU GO?." Galit na sabi ni Mom. Pero Lumapit sa akin at agad na yumakap."Finally You're Awake. Pinag alala mo ko anak, kala ko Na kidnap ka or what." Mahina akong Tumawa sa kanyang Balikat.

"Mom, nasa Park lang Po kami ni Krisha, nagpahangin po." Pagsisinungaling ko. Mukhang Hindi naniwala sa akin si Mom at Hinarap nya ang Mukha nya sa akin.

"Krisha, is that True?." Baling niya kay Krisha.

Tinignan ko ang best friend ko at pinanlakihan ng mata. Hudyat na Huwag siyang magsabi ng totoo, Napansin naman niya ang ginawa ko at Pilit na ngumiti.

"Yes po ,tita." Confident na sabi niya.

Kumalma naman si Mommy Ng marinig niya ang sinabi ni Krisha. Inalalayan niya akong bumalik sa aking higaan at Tinulungan niya din akong humiga.

"Mom, Thank You." I said With A Smile on my Face.

"I will always take care of you." She kissed my forehead and smiled back. "Anak , okay ka pa ba?, Kaya mo pa ba?." Biglang nag bago ang mood ng kwarto ng itinanong ito ni mommy sa akin.

"W-what D-do you mean, M-mom?." Nagmamaang- maangan kong tanong. Hindi ako tanga para hindi malaman ang tinutukoy ni mom.

"Do you want to divorce Gab?." Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng sabihin ito ni mom sa akin. Hindi ako makasagot.

"She will." Final na sabi ni Dad Bago galit na umalis sa kwarto. Nakaramdam ako ng kaba sa aking narinig, for sure alam na nila ang nangyari sa Restaurant.

"Mom..." Napatingin ako sa aking ina na handang kumampi sa akin sa lahat ng bagay. Umiling iling ako sa kanya bilang pag di pag sang ayon sa sinabi ni Dad.

"I'm sorry." Bigong Sabi sa akin ng aking Ina.

Pero bago pa ko Magwala ay Dinalaw na ako ng aking antok, at Bigla na lamang Dumilim ang Paligid.

"GAB Pov's"

Maybe I'm jerk to choose my fiancee over my wife, but i love danicah as a woman unlike Calista i like her but as a friend.

"DANG."

Sigaw ko dahil halos Makabunggo na ko sa pagmamadaling Makapunta agad sa Airport,
I Hope na Maabutan ko pa siya, I want To Explain and Apologize, but what i want the most is to reach her. I made a mistake, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag hindi kami nagkaayos ni Danicah at hinayaan ko lang siyang umalis.

Nang Makarating sa Airport Ay Agad akong Pumasok sa Loob. Where Is She?. Tinignan ko Ang Screen kung nasaan nakalagay ang mga Umalis ng Flight and I'm so Lucky kasi Hindi pa Ito Umaalis.

I smirked, Nakaramdam ako ng Hope Sa Nangyayari , Dahan dahang patalikod akong naglakad habang ang mga mata ay Nakatutok pa din sa Screen. "All I need is to Find her-."

"Ouch." Nasaktang sabi ng babae nang bigla ko siyang nabangga pagkaharap ko.

"Sorry Miss," Tinignan ko Ang Babaeng aking Nabangga. "Danicah?." Usal ko.

Napatingin naman si Danicah sa akin, natapos lamang Ang Titigan namin nang Unti unti ng nagtutubig ang kanyang mga mata, hudyat na Iiyak na siya.

Kung kaya't niyakap ko siya agad ng Mahigpit. "Danicah, NO. Don't leave me." Naiiyak kong sabi. Ang marahan niyang pag iyak ay Bigla na lamang naging Hagulgol.
Walang Nagsalita sa Aming Dalawa Tanging Yakapan at iyakan lang ang naganap.

"I love you , but i need to set you free." Basag nya sa Katahimikan At Bumitaw sa aking Mga yakap. Nagkatinginan kami sa Isat Isa.

"No," Umiiling-iling na sabi ko. "Danicah, naipit lang din ako sa sitwasyon please, hindi ko ginustong ikasal kay Cali.. H-hindi ko Siya Mahal, Ikaw ang MAHAL KO!." Nagwawala kong saad. Nanlumo ang aking mga Tuhod ng Umiling din siya.

"I KNOW , She Waited For So Long Gab," sabat niya. "She Need--." I cut her off.

"I NEED YOU MORE DANICAH!, I CAN'T LIVE WITHOUT YOU. I'LL DIVORCE HER RIGHT AWAY, JUST GIVE ME SOME TIME ,PLEASE!." Nagmamakaawa at Desperadong ko sabi.

"But-."

"No, But's," Hinawakan ko ang kamay niya At Dinampian ko ito ng Halik. "I'll do it, just for you kahit na kalabanin ko pa ang pamilya ko, I Promised." She was too stunned to speak.

"Then, I"ll Give you 3 years. Maghihintay ako ng Tatlong Taon, para sa pangako mo." Agad naman akong Umangal sa kanyang Sinabi.

"3 YEARS?!," Sigaw ko sa Gulat. "It's too long."

"That's the Point, hindi mo siya mapapapirma agad gab. Bawal mo kong Puntahan or tawagan Hanggang hindi pa kayo naghihiwalay, Once na May Nailabag ka sa Sinabi ko, I Will never ever accept you again." Pinunasan niya ang kanyang luha at bumalik ang kanyang Pagiging mataray.

"Isn't that too much?, I can't do That."

"Hindi ka pa nga sumusubok pinang-
hihinaan ka na agad," Mapanghamon na sabi niya. "Kung ayaw mong gawin sabihin mo nalang, para hindi na ito Humaba."

Shit. I have no choice kundi gawin ang gusto niya, mabilis lang naman ang 3 years, at kung kami talaga para sa Isat isa gagawa ang destiny ng way para maging kami.

"Fine." Tanggap ko sa hamon niya. Umangat ang kanyang Labi. Pero agad din itong sumimangot.

"Here," Iniabot nya pabalik sa akin ang singsing na binigay ko sa kanya. Aangal na sana ako nang hinarang niya ang kamay niya sa bibig ko. "You're free now. Break na tayo. "

"What , I thought-!." Naguguluhang usal ko.

"Kapag hawak mo na ang katunayan na Divorce na kayo, pumunta ka agad sakin, pakakasalan kita." Bulong niya pa.

Sa sobrang saya ko ay Hinalikan ko siya ng Marahan, Wala na akong pake kung nasa Public place kami, maaring Ito na Ang Huli naming halik for now. Babalikan ko pa siya, I'll do my Best, Please Wait for me,Natapos ang halikan ng mawalan kami pareho ng Hininga.

"Good bye for now ,aiden," Usal niya. "I'll wait."

"Please Wait for me." Hinalikan ko ang Noo niya sa Huling Pagkakataon bago ko siya Hinayaang mawala sa paningin ko.

-

Dito na Magsisimula lahat.