Chapter 14

195 12 4
                                    

"Calista Pov's"

I slowly opened My eyes, even though my eyes were dimming I saw only a white ceiling. Where Am I? , my head still hurts and also i can't move my body.

"Cali?." Napatingin ako sa Tumawag sa akin Na Walang Iba kundi ang Best friend kong si Krisha. "Gising kana!!." Natutuwa at natataranta niya pang sabi. "Sandali lang Tatawagin ko lang ang Doctor pati sila Tita."
She was about to go but i grabbed her hand.

Ngumiti ako at sumagot. "Wait ,Nasaan si Gab?." Nanghihina kong sabi. Nakita ko ang pagbabago ng expression ni krisha mula sa natutuwa ay tila bang nagalit ko ito

"Jusko naman cali!!, Two Weeks ka ng natutulog tapos paggising mo si Gab agad ang hinahanap mo?, Baka nakakalimutan mong kasalanan ni gab kung bakit ka nandito." Napaupo ulit si krisha sa kanyang upuan at halatang pinapakalma ang kanyang sarili.

"That's not his Fault. Kasalanan ko Krisha."
She was about to Scold me but my phone beep besides me. Someone texted me. "Pakibasa naman krisha." sabi ko ,kinuha at binasa naman ito ni Krisha.

"Nagtext Si Danicah." Para akong biglang Nagkaroon ng lakas sa sinabi niya.

"Anong sabi?." Hindi ko alam kung kakabahan ba ko o hindi.

"Sabi dito flight niya daw mamayang 7:00 pm, uuwi na daw Muna sya sa New York para makapag isip-isip pero nais niyang makita ang asawa mo sa huling pagkakataon, kung papayagan mo lang naman daw." Pag Explain sakin ni Krisha. Hindi ko alam kung makakaramdam ba ako ng saya dahil aalis na Siya o Lungkot dahil kasalanan ko ito.

"Anong oras na?."

"6:00 pm na Cali." Napatingin naman ako sa Bintana at nakita kong gumagabi na.

"Nasaan si Gab?." Hindi ko alam kung bakit hinahanap ni Danicah si gab sa akin. Hindi ba ay nagtanan na sila?.

Hindi makatingin at makasagot sa akin si Krisha kung kaya't inulit ko ang aking tanong. "Nasaan si Gab?." Nakita ko ang pag aalinlangan sa kanyang mata. Mukhang ayaw pa sabihin.

"KRISHA!!." Kahit nanghihina ay nagawa ko pa din siyang sigawan. Kaya wala siyang ibang nagawa kundi umamin sa akin.

"Two Weeks na siyang nakakulong sa Kwarto niyo. Ikinulong ng Tatay niya para daw Hindi mapuntahan ang kabit niya."

"ANO?." Sa gulat ay agad akong napaupo sa aking higaan. "Kumusta naman siya?."

"Hindi ko alam, ayun lang ang alam ko Cali."
Hindi na ko nag aksaya ng Oras at Agad na tinanggal ang Swero na nakakabit sa akin.
I was About to Walk pero Bigla akong nahulog sa Papag. Naitukod ko pa ang may fracture kong kamay.

"Ahh..!." Hiyaw ko pa ng mapansin na pati ang paa ko ay may fracture din.

"Cali!!, Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo? ,Hindi ka pa Magaling. Magpahinga ka muna." Inalalayan ako ni Krisha at Pinaupo sa kama.

"No. Kailangan kong Puntahan si Gab. Gusto ko malaman ang lagay niya." What if nagpakamatay na pala siya?. Hindi pwedeng mangyari yun.

"Pero Cali--." I cut her off.

"Please Krisha Help Me, i just want to check my husband. Please." I said habang Tumutulo na ang aking mga luha.

"Papagalitan ako nila tito--."

"Please." Naguguluhan ang kanyang Mukha. Hindi niya alam ang gagawin niya.

"Fine. Basta ,ikaw na bahala kila Tito Ha!."

"Yes. Thank you!." She Helped Me To Hide Hanggang sa Makaalis kami sa Hospital ay Ipinag Drive niya ako sa Aming Bahay. I'm lucky to have her as a Friend. And please be safe gab.

Marriage of Convenience (On-Going)Where stories live. Discover now