Votka, rakı ve şarap•Hyunin✔️

I'm sorry

"Yorucu gününün ardından Jeongin'i görmek için eve hızlı adımlarını attı genç adam. Eve girdiği gibi ayakkabılıkta duran mektubu gördü.

Birkaç cümleden sonra dağın tepesine koştu sarı saçlı oğlan. Koşarken düşünemedi. O kadar hayal kırıklığına uğramıştı ki düşünemedi. Ya da düşünmek istemedi. Sadece koştu hayatının elinden kaymaması için. Hayatı boyunca onu seven tek kişiyi kaybetmemek için koştu. Yarın sabah tekrardan beraber uyanabilmek için koştu.

Hedefine ulaşınca gözüne ilişti sevgilisi.

"Jeongin dur!"

Bağırdı. Ciğeri sökülmüş gibi bağırdı.

Son kez yüzünü gördüğünü hissetti o sırada. İkisi göz göze geldi ve dünya sanki o zaman durmuştu. İkilinin bütün anıları gözlerindeki canlandı. İlk tanışmaları, ilk kavgaları, ilk sevişmeleri..

Genç çocuk kendini aşağıya bıraktı.

O sırada Hyunjin de öldüğünü hisseti. Düşünmeyi, hissetmeyi, nefes almayı unuttu.

Ona son kez sarılamamıştı, veda edememişti. Son kez öpememişti, koklayamamıştı. Onu son defa sevmememişti. Bütün yaşam hevesi ve enerjisi de sevgilisiyle beraber intihar etmişti o sırada.

Bütün gücüyle bağırdı. Çığlığını bastı.

Hemen dağın kenarına koştu. Aşağıya baktı. Kanlı bedeni gördü. Şok olmuştu. Sevgilisini böyle görmeye hazır değildi.

Daha dün yanında gülen sevgilisi şimdi ölmüştü. O artık yoktu.

Hyunjin başta inanmadı. Gerçekliğini sorguladı olayın. Anca farkına varmıştı. Gerekli kişileri aradı ve beklemeye başladı. Birkaç saat sonra sevgilisinin yaşam fonksiyonu göstermeyen bedeni yanına ulaşmıştı.

Hyunjin bu bedeni ilk gördüğünde birkaç adım geri adımladı. Yere oturdu. Bunun sadece bir kabus olduğunu düşündü. Uyanmaya çalıştı. Uyanınca sevgilisi tekrardan onu öpecekti. Sadece gözlerini kapatıp bekledi.
Rüya değildi, kabus değildi. Jeongin ölmüştü.

Gözü önünde sevgilisi ölmüştü."

Ağlayarak uyandı Hyunjin. Her gece aynı rüyayı görmekten bıkmıştı.

Saat sabahın beşiydi. Güneşin doğmasına daha çok vardı. Hyunjin bunu takmadı ve yataktan çıktı. Salona gidip masanın üzerindeki mektubu aldı.

"Sevgili Hyunjin,

Seni çok seviyorum biliyorsun. Seninle mutlu bir yaşam sürmek istiyordum ama artık yapamıyorum. Olmuyor, kendimle barışamyorum. Sadece fazlalıkmışım gibi hissediyorum. Her saniye bu fazlalık hissi beni yiyip bitiriyor. Neden bilmiyorum, ben sadece gereksiz biri gibiyim.

Herneyse, ilk tanışmamızı hatırlıyor musun? Altı yıl önce ilk kar yağarken...
İlk kar ikimiz için de önemli herhalde. Ben ağlıyordum çünkü sevgilimin beni kullandığını öğrenmiştim. O zaman 18 yaşındaydım tabi, bunu anlayamamıştım. Sen de bana sarılmıştın. Hayatımda ilk defa biri bana bu kadar içten sarılmıştı. Bilirsin annem ve babamdan o desteği görememiştim. Belki de şimdi bu mektubu yazmamın nedeni hala onların yaptığı psikolojik baskıdandır.

Sen mükemmeldin Hyunjin, hala da öylesin ve hep öyle kalacaksın. Ama ben değildim. Sen hep doğru yolu seçerdin. Senin tek yanlışın bendim. Bana aşık olmandı. Olmamalıydın. Daha iyilerine layıkdın. İntihara meğilli birine aşık olmamalıydın. Sen dünyadaki herşeyin en iyisini hal ediyordun ve ben de o kadar iyi değildim.

Ben gittikten sonra tek dileğim daha iyi olman, daha iyi birisini bulup ona aşık olman..

Sağlıklı kal sevgilim.

Yang Jeongin"

Hyunjin okudu mektubu zarfa geri koydu ve kendisi yazmaya başladı.

"Sevgili Jeongin,

Bu hayatta yetersiz olacak son kişi bile değildin sen. Asıl herşeyin en iyisini hak eden sendin. Ben senin için bencildim hep. Senin mutlu olduğunu düşündüm, fark edemedim sevgilim. Özür dilerim.

Her gece rüyalarımdasın, her sabah ilk nefesimdesin, her akşam şarabımdasın, nasıl senden başkasına aşık olmamı bekliyorsun ki.

Süslü cümleler yazmak istedim sevgilim ama seni kadar güzel bir cümle bulamadım. Senin özleminle yanan kalbimi söndürecek bir cümle yok. Seni ne kadar sevdiğim hakkında bir kelime yok. Benim için en güzel şey sensin. Fikrim hiçbir zaman değişmeyecek sevgilim.

Mektubum kısa çünkü ne hissettiğimi bildiğini biliyorum sevgilim. Sen yanımdasın, benim bir parçamsın.

Seni çok özledim.

Hwang Hyunjin"

Hyunjin mektubunu katladı. Yarın sevgilisine vermek üzere koydu masasının üstüne.

Ay oluyormus gibi hissetmiyorum