I'm Not Sorry- Bang Chan, Stray Kids♡ {Dutch}

8. A good or bad day?

Pov niemand-
"Kom laten we wat gaan drinken" Zei Hyunjin. Hij gooide de sigaret op de grond en drukte zijn voet er op.

Y/n volgende Hyunjin die naar binnen liep.

Hij had twee glazen wijn vast, en gaf er een aan Y/n. "Proost" Hij nam een slok van zijn wijn. "Hyunjin, ik moet nu echt gaan" Y/n stond op en zette haar wijn op het keukenblad. Hyunjin stond ook op en pakte haar pols zachtjes vast. Seungmin zag hun en liep naar Y/n toe. "Hey Y/n" Zei Seungmin die raar naar hun keek. Hyunjin liet haar arm los. "Sorry, ik moet nu echt gaan. Ik heb hoofdpijn" loog ze. "Zou ik je naar huis brengen?" Vroeg hij met een zorgzame stem. "Ik breng haar al naar huis" Antwoorde Hyunjin snel. Y/n keek verbaasd en liep snel weg. Hyunjin keek naar Seungmin en gaf hem een schouder klopje.
"Wacht!" Riep Hyunjin die naar Y/n rende. Y/n stopte met lopen en keek Hyunjin aan. "Waar staat de auto?" Vroeg ze.

Pov Y/n-
Hyunjin deed de deur open, en ik stapte in de auto. Het was een luxe rode auto. Hij startte de auto en begon te rijden. Ik staarde uit het raam. "Ken je hem goed?" Begon Hyunjin na een lange stilte. "Wie? Over wie heb je het?" Vroeg ik. "Over diegene die naar je toe kwam" Antwoorde hij. Seungmin? "Oo Seungmin, ja opzich wel. We zijn vrienden" Hij knikte "hoezo?" Hij dacht na. "Jullie leken zo close" Zo close? Ben ik dan zo close? Ik knikte als antwoord.

We kwamen aan bij het appartement waar ik in woonde. Ik liep de trap op terwijl Hyunjin me volgde. Ik ontregelde de deur en liep naar binnen. Hyunjin volgende me, ik keek hem raar aan. "Het is hier knus" Zei hij terwijl hij de woonkamer binnen liep. Ik kreeg een glimlach op m'n gezicht. "Wil je iets drinken?" Vroeg ik. "Nee dankje, ik ga toch zo weg" Ik knikte.

23 september-

Ik liep het gebouw in, en klopte op de deur. Ik moets nog geen seconde wachten en Chan had de deur al open. Hij stonde daar in zijn badjas. We keken elkaar aan. "Stoor ik?" Chan schudde zijn hoofd. "Nee hoor, kom binnen" Ik liep binnen en keek rond. "Sorry dat het hier een rotzooi is, m'n vrienden waren hier gisteren." Hij liep snel naar de tafel en ruimde snel een paar papieren op. Hij liep naar me toe. "Ik kom zo terug" Ik knikte terwijl Chan weg liep. Ik liep naar de woonkamer en ging op de bank zitten.
Na een paar minuten kwam Chan terug. Hij droeg een zwarte hoodie en een zwarte broek. Het stond hem goed. Hij kwam naast me op de bank zitten. "Wat kwam je hier eigenlijk zo vroeg doen?" Vroeg hij nieuwsgierig. Ik dacht na "Ik verveelde me" Antwoorde ik simpel. Hij keek me met een kleine grijns aan, en begon in mijn ogen te staaren. "Je hebt mooie bruine ogen" Zei hij terwijl hij met zijn hoofd dichterbij kwam. Hij streelde met zijn hand over mijn wang, en deed een plukje haar achter me oor. Vind hij me leuk? Ik begon te blozen. Hij merkt het op, en liet een klein lachje horen. Hij drukte zachtjes zijn lippen op de van mij, ik zoende hem terug. Hij duwde me zachtjes op de bank en stopte met zoenen terwijl hij op me lag. We keken elkaar een paar seconden aan. "Vind je me leuk?" Fluisterde hij. M'n wangen werden roder en roder. Vind ik hem leuk? Er is niemand anders dan Chan die ik zo leuk vind. Ik wou antwoord geven. Totdat de deurbel te horen was.

Chan ging van me af en liep naar de deur. "Hey bro" Hoorde ik bij de deur. "Ik weet naar wie ik het had gestuurd! Waarom naar-" Zei Hyunjin terwijl hij de woonkamer inliep en mij op de bank zag zitten. Hij stopte met zijn zin en keek me verbaasd aan. "Hoi Hyunjin" Zei ik ongemakkelijk. "Ik wist niet dat je hier was" Zei hij. Chan liep naar Hyunjin toe. "We moeten praten" Zei Hyunjin terwijl hij naar Chan keek. Ik stond op en liep naar hun en keek hun aan. Praten? Maar op dat moment besefte ik iets. Shit!! Ik moet nu werken! Ik schoot in de stress. "Sorry jongens, ik moet nu echt gaan!" Zei ik snel en ik pakte m'n jas van de stoel. "Zou ik je brengen?" Vroeg Chan. "Nee ik ga wel lopen" Zei ik terwijl ik de deur uit liep.

Ik rende zo snel mogelijk. Nee ik ben al een uur telaat! Hoe kon ik zo dom zijn? Ik rende en rende.

Ik kwam aan bij het cafe, en ging achter de kassa staan. "Waarom ben je alweer zo laat?" Vroeg Seungmin die achter me stond. Ik draaide me om "Ik... ik weet het niet, ik hoop dat de baas der niet achter komt" Zei ik. Ik deed snel mijn haar in een staart en deed alsof ik hier al lang was. Gewoon mensen hun bestellen opnemen, drinkbekers vullen en geld ontvangen.

Een half uur later werd ik geroepen door de baas. Ik volgde hem. Hij liep naar zijn kantoor en ging op zijn stoel zitten. "Zo... mevrouw park. Kan je uitleggen waarom je de laatste tijd zo laat bent. En dagen skipt. "Ik slikte luid. "Ehmm... i-ik had het erg druk" Loog ik. "Dus je wilde gewoon geld verdienen zonder er iets voor te doen?" Zei hij geïrriteerd. Hoe kon ik zo dom zijn?! Ik werd boos op mezelf. "Sorry, ik zou vanaf nu geen fouten meer maken" Zei ik zacht. "Het spijt me, maar ik moet je nu echt ontslaan" Zei hij serieus. Zijn stem klonk alsof hij er geen moeite mee had. Ontslaan?! "Ik keek hem aan. "Maar hoe moet ik dan geld verdienen?! Alsjeblieft geef me nog één kans" Smeekte ik. Hij schudde zijn hoofd "Je hebt de regels al vaker overtreden, dus teken alsjeblieft hier. Hij hield een blaadje voor me. Ik keek naar het blaadje dat voor me lag. Ik wou huilen. Ik had alles verpest! Ik haat mezelf.

_______________________________

1036 woorden