Anime X Reader

Akaza x Female Reader

Başlık: "Neden bırakıp gitmiyorsun?"

Okurken tavsiye edilir:

Potential Breakup Song - Aly & AJ

Wonderland - Taylor Swift

Exile - Taylor Swift (feat. Bon Iver)

---------------

Neredeydi yine?

Kiminleydi?

Yine onların yanında mıydı?

Ya da o lanet iblis avcılarının eline mi düşmüştü?

Tekrardan yoktu. Uzun süredir, Akaza yoktu.

Bir iblis olmasına rağmen onu kabul etmiştim, hak ettiğim davranış kısaca buydu. Tek başına yapayalnız olduğu için bir iblise acımıştım. Acıma duygusu aşka dönüşmüştü.

Neden o gün onu kabul etmiştim ki? Eğer bana karşı böyle olacağını bilseydim kabul eder miydim?

Bilmiyorum.

O zamanlar rüya gibiydi, onun bana olan tavırları, hediyeleri..

Aldığı kolye hâlâ boynumdayken o yanımda değildi. Neydi şimdi bu?

Aşk acısından bileklerimi mi jiletlemeliydim? Hayır, bu kadar ucuz değildim.

Veya günlerce soluksuz ağlamam mı gerekiyordu? Birisi için bunca süremi feda edecek kadar yarım akıllı da değildim.

Boş boş seviyordum işte. Sadece seviyordum. Kıskançlık yoktu içimde pek fazla. İster başka bir kadınla eve gelsin, ister "Ben evleniyorum." desin.

Umursamazdım, sonuçta onun yokluğu ölüm değildi ve alışılabilirdi.

Fazla abartmıştım onu gözümde.

Yok gidecek beni aldatacak, başkalarıyla aile kuracak falan filan.

Bu tür senaryoları kurarken gerçekliği saf dışı etmiştim.

O yapmazdı. Güvenimden değil, gerçekten yapmazdı.

Aldatmayı adamlıktan saymıyordu. Ki onun için adam olmak için erkek olmak yetmiyordu.

Saygılı olmak, dürüst olmak tarzı erdemler de onun için adamlığın bir parçasıydı.

Peki yanına aldığı kadını haftalarca tek başına bırakmak da adamlığın bir parçası mıydı?

İç çekerek üstümü değiştirmeye gittim. Yetmişti artık. Gidiyordum, onun yanı olmam gereken yer değildi.

Rahat kıyafetlerimi çıkarıp rastgele bir elbise giydim. Saçlarımı yukarıdan bağladım, yandan bir çanta kapıp bana ait eşyaları topladım.

Pek bir şey değildi zaten, birkaç kıyafet. Sessiz adımlarla evden çıktım.

.

.

.

Yürürken kendime lanet ediyordum. Cesaretsiz olduğum için belki de. Onun evinden gidecek kadar bağımsızdım ama siktiğimin kolyesini boynumdan çıkaramayacak kadar acizdim de.

Yanağıma doğru akan yaşlara engel olamıyordum. Acıtıyordu ama gelse de aynısı olacaktı. Tek fark edecek olan şey, eğer bir gelseydi gittiğimi bilecekti. Şimdiyse eğer eve gelmeyi lütfederse artık orada olmadığımı görecekti.

Zaten bir evim vardı, oraya gidebilirdim ama Akaza beni bulamayınca ilk bakacağı yer orası olacaktı. Yani gidemezdim, onun yüzünü bir daha görmek istemiyordum.