Annesi tarafından terk edilen Ada'nın yıllar sonra, Annesinin intikam duygusu ile bürünüp hiç sönmeyecek nefreti ile karşılaştı. Ruhu anne sevgisine muhtaç bir çocuk iken geride bıraktığı gölgesi içindeki nefreti idi.
Annesi o masum ruhu öldürüp, g...
Bu neydi böyle artık gerçekten dayanamaz hale geldim. Öylece oturdum ve ağladım. Tüm bunlar neydi kim niye bana böyle bişey yapıyordu. Yere oturmuş gözyaşlarıma hakim olamazken yanıma Rüzgar geldi ve ;
"Şimdi benimle geliyorsun ve bana neler olduğunu anlatıyorsun farketmediğimi sanıyorsun ama görüyorum o adam hâlâ seni tehtid ediyor .. Hadi kalk ",dedi ve elini uzattı.
Elini tutup ayağa kalktım ve kendimi toparlamaya çalıştım. Belkide olanları 11yıl öncesine kadar her ayrıntısıyla anlatmak ruhumuu rahatlatabilirdi..
Birlikte okuldan çıkıp benim evime geçtik. Konuşmadan önce yemek sipariş verdik ve gelene kadar televizyon izledik.
Yemekler gelince de aynı şekilde televizyon izlemeye devam ettik. Konuşmaya çekiniyordum Rüzgar ise benim hazır olmamı bekliyordu. Uzun Bi sessizlikten sonra Rüzgar;
"Evet artık konuşma vakti geldi sanırım,anlat bakalım"dedi.
" Olay aslında küçüklüğümden başlıyo.. Annem ve babam oldu olası anlaşamamışlardır, hep bir kavga hep bir gürültü olurdu evimizde. Zamanla bu durum arttı ve annemin babamı aldattığını öğrendik.. çok zor zamanlar geçti ve 11 yıl önce annem beni terk etti.. olayın özeti bu",dedim ve gözyaşlarıma hakim olamadım.
Rüzgar uzun süre sessizce durdu ve sonunda konuştu.
"Ben seni üzmek istemezdim biliyorsun özür dilerim.. Peki ya seni tehtid eden kim, tüm bunları nerden biliyor?"
"Bilmiyorum"dediğim sırada kapı çaldı.
Yavaş yavaş kapıyı açmaya gittim ve kapıyı açtığımda tanımadığım bir sürü insan vardı karşımda . Rüzgar içeriden kim gelmiş diye sorarken adamlar kolumdan tutup beni oturma odasına doğru çekiştirdiler.
Rüzgar onları gördüğü anda ayağa kalktı ve kolumdan tutup yanına çekti. Hepsi teker teker içeri girerken en arkalarından bir kadın girdi içeri ..
Annem...
11 yıl önce beni terk etmiş, yapayalnız bırakmış , anne sevgisine mahrum bırakan kadın... Annem.
Onca zaman sonra hiç bişey olmamış gibi karşımda dikiliyordu. Değişmişti... Fazlasıyla demişti onca yıl geçmesine rağmen onu en son hatırladığım halinden bile gençti ama birşeyi değişmemişti , çocukken hayranlıkla baktığım gözleri... Küçükken herkes gözlerimin anneme benzediğini söylerdi. Onun ki gibi yeşil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
