Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"bunları ben çekmiştim"
gözlerimde birikmiş yaşlarla öylece baktım ona
"chenle"
"hatırlıyor musun!"
dedi heyecanla
"biraz"
"sizi birlikte görmeyi özledim"
"onun öldüğüne emin misiniz?"
"ne?"
"o öldüyse benim gördüğüm kimdi?"
"jisung ne diyorsun?"
"daha sadece iki gün önce buluştuk onunla ve bana benden birşeyler sakladıklarını söylemişti"
transa girmiş gibi aynı yere odaklanmış bakıyordum
onun ölmüş olması imkansız
bu olamaz
onunla buluştum
onu gördüm
sesini duydum
varlığını hissettim
birlikte çekindiğimiz fotoğraflar var hatta
bir dakika
evet
bunu kanıtlayabilirim
aklıma gelen şey ile telefonumu çıkartıp galeriye girdim
"nasıl?"
"ne oldu?"
"onunla birkaç gün önce fotoğraf çekinmiştik ama sadece ben varım"
dedim zar zor çıkan sesimle
"bu imkansız"
"jisung ne diyorsun?"
telefonumu ona çevirip gösterdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"şuna bak"
"jisung anlamıyorum ne oluyor?"
"bunu sadece dört gün önce çekmiştim ve yanımda chenle'da vardı"
"jisung bu imkansız"
"BU FOTOĞRAFTA YANIMDAYDI DİYORUM, VARDI"
"jisung-ah sakin ol"
"anlayamıyorum renjun hyung, bu nasıl olabilir? onu gördüğüme yemin ederim"
"jisung birşey söyleyeceğim ama korkma tamam mı?"
"hm"
"acaba o olmadığı halde onu görüyor olabilir misin? yani şey, olmayan birini görüyor olma ihtimalin?"
"hayır, hayır, hayır, hayır"
"jisung lütfen sakin ol"
chenle aslında yok mu yani?
olmayan birini gördüğüm gerçeğini kabullenince histerik bir kahkaha attım
"bu korkunç ama neden bu kadar komik geldi?"
"jisung sen cidden iyi değilsin"
"farkındayım, bak ne fark ettim biliyor musun biliyor musun? bana dokunduğunda neden hissetmediğimi, insanların neden deliymişim gibi baktığını ve onunla konuştuğumda telefon numarasını kaydedemediğimi"
"ne yapman gerektiğini biliyorsun değil mi jisung?"
"tedavi olmam gerek değil mi?"
"aynen öyle, bak eğer istersen sonuna kadar yanında durarak sana destek olabilirim ama lütfen bunu kabul et"
"ona bu kadar alışmışken aslında onun olmadığı gerçeği koydu"
artık tutamıyordum gözyaşlarımı
"o seni hep çok sevdi jisung biliyor musun?"
"biliyorum, umarım o da biliyordur onu hep çok sevdiğimi ve şu an deli gibi özlediğimi"
"umarım en azından mutludur"
"umarım"
bir süre sessizce gözyaşı döktük ikimizde
sessizliğini bozan ben olmuştum
"ben artık gideyim olur mu?"
"tamam şey dikkat et kendine ve lütfen tedavi konusunu iyice düşün"
"tamam hyung, bugün için gerçekten teşekkür ederim"
