19 (F)

124 17 10
                                        

artık tam anlamıyla sona gelmiştim

hem uçurumun, hem de hayatımın

aşık olduğum kişinin mezarının başındaydım şimdi

bir uçurumun tepesindeydi mezarı

elimde tuttuğum gardenyaları koydum yanına

chenle gardenyaları severdi

ben de onu beyaz gardenyalara benzetirdim

mezarının yanına çöktüm

"sevgilim? orda daha mutlu musun?
seni çok özledim biliyor musun? eminim sende beni özlemişsindir"

bir süre durdum

"sana olan özlemim gün geçtikçe artıyor ve buna artık dayanamıyorum"

gözyaşlarımın akmasına engel olmuyordum artık

"beni de yanına alır mısın? daha fazla senden ayrı kalmak istemiyorum lütfen"

"jisung hayır"

bana doğru gelen chenleya baktım

"böyle deme lütfen"

"sen gerçek bile değilsin? lütfen gider misin sana baktıkça kalbimdeki yük artıyor"

"olmaz, bedenim şu an o toprağın altında olabilir ama ben burdayım"

"yapamıyorum, daha fazla dayanacak gücüm kalmadı benim"

"jisung lütfen"

"seni çok seviyorum biliyor musun?"

"biliyorum sevgilim, ben de seni çok seviyorum ve sevmeye devam edeceğim"

yavaşça ayağa kalktım ve uçurumun kenarına doğru ilerledim

"JİSUNG YAPMA LÜTFEN"

"senin yanına geleceğim ve birlikte daha mutlu olacağız"

"sen ölünce benim mutlu olacağımı nerden çıkardın?"

"işimi zorlaştırma"

"sen ölürsen diğerlerine ne olacak? abinler, taeyong hyung, jaemin hyung, jeno hyung onlara ne olacak?"

"bugün biraz bencil olmak istiyorum"

"jisung lütfen"

gözlerinden akan yaşlara baktım,

kalbime ok gibi batan yaşlara

bu görüntüyü tek bir şekilde silebilirdim hafızamdan değil mi?

arkamı döndüm ve son sözümü söyledim

"özür dilerim..."

ve sonrasında kendimi sonsuzluğa bıraktım...

***
VE SON

BİTTİ BU

WUHUUU

AGLAYAN VARSA AGLAMASİN OPEYİM

AYLARDİR DUSUNDUGUM SONU YAZDİM ACAYİP MUTLUYUM

Nightmare |Chensung|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin