Jaehyun dan devam
Çocukları eve bıraktıktan sonra havaalanına doğru yola çıkmıştım
Onlara söylememiştim jisung un uyandığını ve iyi olduğunu
Direkt eve götürmem lazımdı onları ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum
Sevdiğim şarkılardan birini açtım ve uzun zamandır hissetmediğim-hissedemediğim- huzur ile yola odaklandım
Jisung benim için çok değerliydi ve onun aylarca bilinçsizce hastanede
Yatması kötü hissettirmiştiKötü ve suçlu
Evet bir şey yapmadım ama o bana emanet olduğu için kendimi suçlu hissetmiştim
Sekiz ay boyunca elimden geldiğince onun yanında bekledim her an ona bir şey olabilir diye huzursuzca
Ama artık huzurlu bir şekilde devam edebilirdim hayatıma çünkü o iyidi
Camı açtım ve soğuk havanın beni kendime getirmesine izin verdim
Fark etmeden gülümsüyordum jisung uyandığından beri
Dışarıdan biri görse büyük ihtimalle deli olduğumu düşünürdü ama mutluydum
Kardeşim yaşadığı için mutluydum
***
İdare edin artik bununla disaridayim diye fazla uzun yazamadim belki bugun biraz daha yazar atarimBUGUN COK MUTLUYUM UMARİM BOZULMAZ
VE OLAMAYİZ DEMİSTİM AMA OLDUK?!?!
HALA İNANAMİYORUM GERCEK OLDUGUNA
TUHAF HİSSEDİYORUM
TUHAF AMA GUZEL
COK GUZEL
Ohm
Byeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nightmare |Chensung|
FanfictionDon't go |chensung| 2.kitap ⚠️İLKİNİ OKUMADAN OKUMAYIN AĞIR SPOİ İÇERİR⚠️