Havaalanının girişine gelince durdum ve taeyong u aradım
"Tam olarak nerdesiniz?"
"Girişe doğru geliyoruz"
Dedi son kısmı uzatarak
Şirin olduğunu düşündüğüm için güldüm
"Niye gülüyorsun?"
"Şirindi"
"Öyle miydi"
Sesi incelmişti
Bu cidden çok tatlı
"Öyle tae"
"Tam girişteyiz şimdi"
"Bende ordayım"
"Ha gördüm geliyoruz"
Telefonu kapatarak ellerinde ikişer büyük bavul bulunan -sanırım düşündüğümden uzun süre kalacaklar- doyoung ve tae nin arabama doğru ilerlemesini izledim
Kapı açılınca gülümsedim
"Selam"
Dedim neşeli çıkan sesimle
"Selam jae"
Doyoung ile gözlerimiz buluştuğunda durdu ve selam dedikten sonra gözlerini kaçırdı
Taeyong a baktım ve doyoung u işaret ederek konuştum
"Ne oldu buna?"
"Jisu-"
Taeyong un sözü doyoung tarafından kesilmişti
"Ne mi oldu bana? Farkındaysan kardeşim aylardır komada ve onun için endişeleniyorum ya uyanmazsa? O zaman ne olucak?"
Gözleri dolmuştu ve seside değişmişti
"Doyoung sakin ol o iyi"
"İyi mi? Nerden biliyorsun?"
"Sonra konuşalım olur mu?"
Arabayı çalıştırdım ve yola odaklandım
"Sen nasıl bu kadar iyi kalabiliyorsun? Nasıl bu haldeyken gülümsemeye devam edebiliyorsun?"
"Çünkü o iyi ve bu yüzden mutluyum"
"İYİ OLDUĞUNU NERDEN BİLDİĞİNİ SORDUM"
"JUNG JAEHYUN EĞER BİR ŞEY BİLİYORSAN SÖYLE BİZDE BİLELİM"
"BAĞIRMAYIN"
"Eve gidelim ilk önce"
"Kardeşimin yanına gitmek istiyorum"
"Gitmeyeceğini söyleyen yok doyoung"
"İkinizde bir sakin olun başım şişti ya"
"Eve gidince konuşuruz her şeyi okey?"
"Tamam ama anlatacaksın neler olduğunu"
"Tamam anlatırım"
***
Beklettim biraz kbDoyoung olmazsa olmazdi neden geldi bu fln demeyin keserim sizi
Doyoung >>>>
Doyoung her seydir
Dodom mutluluktur, hayattir
Ayyy yarin yine anatomi var
SİCCAMQKDHWKDGWJDH
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nightmare |Chensung|
FanficDon't go |chensung| 2.kitap ⚠️İLKİNİ OKUMADAN OKUMAYIN AĞIR SPOİ İÇERİR⚠️